✅ Χημική ονοματολογία: τι είναι και τύποι ονοματολογίας

Πίνακας περιεχομένων

Τι είναι η χημική ονοματολογία;
Τύποι χημικής ονοματολογίας

Τι είναι η χημική ονοματολογία;

Η χημική ονοματολογία ονομάζεται σύστημα κανόνων που επιτρέπει την ονομασία των διαφορετικών χημικών ενώσεων ανάλογα με τον τύπο και τον αριθμό των στοιχείων που τις συνθέτουν. Η ονοματολογία επιτρέπει τον εντοπισμό, την ταξινόμηση και την οργάνωση χημικών ενώσεων.

Ο σκοπός της χημικής ονοματολογίας είναι να αντιστοιχίσουμε ονόματα και τύπους, που ονομάζονται επίσης περιγραφείς, σε χημικές ουσίες έτσι ώστε να είναι εύκολα αναγνωρίσιμες και να μπορεί να ενοποιηθεί μια σύμβαση.

Μέσα στη χημική ονοματολογία, διακρίνονται δύο μεγάλες ομάδες ενώσεων:

ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ, αναφέρεται σε άτομα με παρουσία άνθρακα συνδεδεμένου με υδρογόνο, οξυγόνο, θείο, άζωτο, βόριο και ορισμένα αλογόνα ·
Ανόργανες ενώσεις, που αναφέρονται σε ολόκληρο το σύμπαν χημικών ενώσεων που δεν περιλαμβάνουν μόρια άνθρακα.

Ο κύριος φορέας που είναι υπεύθυνος για τη ρύθμιση ή τη θέσπιση των συμβάσεων είναι η Διεθνής Ένωση Καθαράς και Εφαρμοσμένης Χημείας ή IUPAC για το ακρωνύμιο στα Αγγλικά (Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας).

Τύποι χημικής ονοματολογίας

Υπάρχουν τρία συστήματα χημικής ονοματολογίας:

Παραδοσιακό, λειτουργικό ή κλασικό σύστημα ονομασίας.
Συστηματικό ή στοιχειομετρικό σύστημα ονοματολογίας.
Σύστημα ονομασίας αποθεμάτων.

Ανάλογα με το σύστημα ονομάτων που χρησιμοποιείται, στην ίδια ένωση μπορεί να δοθούν διαφορετικά ονόματα. Για παράδειγμα, SnO₂ Μπορεί να ονομάζεται διοξείδιο κασσίτερου (παραδοσιακή ονοματολογία), οξείδιο κασσίτερου (IV) (ονοματολογία αποθεμάτων) και οξείδιο κασσιτέρου (στοιχειομετρική ονοματολογία).

Λειτουργικό ή κλασικό ή παραδοσιακό σύστημα ονομασίας

Οι χημικές ουσίες ταξινομούνται σύμφωνα με τους διαφορετικούς σθένους που κατέχουν. Αυτά αντιπροσωπεύονται προφορικά με τη χρήση προθεμάτων και επιθημάτων.

Όχι. Val.	Προθέματα και επιθήματα	Παραδείγματα
1	Χρησιμοποιείται η σύνδεση "de" ή το επίθημα -ico	κ₂Ο, οξείδιο του καλίου ή οξείδιο του καλίου
2	-όσο (δευτερεύον σθένος) -ico (μεγάλο σθένος)	FeO, οξείδιο του σιδήρου Πίστη₂Ή₃, οξείδιο του σιδήρου
3	λόξυγκας + όνομα + αρκούδα (μικρό σθένος) -oso (ενδιάμεσο val) -ico (κύρια αξία)	SO, υποθειώδες οξείδιο ΝΔ₂, θειικό οξείδιο ΝΔ₃, θειικό οξείδιο
4	λόξυγκας + όνομα + αρκούδα (μικρότερη τιμή) -oso (μικρή τιμή) -ico (ενδιάμεσο val) ανά + όνομα + ico (μεγάλη τιμή)	Κλ₂Ή, υποχλωριώδες οξείδιο Κλ₂Ή₃, χλωριούχο οξείδιο Κλ₂Ή₅, οξείδιο του χλωρίου Κλ₂Ή₇, υπερχλωρικό οξείδιο

Στοιχειομετρικό ή συστηματικό σύστημα ονοματολογίας

Αυτό είναι το πιο διαδεδομένο προς το παρόν και αναγνωρίζεται από το IUPAC. Ονομάστε ουσίες με προθέματα ελληνικού αριθμού. Αυτά δείχνουν την ατομικότητα (αριθμός ατόμων) που υπάρχει στα μόρια. Ο τύπος για την ονομασία ενώσεων μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: γενικό όνομα-πρόθεμα + ειδικό όνομα-πρόθεμα. Μπορούμε να δούμε τον παρακάτω πίνακα για να μας καθοδηγήσει.

Όχι στις. ντο	Πρόθεμα	Παραδείγματα
1	met- ή μονο-	Χ.Χ._4, μεθάνιο; CO, μονοξείδιο του άνθρακα
2	et- ή di-	CO₂_, διοξείδιο του άνθρακα
3	στήριξη- ή τρι-	ντο₃Η_8,προπάνιο CrBr₃, τριβρωμιούχο χρώμιο
4	αλλά- ή τετρα-	ντο₄Η₁₀, βουτάνιο Κλ₄C, τετραχλωριούχος άνθρακας
5	πεντα-	ντο₅Η₁₂, πεντάνιο Ν₂Ή₅, πεντοξείδιο του αζώτου
6	εξά-	ντο₆Η₁₄, εξάνιο
7	επτα-	ντο₇Η₁₆, επτάνιο Κλ₂Ή₇, διχλωρο επτοξείδιο
8	οκτα-	ντο₈Η₁₈, οκτάνιο
9	μη-, μη- ή ene-	ντο₉Η₂₀, nonano
10	δεκα-	ντο₁₀Η₂₂, πρύτανης

Σύστημα ονομασίας αποθεμάτων

Προς το παρόν, το IUPAC προωθεί την τυποποίηση αυτής της μεθόδου αντί εκείνων που χρησιμοποιούν επιθήματα, επειδή είναι δύσκολο σε ορισμένες γλώσσες. Το επιλεγμένο σύστημα ονομάζεται Stock. Ονομάστηκε από τον δημιουργό του, τον γερμανό χημικό Alfred Stock (1876-1946).

Το σύστημα Stock προσθέτει λατινικούς αριθμούς στο τέλος του στοιχείου που υποδεικνύει το σθένος των ατόμων. Δηλαδή, οι λατινικοί αριθμοί δείχνουν την κατάσταση οξείδωσης ορισμένων από τα στοιχεία που μπορεί να υπάρχουν στη χημική ουσία. Πρέπει να τοποθετούνται στο τέλος του ονόματος της ουσίας και σε παρένθεση.

Για παράδειγμα:

Ν ° σθένη	Ονοματολογία
2	Η₂S, Υδρόθειο (II)
2	FeO, οξείδιο του σιδήρου (II)
2	Mg (Br) 2: Βρωμιούχο μαγνήσιο (II)
4	SO3, οξείδιο του θείου (IV)