Τι είναι η φαινομενολογία:
Φαινομενολογία, κολλώντας στην ετυμολογία της λέξης, είναι η μελέτη των φαινομένων. Η λέξη αποτελείται από τις ελληνικές φωνές φαινόμενoν (fainomenon), που σημαίνει «φαινόμενο, τι εκδηλώνεται, τι φαίνεται», και λóγος (λογότυπα), «μελέτη, πραγματεία».
Ως τέτοια, η Η φαινομενολογία είναι ένα υποκειμενικό ιδεαλιστικό ρεύμα μέσα στη φιλοσοφία που προτείνει τη μελέτη και περιγραφή των φαινομένων της συνείδησης ή, με άλλα λόγια, των πραγμάτων που εκδηλώνονται και εμφανίζονται σε αυτήν. Αποδεικνύει ότι ο κόσμος είναι αυτό που γίνεται αντιληπτό μέσω της συνείδησης του ατόμου και σκοπεύει να τον ερμηνεύσει σύμφωνα με τις εμπειρίες του. Υπό αυτήν την έννοια, εκτιμά τον εμπειρισμό και τη διαίσθηση ως όργανα φαινομενολογικής γνώσης.
Η φαινομενολογία είναι ευρεία και έχει αναπτύξει διαφορετικές πτυχές σε όλη την ιστορία, μερικοί από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του είναι οι Edmund Husserl, Max Scheler, Martin Heidegger, Maurice Merleau-Ponty και Jean Paul Sartre.
Υπερβατική φαινομενολογία
ο υπερβατική φαινομενολογία είναι ένα φιλοσοφικό κίνημα, σε αντίθεση με τον θετικισμό, που αναπτύχθηκε από τον Έντμουντ Χούσερ, ο οποίος πρότεινε ότι η φιλοσοφία είχε τα θεμέλια και τις προϋποθέσεις μιας αυστηρής επιστήμης (όπως οι φυσικές επιστήμες), και ότι χρησιμεύει επίσης ως θεμέλιο στις ανθρώπινες επιστήμες. Το σημείο εκκίνησής του είναι η εμπειρία του θέματος και η σκοπιμότητα που διέπει τις σχέσεις του με την εξωτερική του πραγματικότητα, καθώς αυτές οι εμπειρίες διαμορφώνουν τις ιδέες που ορίζουν τον κόσμο που τον περιβάλλει. Με αυτή την έννοια, υπερβατική φαινομενολογία Αποτελείται ως μια μέθοδος που λειτουργεί για να ξεδιπλώσει το νόημα και τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης εθελοντικότητας, και έτσι φτάνει τελικά στην καθαρή ή υπερβατική συνείδηση.
Φαινομενολογία του πνεύματος
Τι Φαινομενολογία του πνεύματος Έχει τίτλο ένα από τα πρωτεύοντα έργα του Γερμανού φιλόσοφου Τζορτζ Γουίλλμ Φρίντριχ Χέγκελ. Σε αυτό, αντιμετωπίζονται πολύπλοκα ζητήματα όπως η θεωρία της γνώσης, της ιστορίας, της επιστήμης, της θρησκείας και της οντολογίας, με σκοπό να διευκρινιστεί η έννοια της επιστήμης. Με αυτόν τον τρόπο, ο Χέγκελ εξελίσσεται σε μια διαλεκτική των μορφών ή των φαινομένων της συνείδησης, από την ατομική αίσθηση έως τον καθολικό λόγο, δηλαδή την απόλυτη γνώση.
Φαινομενολογία στην Ψυχολογία
Επί Ψυχολογία, ο φαινομενολογία, εμπνευσμένο από τη σκέψη του Έντμουντ Χούσερ, ορίζει το μελέτη των φαινομένων της συνείδησης ως υποκειμενικής εμπειρίας, και έχει καθιερωθεί ως πεδίο επιστημονικής γνώσης που ονομάζεται φαινομενολογική ψυχολογία. Υπό αυτήν την έννοια, ως φαινομενολογική ψυχολογία Θεωρείται η εξήγηση των εμπειριών ενός ατόμου με βάση την εξέταση των συγκεκριμένων εμπειριών του με τον κόσμο. Αυτή η μέθοδος μελέτης έχει εφαρμοστεί για την ανάλυση διαφορετικών παθολογιών και σκοπός της, ως τέτοια, είναι να αποκτήσει μια θεωρητική κατανόηση που καθιστά δυνατή την αντιμετώπιση του φαινομένου.
