Τι είναι το Γρηγοριανό ημερολόγιο;
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι το σύστημα διαίρεσης χρόνου που χρησιμοποιείται σήμερα στη Δύση. Προωθήθηκε από τον Πάπα Γρηγόριο XIII και εφαρμόστηκε το 1582 στην Ευρώπη.
Αυτό το ημερολόγιο δημιουργήθηκε για να διορθώσει την ανακρίβεια του Ιουλιανού ημερολογίου, το οποίο δημιουργήθηκε το 46 π.Χ. C από τον αυτοκράτορα Julius Caesar και παρέμεινε σε ισχύ μέχρι το 1582.
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο αποτελείται από 12 μήνες 31, 30 ή 28 ημερών, με αποτέλεσμα ένα έτος 365 ημερών. Κάθε τέσσερα χρόνια προστίθεται μια επιπλέον ημέρα στον Φεβρουάριο για ένα έτος 366 ημερών, με ορισμένες εξαιρέσεις. Είναι όταν λέμε ότι είναι ένα άλμα έτος.
Οι εξαιρέσεις για τον προσδιορισμό των ετών άλματος στο Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι: τα έτη που διαιρούνται με 100 δεν είναι ποτέ έτη άλματος και τα έτη που διαιρούνται με 400 είναι πάντα έτη άλματος.
Γρηγοριανή σύνθεση ημερολογίου
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι ένα σύστημα που αποτελείται από
Χρόνια
Στο Γρηγοριανό ημερολόγιο τα χρόνια υπολογίζονται ως αναφορά το έτος γέννησης του Ιησού της Ναζαρέτ. Για το λόγο αυτό, ο χρόνος χωρίζεται σε δύο μεγάλες ιστορικές περιόδους: πριν τον Χριστό (π.Χ.) και μετά τον Χριστό (μ.Χ.). Το έτος γέννησης του Ιησού θα ήταν το έτος 1 μ.Χ., ενώ το έτος πριν από τη γέννησή του θεωρείται το 1 π.Χ.
Με τη σειρά του, ένα έτος μπορεί να είναι:
- Κοινός: είναι το έτος που έχει 365 ημέρες.
- Πηδάω: είναι τα χρόνια που έχουν 366 ημέρες. Αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, με ορισμένες εξαιρέσεις, και η πρόσθετη ημέρα προστίθεται στον μήνα Φεβρουάριο, ο οποίος από εκείνη τη χρονιά από 28 ημέρες σε 29.
- Κοσμικός: είναι τα έτη που λήγουν στο 00 (όπως το έτος 1900 ή 2000). Είναι τα χρόνια που καθορίζουν το τέλος ενός αιώνα και δεν είναι ποτέ άλμα.
Μήνες
Ο μήνας είναι μια κατανομή του χρόνου στο ημερολόγιο, που αποτελείται από μια περίοδο 28, 30 ή 31 ημερών. Ο Φεβρουάριος είναι ο μόνος μήνας με 28 ημέρες (εκτός από τα άλματα, στα οποία έχει 29). Οι υπόλοιποι μήνες αντικαθιστούν την περίοδο 30 ή 31 ημερών ως εξής:
Μήνες 30 ημερών: Απρίλιος, Ιούνιος, Σεπτέμβριος και Νοέμβριος.
Μήνες 31 ημερών: Ιανουάριος, Μάρτιος, Μάιος, Ιούλιος, Αύγουστος, Οκτώβριος και Δεκέμβριος.
Εβδομάδες
Η εβδομάδα είναι μια περίοδος επτά διαδοχικών ημερών. Ο μήνας έχει περίπου τέσσερις εβδομάδες και ο χρόνος έχει 52 εβδομάδες.
Στο Γρηγοριανό ημερολόγιο, η μέτρηση των εβδομάδων ξεκινά τον Ιανουάριο με την πρώτη εβδομάδα και τελειώνει τον Δεκέμβριο με την εβδομάδα 52.
Από την πλευρά τους, τα περισσότερα από τα ονόματα των ημερών της εβδομάδας στα ισπανικά είναι παράγωγο των λατινικών ονομάτων ορισμένων ουράνιων σωμάτων. Αυτό δεν ισχύει για το Σάββατο και την Κυριακή, η οποία έχει άλλη προέλευση.
Δευτέρα (από τη Λατινική Λούνα)
Τρίτη (από τον Λατινικό Άρη που σημαίνει Άρης)
Τετάρτη (από το λατινικό Mercurius, που σημαίνει υδράργυρος)
Πέμπτη (από το Λατινικό Iuppiter που σημαίνει Δίας)
Παρασκευή (από το Latin Venus)
Σάββατο (από εβραϊκό shabbat, που σημαίνει ημέρα ανάπαυσης)
Κυριακή (από τη Λατινική ντομίνικα, που σημαίνει την ημέρα του Κυρίου)
Σύμφωνα με το πρότυπο ISO 8601, αφιερωμένο στη ρύθμιση των δεδομένων χρόνου, η εβδομάδα ξεκινά τη Δευτέρα και τελειώνει την Κυριακή.
Μέρες
Η ημέρα είναι η βασική ενότητα του χρόνου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Μια μέρα αποτελείται από:
- Ωρες: Η ημέρα έχει 24 ώρες. Κάθε ώρα είναι μια μονάδα χρόνου 60 λεπτών.
- Λεπτά: σε μια μέρα υπάρχουν 1440 λεπτά. Κάθε λεπτό έχει 60 δευτερόλεπτα.
- Δευτερόλεπτα: η ημέρα έχει 86.400 δευτερόλεπτα.
