Τι είναι το Archaea:
Είναι γνωστό ως archaea ή archaea σε μια ποικιλία μονοκύτταροι μικροοργανισμοί που αποτελούν το βασίλειο της αρχαίας και έχουν τον δικό τους τομέα εκτός από αυτόν των ευκαρυωτικών και βακτηρίων, αν και είναι παρόμοια με αυτά.
Τα Archaea χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη προκαρυωτικής μορφολογικής δομής, δηλαδή δεν έχουν συγκεκριμένο πυρήνα, και είναι οργανισμοί που μπορούν να αναπτυχθούν σε ακραίες συνθήκες.
Το όνομά του προέρχεται από την ελληνική χωρία (Αρχαία), που σημαίνει «τα παλιά», δεδομένου ότι μέχρι τώρα ήταν μια από τις παλαιότερες μοριακές δομές που μελετήθηκαν και ότι διατηρείται με λίγες τροποποιήσεις, σε σύγκριση με άλλους μικροοργανισμούς των οποίων οι δομές έχουν ποικίλει πολύ περισσότερο κατά τη διάρκεια του καιρού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη ταξινόμηση της αρχαίας ως βασίλειο μικροοργανισμών πραγματοποιήθηκε το 1977 από τον Carl Woese και τον George E. Fox, αφού προηγουμένως θεωρούνταν προκαρυωτικά βακτήρια.
Χαρακτηριστικά της αρχαίας
Τα κύρια χαρακτηριστικά της αρχαίας είναι τα ακόλουθα:
- Έχουν μια μονοκυτταρική μεμβράνη αποτελούμενη από λιπίδια που τους επιτρέπουν να έχουν μεγαλύτερη θερμική αντίσταση.
- Το κυτταρικό τοίχωμα αποτελείται από πρωτεΐνες που σχηματίζουν ένα στρώμα S που προστατεύει το εξωτερικό του κυττάρου.
- Έχουν μαστίγια παρόμοια με τα βακτήρια, μόνο αυτά μπορεί να είναι μακρύτερα και παχύτερα.
- Η αναπαραγωγή του είναι ασεξουαλική.
- Αυτά τα μόρια μετρούν μεταξύ 0,1 μm και 15 μm.
- Μέρος της ενέργειάς τους προέρχεται από το ηλιακό φως, οργανικές ενώσεις ή υδρογόνο.
- Ορισμένα μόρια έχουν μεγέθη και σχήματα πολύ παρόμοια με τα βακτήρια, και άλλα έχουν πολύ συγκεκριμένα σχήματα, όπως τετράγωνα, επιμήκη ή επίπεδα.
- Αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορούν να βρεθούν σε διάφορα ενδιαιτήματα του πλανήτη.
- Είναι ανθεκτικά και μπορούν εύκολα να αναπτυχθούν σε ακραία περιβάλλοντα, δηλαδή, σε υψηλές θερμοκρασίες, υψηλές συγκεντρώσεις αλατότητας, στον βυθό, σε βάλτους, πετρελαιοπηγές ή στα έντερα των ανθρώπων και ακόμη και σε μηρυκαστικά.
Ταξινόμηση της αρχαίας
Οι ταξινομήσεις που καθορίστηκαν για τον προσδιορισμό των περιοχών της αρχαίας βασίζονται στη φυλογενετική κατάσταση και στη μελέτη των ριβοσωμικών αλληλουχιών RNA, ως εκ τούτου έχουν δημιουργηθεί πέντε κύριες ομάδες, οι οποίες είναι:
- Euryarchaeota: Είναι μια από τις πιο μελετημένες ομάδες και βασίζεται στην ακολουθία rRNA.
- Cinandochaeota: επίσης γνωστά ως eocytes, αντέχουν σε ακραίες θερμοκρασίες και μεγάλη ποσότητα βρίσκεται στους ωκεανούς.
- Κοραρχαιώτα: αυτή η ομάδα έχει υδροθερμικές ιδιότητες και δεν είναι άφθονη.
- Nanoarcheaota: Ανακαλύφθηκε το 2002 και επιβιώνει σε ακραίες συνθήκες.
- Thaumarchaeota: Ανακαλύφθηκε το 2008 και συμμετέχει στους κύκλους αζώτου και άνθρακα.
- Τύποι κυττάρων.
- Μικροοργανισμοί.
