Τι είναι ο ηφαιστειακός:
Ηφαιστειακά φαινόμενα είναι ένα δραστηριότητα με την οποία το μαγικό υλικό αποβάλλεται από το εσωτερικό της γης στην επιφάνεια της γης. Ο όρος ηφαιστειακός είναι λατινικής προέλευσης "αιδοίο" τι σημαίνει "Vulcano" και το επίθημα "θεωρία”.
Ηφαιστειακά φαινόμενα είναι ένα σύστημα που αποδίδει τον σχηματισμό του επίγειου πλανήτη στη δράση του εσωτερικού μάγματος. Τα ηφαίστεια αναπτύσσονται σε μετατοπισμένες οροσειρές ή υπόγεια, που σχηματίζονται από εκρήξεις λάβας, θραύσματα πετρωμάτων, αέρια, τέφρα και ατμούς. Κατά συνέπεια, αυτά βρίσκονται σε μεγάλα βάθη σε υψηλές θερμοκρασίες που επιτρέπουν τη σύντηξη τους, φτάνοντας στο εξωτερικό μέσω μιας ακανόνιστης συμπεριφοράς και, χύνοντας πάνω από τις ηπείρους και τους πυθμένες του ωκεανού. Το υλικό που εκδιώκεται από το ηφαίστειο συσσωρεύεται στην επιφάνεια της γης, σχηματίζοντας το ηφαιστειακό ανάγλυφο ή ψευδές ανάγλυφο που είναι γενικά σε σχήμα κώνου και εξαιρετικά μεταβλητό.
Ηφαιστειακές εκρήξεις Δεν έχουν πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά και διαφορετικά υλικά μπορούν να απελευθερωθούν στις καταστάσεις: στερεά, υγρά και αέρια. Σε στερεή κατάσταση, παρατηρούνται βραχώδη θραύσματα διαφορετικών διαστάσεων και στάχτης. Στην υγρή κατάσταση, υλικά όπως η λάβα που προκύπτει από το μάγμα, είναι ένα πλήρως ή μερικώς λιωμένο υλικό που ενοποιεί την επιφάνεια σε επαφή με νερό ή αέρα και, τέλος, στην αέρια κατάσταση, αποβάλλεται υδρατμός, διοξείδιο του άνθρακα., Υδρογόνο, θείο. Κατά καιρούς, τα αέρια αποβάλλονται σε υψηλές θερμοκρασίες, σχηματίζοντας φλογερά σύννεφα.
Ο ηφαιστειακός συνδέεται με την τεκτονική πλάκαςΓια να αυξηθεί το μάγμα είναι απαραίτητο να βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια της γης για να επωφεληθεί από τις εξάρσεις, εκτός από μια αστάθεια μεταξύ πίεσης και θερμοκρασίας. Επομένως, όταν συγκρούονται τεκτονικές πλάκες, εμφανίζονται πιο βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις και όταν διαχωρίζονται οι τεκτονικές πλάκες, εμφανίζονται πιο εκρηκτικές ηφαιστειακές εκρήξεις.
Λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των ηφαιστειακών διεργασιών, Ο ηφαιστειακός μπορεί να δημιουργήσει 3 τύπους δραστηριοτήτων: δραστική, εκρηκτική και μικτή δραστηριότητα. Η δραστική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται από ήρεμες εκπομπές λάβας και αερίων και, υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, σχηματίζοντας μικρές πηγές λάβας. Στην εκρηκτική δραστηριότητα, προέρχονται βίαιες εκπομπές πυροκλάστες και σχηματίζονται φλογερά σύννεφα που εκτοπίζονται σε υψηλές ταχύτητες και, με τη σειρά τους, είναι εξαιρετικά καταστροφικά, σε μικτή δραστηριότητα, όπως υποδηλώνει το όνομά της, μικρές εκδιώξεις ταυτίζονται με την απελευθέρωση πυροκλαστών που είναι εναλλακτικές με πιο ήρεμες εκπομπές λάβας.
Επίσης, υπάρχουν ενεργά, αδρανή και εξαφανισμένα ηφαίστεια. ενεργά ηφαίστεια είναι εκείνα που μπορούν να εισέλθουν σε ηφαιστειακή δραστηριότητα ανά πάσα στιγμή. Τα αδρανή ηφαίστεια χαρακτηρίζονται από σημάδια δραστηριότητας και εισέρχονται σε δραστηριότητα σποραδικά και εξαφανισμένα ηφαίστεια, η τελευταία ηφαιστειακή έκρηξή τους καταγράφηκε πριν από περισσότερα από 25.000 χρόνια, αλλά αυτό δεν αποκλείει την πιθανότητα ενεργοποίησης. Ο ηφαιστειακός χαρακτήρας δεν είναι φαινόμενο μόνο στον πλανήτη Γη, καθώς παρατηρούνται κρατήρες εξαφανισμένων ηφαιστείων στη Σελήνη και, στον Άρη, οι ειδικοί δείχνουν ότι υπάρχει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, καθώς και στον Δία, τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα.
