Τι είναι η παράδοση:
Η παράδοση είναι μια λέξη από τη λατινική λέξη παραδοσιακός, και αυτό με τη σειρά του ρήματος έμπορος, που σημαίνει παράδοση ή μετάδοση. Η παράδοση είναι η μετάδοση εθίμων, συμπεριφορών, αναμνήσεων, συμβόλων, πεποιθήσεων, θρύλων, για τους ανθρώπους μιας κοινότητας, και αυτό που μεταδίδεται γίνεται μέρος του πολιτισμού.
Χρειάζεται πολύς χρόνος για να καθιερωθεί κάτι ως παράδοση, ώστε να δημιουργηθεί η συνήθεια. Διαφορετικοί πολιτισμοί και ακόμη και διαφορετικές οικογένειες έχουν διαφορετικές παραδόσεις.
Οι γιορτές, οι τελετές και τα πάρτι επαναλαμβανόμενης φύσης που μοιράζονται η κοινωνία, καθώς και όλες οι εκφράσεις της λαογραφίας, γενικά, αποτελούν μέρος της παράδοσης. Συχνά, μερικές φορές ακολουθούν μια συγκεκριμένη παράδοση χωρίς καν να σκεφτούν την πραγματική έννοια της εν λόγω παράδοσης.
Σύμφωνα με την εθνογραφία, η παράδοση αποκαλύπτει ένα σύνολο εθίμων, πεποιθήσεων, πρακτικών, δογμάτων και νόμων που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά και που επιτρέπουν τη συνέχεια ενός πολιτισμού ή ενός κοινωνικού συστήματος.
Διαφορά μεταξύ παράδοσης και συνήθειας
Ενώ η παράδοση αντιστοιχεί στην κληρονομιά αξιών, πεποιθήσεων, πρακτικών, εθίμων και συμβόλων από τη μια γενιά στην άλλη, η έθιμο Μπορεί να έχει πολλές έννοιες: ένα συμβολικό / συλλογικό και άλλα ρεαλιστικό / ατομικό τύπο.
Στην πρώτη περίπτωση, ένα έθιμο είναι μόνο ένα από τα στοιχεία που απαρτίζουν την παράδοση, που χαρακτηρίζονται από εκείνα τα πράγματα που συνήθως ασκούνται σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα και που αντιπροσωπεύουν μια συλλογική ή κοινοτική αξία. Για παράδειγμα, το έθιμο της διακόσμησης του σπιτιού με ένα πεύκο ή μια φάτνη κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, οι τυπικές συνταγές που προετοιμάζονται σε ορισμένα πάρτι κ.λπ.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, έθιμο Μπορεί να αναφέρεται σε καθημερινές συνήθειες που δεν έχουν συμβολικές οποιουδήποτε είδους για την κοινωνική ομάδα, αν και μπορεί να έχουν για το άτομο που τις ασκεί. Για παράδειγμα: η συνήθεια να βουρτσίζετε τα δόντια σας ή να σηκώνεστε νωρίς για να παρακολουθείτε την ανατολή του ηλίου.
Το έθιμο αναφέρεται επίσης στην προσαρμογή του ατόμου σε μια συγκεκριμένη περίσταση, η οποία δημιουργεί μια σειρά σχετικών συμπεριφορών και συναισθημάτων που γίνονται συνήθειες. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε Χρησιμοποιείται σε κάτι. Παράδειγμα: "Καθώς συνηθίζω να οδηγώ, δεν μαθαίνω ποτέ τις διαδρομές του μετρό."
Θρησκευτική παράδοση
Οι θρησκείες βασίζονται συχνά στην παράδοση, διατηρούνται προφορικά ή γραπτώς. Στην παράδοση στηρίζεται η γνώση ή η έννοια για τον θεό ή τους θεούς, την αναπαράσταση του κόσμου και τις πολιτιστικές, ηθικές και ηθικές αρχές που χαρακτηρίζουν μια κοινότητα πιστών.
Στην περίπτωση της Καθολικής Εκκλησίας, αναγνωρίζεται η διαφοροποίηση μεταξύ προφορικής και γραπτής παράδοσης, αν και αμφότερες θεωρούνται κοινές πηγές θεϊκής αποκάλυψης. Αυτό το δόγμα ορίστηκε ως δόγμα της πίστης στο Συμβούλιο του Trent το 1546, το 1870 στο Συμβούλιο του Βατικανού I και στο Συμβούλιο του Βατικανού II το 1965.
Παράδοση στο νόμο
Σύμφωνα με το νόμο, η παράδοση είναι η πραγματική παράδοση ενός αντικειμένου για τους σκοπούς της συμβατικής μεταβίβασης της περιουσίας του ή της κατοχής του μεταξύ ζωντανών ατόμων. Η νομική κατάσταση προκύπτει από μια πραγματική κατάσταση: παράδοση. Ωστόσο, η παράδοση δεν μπορεί να είναι υλική, μόνο συμβολική.
