Ποια είναι η θανατική ποινή:
Η θανατική ποινή είναι α Η τιμωρία θεσπίστηκε, μετά την απόφαση ενός δικαστή, η οποία συνίσταται στη λήψη της ζωής ενός ατόμου που έχει διαπράξει σοβαρό έγκλημα ή κεφάλαιο παραβιάζοντας το νόμο.
Ονομάζεται επίσης ως θανατική ποινή ή εκτέλεση.
Κατά συνέπεια, η θανατική ποινή θεωρείται σωματική τιμωρία επειδή η τιμωρία λαμβάνεται απευθείας από το σώμα μέσω διαφόρων μεθόδων.
Ωστόσο, η θανατική ποινή μπορεί να κηρυχθεί μόνο από μια αρχή μετά από δίκη που υπαγορεύει αυτήν τη μέγιστη τιμωρία.
Η θανατική ποινή λέγεται ότι προήλθε από τον Κώδικα του Χαμουράμπι, 17ος αιώνας π.Χ., στον οποίο καταρτίζεται ο νόμος του Ταλιόν και η περίφημη φράση του «μάτι για μάτι, δόντι για δόντι».
Ωστόσο, η θανατική ποινή υπήρχε στην ανθρωπότητα από την αρχαιότητα. Ο όρος προέρχεται από τα λατινικά poena mortis, μια ποινή που επιβλήθηκε στην Αρχαία Ρώμη με πιο θρησκευτική παρά δικαστική έννοια.
Μία από τις πιο γνωστές περιπτώσεις ήταν αυτή του Σωκράτη, οπότε εξέφρασε τη διάσημη φράση «Μια ζωή χωρίς εξετάσεις δεν αξίζει να ζήσεις». Πρέπει επίσης να προστεθεί η γνωστή σταύρωση, η οποία ήταν μια μέθοδος με την οποία η εν λόγω ποινή εφαρμόστηκε στον Νόμο των ΧΙΙ Πίνακες τον 5ο αιώνα π.Χ.
Ομοίως, πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί άνθρωποι τάχθηκαν υπέρ της θανατικής ποινής, χρησιμοποιώντας το σκεπτικό ότι εγκληματίες που έχουν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα όπως ανθρωποκτονίες, βιασμούς, διακίνηση ναρκωτικών, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να τιμωρηθούν προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη και η μείωση βία.
Όμως, ένας άλλος αριθμός ανθρώπων διατηρεί σθεναρό αγώνα ενάντια στη θανατική ποινή με βάση το γεγονός ότι εφαρμόζεται από ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν να πάρουν μια λανθασμένη απόφαση και, επειδή είναι ο Θεός, όχι ο άνθρωπος, που δίνει ή παίρνει τη ζωή.
Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η τάση κατάργησης της θανατικής ποινής έχει διαδοθεί. Το 1977 η Διεθνής Αμνηστία ανέφερε 16 χώρες που κατάργησαν εντελώς τη θανατική ποινή για όλα τα εγκλήματα.
Κάθε 10 Οκτωβρίου, το Παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, έτσι ώστε κάθε χρόνο την ημερομηνία αυτή να αφιερώνεται ένα θέμα σε σχέση με τον τρόπο κατάργησης της εν λόγω τιμωρίας.
Το 2016, 102 χώρες, από τις 194 επίσημα αναγνωρισμένες χώρες, έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή και καλούνται χώρες κατάργησης.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα 58 χώρες συγκράτησης, δηλαδή, διατηρούν αυτήν την ποινή σε ισχύ για ορισμένα εγκλήματα, όπως εγκλήματα πολέμου, μεταξύ άλλων. Επίσης σε αυτήν τη λίστα είναι εκείνοι που δεν έχουν εκτελέσει ένα άτομο τα τελευταία 10 χρόνια.
Στους παρακάτω πίνακες είναι το χώρες καταστολής και συγκράτησης της Αμερικής και το έτος κατάργησης της θανατικής ποινής:
Απολυτικές χώρες | Ετος |
Αργεντίνη | 2007 |
Βερμούδα | 2000 |
Βολιβία | 1997 |
Καναδάς | 1976 |
Κολομβία | 1910 |
Κόστα Ρίκα | 1877 |
Εκουαδόρ | 1906 |
Αΐτη | 1987 |
Ονδούρα | 1956 |
Μεξικό | 2005 |
Νικαράγουα | 1979 |
Παναμάς | 1903 |
Παραγουάη | 1992 |
Δομινικανή Δημοκρατία | 1966 |
Νήσοι Τερκς και Κάικος | 2002 |
Ουρουγουάη | 1907 |
Βενεζουέλα | 1863 |
Χώρες διατήρησης * | Ετος |
Βραζιλία | 1979 |
κοκκινοπίπερο | 2001 |
Ο σωτήρας | 1983 |
Περού | 1979 |
* Η ποινή επιβάλλεται σε περιόδους πολέμου ή σε εγκλήματα που σχετίζονται με τη στρατιωτική δικαιοσύνη.
Δυστυχώς, υπάρχει ακόμη ένας μακρύς κατάλογος χωρών που διατηρούν τη θανατική ποινή, όπως: Ηνωμένες Πολιτείες (σε πολιτείες όπως το Τέξας, η Φλόριντα, μεταξύ άλλων), η Κίνα, η Σιγκαπούρη, η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το Πακιστάν, η Βόρεια Κορέα, η Συρία, η Σομαλία , Αίγυπτος, Ινδονησία, μεταξύ άλλων.
Μεταξύ των μεθόδων που εφαρμόζονται σε αυτές τις χώρες για να εκτελέσουν τη θανατική ποινή είναι η θανατηφόρα ένεση, πυροβολισμός, λιθοβολισμός, μεταξύ άλλων.