Ηφαιστειακός και σεισμικός χαρακτήρας
Ηφαιστειακά φαινόμενα Είναι ένα σύνολο γεωλογικών διεργασιών με τη δραστηριότητα των ηφαιστείων, δηλαδή είναι η αποβολή στην επιφάνεια των υλικών της γης που προκύπτει από τη σύντηξη βράχων και μάγματος. Την ίδια στιγμή, σεισμικότητα αναφέρεται στις συνθήκες που μια περιοχή έχει υποστεί περισσότερο ή λιγότερο από σεισμούς, δηλαδή να παρουσιάζει σοκ ή ξαφνικές κινήσεις του εδάφους λόγω τεκτονικών ή ηφαιστειακών διαταραχών.
Οι περιοχές με μεγάλες σεισμικές και ηφαιστειακές δραστηριότητες είναι: ο Ειρηνικός Δακτύλιος της Φωτιάς, μια περιοχή όπου συμβαίνει περίπου το 80% των σεισμών και όπου μπορούν να παρατηρηθούν γραμμές σημαντικών ενεργών ηφαιστείων που πηγαίνουν από τα Όρη των Άνδεων προς τις Φιλιππίνες, περνώντας από τις ακτές της Βόρειας Αμερικής και της Ιαπωνίας. Στη μέση της Μεσογείου το 15% των επίγειων σεισμών είναι καταγεγραμμένο και τα ηφαίστεια βρίσκονται όπως: εκείνα της Νότιας Ιταλίας και, ο Κύκλος της Φωτιάς του Ατλαντικού σύμφωνα με την Κεντρική Αμερική, τις Αντίλλες, το Πράσινο Ακρωτήριο, τη Μεσόγειο.
Τύποι ηφαιστείων
Τα ηφαίστεια ταξινομούνται ανάλογα με την πίεση των αερίων, τον τύπο της λάβας και το σχήμα του κώνου, επομένως, οι διαφορετικοί τύποι ηφαιστείων είναι οι εξής:
- Ενοχλητικά ηφαίστεια: χαρακτηρίζεται από τη μετατόπιση του μάγματος μέσα στον φλοιό της γης, την ψύξη και τη στερεοποίηση χωρίς να φτάσει στην επιφάνεια.
- Εκρηκτικά ηφαίστεια: μετατόπιση του μάγματος προς τον φλοιό της γης.
- Μειωμένα ηφαίστεια: μη εκρηκτική μαγνητική δραστηριότητα που εκδηλώνεται από τις εκπομπές αερίων, γνωστή ως φουμαρόλες.
- Ηφαίστειο της Χαβάης: ταυτίζονται με τις πολύ ρευστές λάβα τους και χωρίς εκρηκτικές εκλύσεις αερίων. Η λάβα όταν καταφέρνει να περάσει ο κρατήρας ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις.
- Ηφαίστειο Στρόμπολι: χαρακτηρίζονται από τις ρευστές λάβα τους και τις εκρηκτικές εκπομπές αερίων χωρίς την παραγωγή στάχτης και ψεκασμού. Επίσης, όταν η λάβα ξεχειλίζει, ο κρατήρας δεν ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις όπως το ηφαίστειο της Χαβάης.
- Ηφαίστειο της Βουλκανίας: καθορίζεται από την απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων αερίων, αποτελούνται από βίαιες εκρήξεις και, οι εκρήξεις είναι πολύ ισχυρές παράγοντας μεγάλες ποσότητες τέφρας και υδρατμών που προκαλούν βροχές λάσπης.
- Καταπολέμηση του ηφαιστείου: έχει εκρηκτικές εκρήξεις, η λάβα της είναι ιξώδους στη φύση, καλύπτει τον κρατήρα και, η πίεση των αερίων καταφέρνει να σηκώσει το βύσμα, ανεβαίνοντας σε σχήμα βελόνας, επίσης, σχηματίζονται φλογερά σύννεφα όπως παρατηρείται στο βουνό Pelada του Μαρτινίκα
- Ηφαίστειο Βεζούβιου: προήλθε ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης 2 τεκτονικών πλακών: της Αφρικής και της Ευρασίας, αποτελείται από στάχτη και λάβα. Η πίεση των αερίων και των εκρήξεων είναι πολύ βίαιη και, καταφέρνει να σχηματίσει φλογερά σύννεφα που όταν κρυώσουν μπορούν να θάψουν πόλεις όπως συνέβη στην Πόλη της Πομπηίας της Ιταλίας.
