Τι είναι η σκληρότητα:
Η σκληρότητα αναφέρεται σε αυτό που είναι σκληρό, ανθεκτικό και δεν έχει ευελιξία.
Η σκληρότητα είναι η εμπόδιο ή εμπόδιο που παρουσιάζονται από ορισμένα υλικά όταν θέλετε να αλλάξετε τη φυσική σας κατάσταση λόγω της συνοχής των ατόμων του. Δηλαδή, είναι δύσκολο να γρατσουνιστεί, να διεισδύσει, να φθαρεί, να σκιστεί, να παραμορφωθεί ή να καεί.
Για παράδειγμα, το μέταλλο είναι ένα υλικό που έχει μεγάλη σκληρότητα σε σύγκριση με το πλαστικό.
Γενικά, η σκληρότητα είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στην ορυκτολογία και τη γεωλογία για να αναφέρεται στο σκληρότητα και το βαθμό αντίστασης που διαθέτει ένα ορυκτό με γρατσουνιές ή διείσδυση από άλλο υλικό.
Για παράδειγμα, "Το γυαλί χαρακτηρίζεται από τη σκληρότητα του."
Η σκληρότητα είναι μια λέξη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους όπως, υποδηλώνει το αυστηρή και σοβαρή στάση ενός ατόμου"Ο προπονητής δείχνει την ανθεκτικότητά του μπροστά σε αθλητές."
Ονομάζεται επίσης σκληρότητα κάλους που σχηματίζεται στο πιο επιφανειακό μέρος του δέρματος, γενικά στα άκρα. Στη φυσιολογία, από την πλευρά της, ο όρος σκληρότητα στην κοιλιά αναφέρεται σε δυσκοιλιότητα ή δυσκολίες στην εκκένωση κοπράνων.
Για παράδειγμα, "Τα νέα παπούτσια μου έδωσαν σκληρότητα στα τακούνια μου", "Ο γιατρός συνέστησε να τρώω τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες για να αποφύγω τη σκληρότητα της κοιλιάς μου."
Δοκιμές σκληρότητας
Για τον προσδιορισμό της σκληρότητας των υλικών, χρησιμοποιούνται διάφορα durometer με διαφορετικούς τύπους άκρων και εύρους φορτίων στα διάφορα υλικά. Ακολουθούν οι δοκιμές που χρησιμοποιούνται περισσότερο για τον προσδιορισμό της σκληρότητας των υλικών.
Σκληρότητα Rockwell
Αναφέρεται στη δοκιμή σκληρότητας Rockwell, μια μέθοδο με την οποία υπολογίζεται η σκληρότητα ή η αντίσταση ενός υλικού όταν διεισδύεται. Χαρακτηρίζεται από μια γρήγορη και απλή μέθοδο που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τύπους υλικών. Δεν χρειάζεται οπτικός αναγνώστης.
Για να εκτελέσετε τη δοκιμή σκληρότητας Rockwell, μπορεί να χρησιμοποιηθεί χαλύβδινη σφαίρα ή κώνου διαμαντιού ως σημείο για τον εξοπλισμό διείσδυσης, το οποίο θα υποδεικνύει τη σκληρότητα του υλικού σύμφωνα με την αναλογία προφόρτισης, φόρτωσης και εκφόρτισης που χρησιμοποιήθηκε κατά την εκτέλεση του δοκιμή. δοκιμή.
Σκληρότητα Brinell
Η σκληρότητα Brinell είναι μια κλίμακα που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της σκληρότητας ενός υλικού μέσω της μεθόδου εσοχής, η οποία συνίσταται στη διείσδυση του σκληρού υλικού με ένα σημείο σφαιρών από σκληρυμένο χάλυβα, ένα φορτίο και κατά τη διάρκεια ορισμένου χρόνου.
Αυτό το τεστ είναι ανακριβές αλλά εύκολο να εφαρμοστεί. Είναι ένα από τα παλαιότερα και προτάθηκε το 1900 από τον Johan August Brinell, Σουηδό μηχανικό.
Σκληρότητα Vickers
Η σκληρότητα Vickers είναι μια δοκιμή που χρησιμοποιείται σε όλους τους τύπους στερεών και λεπτών ή μαλακών υλικών. Σε αυτό το τεστ, ένα διαμάντι σε σχήμα πυραμίδας με τετραγωνική βάση και γωνία στην κορυφή του 136 ° τοποθετείται στον εξοπλισμό διείσδυσης.
Σε αυτό το τεστ, η μέτρηση της σκληρότητας πραγματοποιείται υπολογίζοντας τα μήκη διαγώνιας διείσδυσης.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν διαβάζεται απευθείας από τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται, επομένως, πρέπει να εφαρμοστεί ο ακόλουθος τύπος για τον προσδιορισμό της σκληρότητας του υλικού: HV = 1,8544 · F / (dv2).
Σκληρότητα του νερού
Η σκληρότητα του νερού είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στο συγκέντρωση ορυκτών, ειδικά άλατα ασβεστίου, μαγνησίου και σιδήρου, τα οποία βρίσκονται διαλυμένο σε φυσικό νερό. Η σκληρότητα του νερού αντιπροσωπεύεται ως Ca CO3.
Τώρα, το νερό αποκτά αυτά τα ορυκτά σε όλη την επαφή που έχει με τους διαφορετικούς τύπους γης μέσω των οποίων κυκλοφορεί, είτε πρόκειται για ποτάμι ή δεξαμενή.
Με αυτή την έννοια, Ο βαθμός σκληρότητας εξαρτάται από την επαφή που έχει το νερό με το έδαφος καθ 'όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Ως εκ τούτου, υπάρχουν σκληρά νερά και μαλακά νερά.
Τα σκληρά νερά δεν είναι επιβλαβή για την υγεία. Αντίθετα, συνιστάται η καθημερινή κατανάλωσή του, καθώς παρέχει σημαντική ποσότητα ανόργανων συστατικών που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν επίσης μαλακά νερά, τα οποία χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη λίγων μετάλλων, συμπεριλαμβανομένου του ασβεστίου και του μαγνησίου.
Τύποι σκληρότητας του νερού
Το σκληρό νερό μπορεί να διαφοροποιηθεί σε δύο βασικούς τύπους σκληρότητας που είναι:
Προσωρινή σκληρότητα: Παράγεται από όξινο ασβέστιο ή ανθρακικό μαγνήσιο και μπορεί να απομακρυνθεί με βραστό νερό.
Μόνιμη σκληρότητα: νερό που αποτελείται από θειικό ασβέστιο, νιτρικά άλατα, ασβέστιο και χλωριούχο μαγνήσιο. Δεν εξαφανίζονται όταν βράζεται το νερό, αλλά εξαφανίζονται χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που περιλαμβάνει τη χρήση ανθρακικού νατρίου.