Άλμα χρόνια στο Γρηγοριανό ημερολόγιο
Το Γρηγοριανό σύστημα έχει μερικές εξαιρέσεις για να καθορίσει ποια χρόνια είναι άλμα και ποια όχι. Οι εξαιρέσεις είναι:
- Είναι άλμα έτη που διαιρούνται με 400 (όπως το έτος 2000).
- Δεν είναι άλμα έτη που διαιρούνται με 100 (όπως το έτος 1900, για παράδειγμα).
Αυτές οι εξαιρέσεις έδωσαν στο Γρηγοριανό σύστημα ένα ακόμη μεγαλύτερο πλεονέκτημα έναντι του ιουλιανού συστήματος που χρησιμοποιήθηκε έως το 1582. Το ημερολόγιο του Ιουλιανού είχε ένα σφάλμα υπολογισμού που το ανάγκασε να συσσωρεύεται μια μέρα κάθε 128 χρόνια, προκαλώντας μια μεταβολή στον υπολογισμό του χρόνου. Από την άλλη πλευρά, με αυτές τις τροποποιήσεις στο Γρηγοριανό σύστημα η καθυστέρηση είναι μια μέρα κάθε 3300 χρόνια.
Ιστορία του Γρηγοριανού ημερολογίου
Το 325 το Συμβούλιο της Νίκαιας πραγματοποιήθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ήταν μια υψηλού επιπέδου συνάντηση στην οποία οι χριστιανοί επίσκοποι καθόρισαν, μεταξύ άλλων θεμάτων, την ημερομηνία εορτασμού της Κυριακής του Πάσχα ή της Αναστάσεως. Αυτή η ημερομηνία είναι πολύ σημαντική γιατί καθορίζει τις υπόλοιπες γιορτές του λειτουργικού ημερολογίου του Χριστιανισμού.
Για να γίνει αυτό, η ημερομηνία της εαρινής ισημερίας έπρεπε να προσδιοριστεί πρώτα. Εκείνο το έτος, η ισημερία χρονολογείται στις 21 Μαρτίου, αλλά η ανακρίβεια του Ιουλιανού ημερολογίου συσσωρεύτηκε μια μέρα κάθε 128 χρόνια, γεγονός που προκάλεσε καθυστέρηση που το 1582 είχε ήδη φτάσει σε 10 ημέρες.
Για το λόγο αυτό, το 1582 η ισημερία χρονολογείται στις 11 Μαρτίου, μια ημερομηνία πολύ μακρινή από εκείνη που είχε αρχικά συσταθεί στο Συμβούλιο της Νίκαιας.
Διαδικασία τροποποίησης ημερολογίου
Για να διορθωθεί αυτό το κενό, το 1580 είχε ήδη συσταθεί Επιτροπή Ημερολογίου στην Ευρώπη, αποτελούμενη από τον Ιταλό αστρονόμο Luis Lilio και μελετητές από το Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα.
Η διόρθωση του ημερολογίου είχε ως αποτέλεσμα ότι η 21η Μαρτίου θα μπορούσε να διατηρηθεί ως σταθερή ημερομηνία της εαρινής ισημερίας, χωρίς την ανάγκη μελλοντικών αλλαγών.
Δημοσίευση και εφαρμογή του Γρηγοριανού ημερολογίου
Τον Οκτώβριο του 1582 ο Πάπας Γρηγόριος XIII δημοσίευσε την τροποποίηση του ημερολογίου σε έναν παπικό ταύρο που ονομάζεται μεταξύ Γραβισίμας. Το νέο σύστημα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από χριστιανικές χώρες και αποικίες και στα μέσα του 20ου αιώνα είχε υιοθετηθεί σε σχεδόν ολόκληρο τον δυτικό κόσμο.
Ωστόσο, ορισμένοι πολιτισμοί διατηρούσαν τα δικά τους συστήματα μέτρησης του χρόνου. Μερικά παραδείγματα είναι το εβραϊκό ημερολόγιο, το ημερολόγιο του Βουδισμού, το ισλαμικό ημερολόγιο ή το κινεζικό ημερολόγιο.
Αν και αυτό που έγινε ήταν να τροποποιήσει το ημερολόγιο του Ιουλιανού, σιγά-σιγά έγινε γνωστό ως το Γρηγοριανό ημερολόγιο προς τιμήν του κύριου δημοφιλούς του, του Πάπα Γρηγόρη XIII.
Γρηγοριανό ημερολόγιο και Ιουλιανό ημερολόγιο
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι απλώς μια διόρθωση στο Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο βασίστηκε σε ηλιακό έτος 365 ημερών. Η ανακρίβεια του Ιουλιανού ημερολογίου προέρχεται από τον υπολογισμό ενός ηλιακού έτους (ο χρόνος που απαιτείται για τον Ήλιο να περάσει έναν πλήρη κύκλο στην εκλειπτική του) σε 365, 25 ημέρες.
Αυτά τα δέκατα (0,25) αντιστοιχούν σε 11 λεπτά και 14 επιπλέον δευτερόλεπτα, τα οποία συσσωρεύτηκαν μέχρι την ολοκλήρωση 24 ωρών κάθε 128 χρόνια, δημιουργώντας μια αλλαγή στο ημερολόγιο.
Η συμβολή του Γρηγοριανού ημερολογίου ήταν να αποδειχθεί ότι η ακριβής διάρκεια ενός έτους είναι 365 ημέρες, 5 ώρες, 48 λεπτά και 45,16 δευτερόλεπτα. Αυτό το κατέστησε ένα πολύ πιο ακριβές σύστημα από το προηγούμενο και για το λόγο αυτό κυκλοφόρησε ως το νέο σύστημα μέτρησης του χρόνου, πρώτα στην Ευρώπη και μετά στην υπόλοιπη Δύση.
Δείτε επίσης:
- Ημερολόγιο
- Ημερολόγιο των Αζτέκων
- Ημερολόγιο των Μάγια
