Αυτό που δεν είναι όλα αυτά που λάμπει είναι χρυσός:
"Όλο που λάμπει δεν είναι χρυσός" είναι ένα δημοφιλές παροιμία που μας καλεί να δυσπιστούμε τις εμφανίσεις και, αντ 'αυτού, να εκτιμούμε την ουσία των ανθρώπων και του κόσμου γύρω μας.
Σύμφωνα με το ρητό, το καλό ως ποιότητα δεν βρίσκεται στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά στη φύση των πραγμάτων ή στην ουσία των ανθρώπων.
Γι 'αυτό το ρητό μας καλεί να έχουμε προσεκτική και επαγρύπνηση, η οποία είναι ικανή να αντιληφθεί τι κρύβεται πίσω από τις εμφανίσεις.
Με εμφανίσεις το ρητό μπορεί να αναφέρεται όχι μόνο στη φυσική πλευρά. Επίσης στις κολακευτικές λέξεις, στις λαϊκιστικές ομιλίες, στις προσεκτικές παραγωγές κ.λπ.
Το ρητό χρησιμοποιεί την εικόνα του χρυσού ως μεταφορά για το καλό ή το καλό, καθώς θεωρείται πολύτιμο και πολύτιμο μέταλλο στο οποίο αποδίδεται η ποιότητα της λάμψης, μεταξύ πολλών άλλων χαρακτηριστικών.
Ωστόσο, αυτή η ιδιότητα σπινθήρισμα ή λάμψη δεν είναι μοναδική για τον χρυσό, αλλά μάλλον πολλά χαμηλής ποιότητας και άχρηστα μέταλλα μπορεί να την έχουν.
Από αυτήν την εικόνα συνάγεται το συμπέρασμα ότι, όπως και στον υλικό κόσμο, οι ανυποψίαστοι άνθρωποι εξαπατούνται ή απάτες με απομιμήσεις χρυσού, έτσι μπορεί να συμβεί στη ζωή σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις και τις συνθήκες στις οποίες ζούμε.
Ορισμένες παραλλαγές ή ισοδύναμες φράσεις αυτής της δήλωσης μπορεί να είναι οι εξής: "δεν είναι όλα αυτά που λάμπει είναι χρυσά" «Όλα αυτά που λαμπυρίζουν δεν είναι χρυσά, ούτε όλα που λευκαίνουν το αλεύρι» ή «Δεν είναι όλο το δάσος ρίγανη»
- Απελευθέρωσέ με από το ήρεμο νερό, που απελευθερώνομαι από το γενναίο
- Ρήματα για τη φιλία.
