Τι είναι ο Ιουστικοποιητισμός:
Είναι γνωστό ως ιουστικοποιητικός ή νομικός θετικισμός στο φιλοσοφικό ρεύμα του νομικού χώρου που βασίζεται στο διαχωρισμό και τη διαφοροποίηση των όρων νόμος και ηθική, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο.
Ο ιουστικοποιητισμός αναπτύχθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, και οι κύριοι θεωρητικοί του περιλαμβάνουν τους Hans Kelsen, Thomas Hobbes και Jeremy Brentham.
Ιουστικοποιητισμός Το αντικείμενο της μελέτης είναι ο ίδιος ο θετικός νόμος, που αναπτύχθηκε από μια σειρά αναγκών και κοινωνικών φαινομένων που πρέπει να ρυθμίζονται από το νόμο.
Από την άλλη πλευρά, οι νόμοι και οι κανόνες δημιουργούνται από τον άνθρωπο με συγκεκριμένο σκοπό, και θεσπίζονται από το κράτος. Για παράδειγμα, η ανάγκη δημιουργίας μιας σειράς εμπορικών νόμων, μεταξύ άλλων.
Πρέπει να σημειωθεί ότι όλοι οι νόμοι ή οι κανονισμοί που έχουν εγκριθεί και θεσπιστεί από το κράτος συμμορφώνονται με μια προηγούμενη διαδικασία ανάλυσης και αξιολόγησης, και ορισμένοι πρέπει ακόμη και να εγκριθούν από τους πολίτες μέσω λαϊκής ψήφου.
Με αυτή την έννοια, Ο ιουστικοποιητισμός δεν κάνει κανενός είδους ηθική ερμηνεία νόμων ή κανόνων, και ούτε τους δίνει κοινωνική ή ηθική αξία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο ίδιος ο νόμος χωρίς να προστεθεί καμία ερμηνεία, πολύ λιγότερο αν πρόκειται για μεταφυσική τάση.
Από τον ιουστικοποιητισμό, όλοι οι κανόνες ή οι νόμοι είναι αντικειμενικοί και έγκυροι, ανεξάρτητα από το αν θεωρούνται δίκαιοι ή άδικοι, καθώς έχουν δημιουργηθεί για να θεσπίσουν τάξη και πειθαρχία στην κοινωνία για τη δημιουργία γενικής ευημερίας.
Μερικά παραδείγματα φυσικού δικαίου που μπορούν να αναφερθούν είναι, μεταξύ άλλων, οι νόμοι κυκλοφορίας, εμπορικοί νόμοι, ποινικοί κώδικες, εθνικά συντάγματα Αυτά τα δικαιώματα έχουν δημιουργηθεί από τον άνθρωπο προκειμένου να θεσπιστεί μια νομική και κοινωνική τάξη.
Νόμος και ηθικά
Ο νόμος και τα ηθικά είναι δύο διαφορετικοί όροι. Ο νόμος αναφέρεται στη νομική τάξη, υποχρεωτικού χαρακτήρα που επιδιώκει να ρυθμίσει τις ανθρώπινες σχέσεις και μεταξύ κρατών.
Ο νόμος λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, μια σημαντική σειρά ανθρώπινων, κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών, πολιτιστικών παραγόντων. Χαρακτηρίζεται από το ότι είναι αντικειμενικός και περιορίζει ή εγκρίνει ορισμένα γεγονότα ή περιστάσεις λαμβάνοντας υπόψη το τι είναι καλύτερο για την κοινωνία γενικά.
Από την πλευρά του, η ηθική αναφέρεται στο σύνολο των κανόνων και πεποιθήσεων που γίνονται αποδεκτές από την κοινωνία για να διακρίνουμε το καλό από το κακό. Ωστόσο, οι ηθικές αξιολογήσεις θεωρούνται υποκειμενικές και ενδέχεται να συμμορφωθούν ή όχι με τους ανθρώπους.
Ως εκ τούτου, ο ιουστικοποιητισμός διακρίνει μεταξύ των δύο όρων, ειδικά επειδή από αυτή την άποψη, ο νόμος δεν προκύπτει από μια ηθική αντίληψη, εάν ναι, οι νόμοι θα επηρεάζονταν με διάφορους τρόπους.
Ιουστικοποιητικός και ιουσιανισμός
Το iuspositivismo και το iusnaturalismo είναι όροι που είναι αντίθετοι. Για εκείνον ιουστικοποίηση οι νόμοι και οι νομικοί κανόνες που δημιουργούνται από τον άνθρωπο είναι οι μόνοι αληθινοί. Με άλλα λόγια, ο ιουστικοποιητισμός προκύπτει από την ίδια την ανθρώπινη κατάσταση.
Από την πλευρά του, φυσικός νόμος Περιλαμβάνει μια σειρά νομικών θεωριών και όρων σε σχέση με τα ηθικά και την ηθική. Ομοίως, σχετίζεται με τον φυσικό νόμο, ο οποίος θεσπίζει τον νόμο από την ανθρώπινη φύση.
