Τι είναι άπιστο:
Ο άπιστος είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε αυτό άτομο που στερείται πιστότητας. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στο θρησκευτικό πεδίο, ειδικά στο Χριστιανισμό και το Ισλάμ, για τον προσδιορισμό του άτομα που δεν εφαρμόζουν μια πίστη που θεωρείται αυθεντική ή αληθινή.
Για παράδειγμα, στον Χριστιανισμό λέγεται ότι ένα άτομο είναι άπιστο όταν δεν έχει βαφτιστεί ή επειδή δεν πιστεύει στη θεότητα του Ιησού. Αντίθετα, στο Ισλάμ, ένα άπιστο άτομο αναφέρεται όταν αρνείται τον Αλλάχ ή τον Προφήτη Μωάμεθ.
Η λέξη άπιστος χρησιμοποιείται επίσης για να υποδείξει το άτομο που διαπράττει πράξεις απιστίας, δηλαδή, που συμπεριφέρεται με άδικο τρόπο όταν αντιμετωπίζει μια δέσμευση και του οποίου τα συναισθήματα απέναντι στο άτομο με το οποίο διατηρεί μια σχέση δεν είναι εντελώς σταθερά, ούτε κατά τη διάρκεια η ερωτοτροπία ή κατά τη διάρκεια του γάμου.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα άτομο μπορεί να είναι άπιστο, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης αγάπης, μιας τυχαίας συνάντησης, της ανωριμότητας, της μονοτονίας, μεταξύ πολλών άλλων. Η απιστία μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και όταν είναι λιγότερο αναμενόμενο.
Μερικά συνώνυμα που χρησιμοποιούνται για τον όρο άπιστοι είναι τα εξής: προδότης, άπιστος, αιρετικός, άπιστος, μοιχείας, παράνομος, μεταξύ άλλων. Αντιθέτως, αυτά είναι μερικά από τα ανώνυμα που αναφέρονται στον άπιστο: πιστός, πιστός, πιστός ή αγνός.
Η λέξη άπιστη μεταφρασμένη στα Αγγλικά είναι γραμμένη άπιστος. Για παράδειγμα, αυτές είναι μερικές από τις χρήσεις αυτού του όρου τόσο στα ισπανικά όσο και στα αγγλικά:
"Πρέπει να είσαι άπιστος, αλλά ποτέ να μην είσαι πιστός" που μεταφράζεται στα Αγγλικά: Πρέπει να είσαι άπιστος, αλλά ποτέ να μην είσαι πιστός. (Gabriel García Máquez, "Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει").
"Οι άπιστοι άνθρωποι δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να τηρήσουν", το οποίο μεταφράζεται στα Αγγλικά ως εξής: Οι άπιστοι άνθρωποι δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να τηρήσουν.
Απιστία
Η απιστία αναφέρεται στο έλλειψη δέσμευσης, σταθερότητας και πιστότητας προς ένα άτομο ή πίστη. Είναι μια λέξη που προέρχεται από τα λατινικά απιστία, άπειρος.
Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα που εκθέτει τις ενέργειες ενός άπιστου ατόμου εμφανίζεται σε ορισμένες σχέσεις σε ένα ζευγάρι ή σε έναν γάμο. Δηλαδή, ένας από τους δύο εμπλεκόμενους διακόπτει την αμοιβαία δέσμευση της μονογαμίας και σχετίζεται με τρίτο άτομο εκτός της καθιερωμένης σχέσης.
Όταν ένα άτομο είναι άπιστο, βλάπτει τον σύντροφό του συναισθηματικά και ηθικά, υφίσταται σεβασμό, απιστία. Το να είσαι άπιστος θεωρείται σοβαρό αδίκημα και υπονομεύει τις αξίες που αποτελούν μέρος μιας σχέσης.
Ωστόσο, ανάλογα με τις πολιτισμικές διαφορές που υπάρχουν, θα κριθεί ή θα θεωρηθεί σοβαρό ή δεν θα είναι άπιστο σε ένα ζευγάρι, καθώς υπάρχουν έθιμα που επιτρέπουν τις σχέσεις πολυγαμίας, ενώ σε άλλα μόνο αυτά της μονογαμίας.
