Τι είναι η πολιτική ανυπακοή:
Η πολιτική ανυπακοή ορίζεται ως κάθε πράξη που θεωρείται παράνομη στο κράτος που ασκείται με την πρόθεση να επιφέρει αλλαγή σε οποιοδήποτε νόμο, πρόγραμμα ή κυβερνητική απόφαση.
Η πολιτική ανυπακοή χαρακτηρίζεται από το να είσαι δημόσιο, μη βίαιο, συνειδητό και πολιτικό.
Οι ορισμοί της πολιτικής ανυπακοής εμπνεύστηκαν από τον πρώτο ορισμό αυτού από τον Αμερικανό φιλόσοφο Hugo Adam Bedau (1926-2012) στο δοκίμιο του Σχετικά με την πολιτική ανυπακοή μεταφράστηκε στα ισπανικά ως "On Civil ανυπακοή" που δημοσιεύθηκε το 1963 το Εφημερίδα της φιλοσοφίας (Εφημερίδα της φιλοσοφίας).
Ο Hugo Adam Bedau ορίζει αυστηρά την πολιτική ανυπακοή ως αΠαράνομη, μη βίαιη, συνειδητή δημόσια πράξη, που έχει γίνει για να αποτρέψει τουλάχιστον έναν νόμο, πρόγραμμα ή κυβερνητική απόφαση.
Άλλοι συγγραφείς εισάγουν πολιτική ανυπακοή στο α αίσθηση δικαιοσύνης για την πλειοψηφία δεδομένου ότι αυτές οι πράξεις επιδιώκουν να προκαλέσουν μια αλλαγή στις πολιτικές, νομικές ή οικονομικές πολιτικές που επιβάλλονται από την κυβέρνηση μέσω διαμαρτυριών που αντικατοπτρίζουν ένα κοινή αξία μεταξύ των πολιτών, όπως στην περίπτωση των κοινωνιών των πολιτών.
Η πολιτική ανυπακοή μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: άμεση και έμμεση. ο άμεση πολιτική ανυπακοή αναφέρεται σε πράξεις που παραβιάζουν ένα νομικό κανόνα επειδή θεωρείται άδικο ενώ το έμμεση πολιτική ανυπακοή Είναι αυτός που παραβιάζει έγκυρους νόμους ως τρόπο μετάδοσης ενός συναισθήματος διαμαρτυρίας σε αντάλλαγμα για το ότι δεν έχει άμεσο μέσο παραβίασης κυβερνητικών αποφάσεων που θεωρούνται πραγματικά άδικες, όπως η ανυπακοή στους νόμους περί κυκλοφορίας.
Άμεση πολιτική ανυπακοή, όπως διαμαρτυρίες και δημόσιες διαδηλώσεις, σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόσοφο και κοινωνιολόγο Jürgen Habermas (1929-), βρίσκονται στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού κράτους αφού δείχνει ένα συλλογική πολιτική βούληση που επιδιώκει να τροποποιήσει τους νομικούς κανόνες με μη συμβατικό τρόπο.
