Έννοια της Κινηματογραφίας (Τι είναι, Έννοια και Ορισμός)

Τι είναι η κινηματογραφία:

Η κινηματογραφία νοείται ως η τέχνη της λήψης, εγγραφής και προβολής κινούμενων εικόνων σε μια οθόνη, με ομαλό και συνεκτικό τρόπο. Η λέξη προέρχεται από τα ελληνικά Κινέμα, που σημαίνει «κίνηση» και γραφίνη, που σημαίνει «εγγραφή ή εγγραφή».

Η κινηματογραφία αναπτύχθηκε χάρη στην εφεύρεση του κινηματογράφου, μια συσκευή που κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τους αδελφούς Auguste και Louis Lumière, ικανή να εγγράψει μια ακολουθία πλαισίων σε φιλμ 35 mm και να τα προβάλει γρήγορα σε μια οθόνη για να παραγάγει την ψευδαίσθηση της κίνησης.

ο κινηματογράφος Παρουσιάστηκε από τους αδελφούς Lumière κατά την πρώτη δημόσια προβολή ενός κινηματογραφικού δίσκου, στις 28 Δεκεμβρίου 1895. Με την ευκαιρία αυτή, οι αδελφοί Lumière παρουσίασαν μια σκηνή που τεκμηριώνει την αποχώρηση των εργαζομένων από ένα εργοστάσιο.

Αν και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ένα ντοκιμαντέρ στην κινηματογραφία, διερευνήθηκαν πολύ σύντομα οι δυνατότητές της για αναπαραγωγή φανταστικών ομιλιών, οι οποίες με την πάροδο του χρόνου δημιούργησαν τον κινηματογράφο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Με την ευρύτερη έννοια, η κινηματογραφία αναφέρεται αυστηρά στην καταγραφή κινούμενων εικόνων μέσω ενός κινηματογράφου. Ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιείται με γενικευμένο τρόπο για να αναφέρεται στο έβδομη τέχνη.

Πράγματι, στη δεκαετία του 1920, ο κριτικός της ταινίας Ricciotto Canudo επινόησε τον όρο «έβδομη τέχνη» στη φανταστική κινηματογραφία, η οποία τότε γνώριζε μια συναρπαστική εξέλιξη. Ως εκ τούτου, ο Canudo το θεώρησε ως «ζωγραφική σε κίνηση».

Χαρακτηριστικά της κινηματογραφίας

Σετ ταινιών ισπανικών ταινιών Είναι ο άντρας μου, 1927.

• Η διαδικασία δημιουργίας απαιτεί εξειδικευμένη τεχνολογία, η οποία το καθιστά βιομηχανικό προϊόν τιμολογίου.
• Η παραγωγή του, επομένως, απαιτεί ομαδική εργασία.
• Συνδέεται στενά με τη φωτογραφία, κληρονόμος, με τη σειρά τους, των πλαστικών αξιών της δυτικής ζωγραφικής (σύνθεση του αεροπλάνου, χρήση προοπτικής, μελέτη φωτισμού κ.λπ.).
• Η εγγραφή κίνησης και η ενοποίηση ήχου σάς επιτρέπουν να αναπτύξετε την αρχή της πιθανότητας για τις τελικές συνέπειές της.
• Ενσωματώνει επίσης στοιχεία από άλλες τέχνες, όπως η λογοτεχνία (είδη αφήγησης), το θέατρο (κοστούμια, τοπία, παράσταση σκηνής), ο ήχος και η μουσική.
• Έχει αναπτύξει τη δική του γλώσσα που τη διακρίνει από άλλες εικαστικές τέχνες, με βάση την τεχνική του βάση.

Στοιχεία κινηματογραφικής γλώσσας

Μεταξύ των στοιχείων που χαρακτηρίζουν την ιδιαιτερότητα της κινηματογραφικής γλώσσας μπορούμε να αναφέρουμε τα εξής:

• Διαμόρφωση: αναφέρεται στην οριοθέτηση του πλαισίου. Το πλαίσιο καθορίζει τι πρέπει να είναι μέσα ή έξω από το "πλαίσιο". Κάθε πλαίσιο ξεκινά από μια γωνία.
• Γωνία: Μια γωνία ενός πλαισίου μπορεί να είναι:
  • Κανονική: η κάμερα βλέπει το θέμα.
  • Κοίλο: η κάμερα αιωρείται πάνω από το αντικείμενο.
  • Contrapicado: η κάμερα βρίσκεται στους πρόποδες του αντικειμένου.
  • Zenithal: η κάμερα, εντελώς κάθετη στο έδαφος, προσφέρει μια εναέρια λήψη του αντικειμένου.
• Επίπεδος: είναι η βασική ενότητα της κινηματογραφικής γλώσσας. Μπορεί να είναι διαφόρων τύπων. Και συγκεκριμένα:
  • Μεγάλο γενικό αεροπλάνο (GPG)
  • Γενικό σχέδιο (PG)
  • Μεσαίο μακρύ αεροπλάνο (PML)
  • Μικρό μεσαίο αεροπλάνο (PMC)
  • Αμερικανικό αεροπλάνο (PA)
  • Προσκηνίου (PP)
  • Extreme close-up (DPI)
  • Λεπτομερές σχέδιο (PD)
• Κίνηση κάμερας: Αναφέρεται στους τύπους κύλισης που εκτελεί η κάμερα κατά τη λήψη. Μπορεί να είναι:
  • Φυσικές κινήσεις:
    • Μετατόπιση: η κάμερα περιστρέφεται στον οριζόντιο ή κατακόρυφο άξονα.
    • Ταξίδι: η κάμερα κινείται από τον άξονά της.
    • Περιστροφή: η κάμερα περιστρέφεται μερικούς βαθμούς στον άξονα της, προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά.
  • Οπτικές κινήσεις:
    • Ζουμ: χρησιμοποιώντας το φακό της κάμερας, τα αντικείμενα στο επίπεδο μεγεθύνονται ή σμικρύνονται χωρίς να το μετακινήσετε.
    • Εστίαση: ο φακός της κάμερας σάς επιτρέπει να εναλλάσσετε την εστίαση του ίδιου επιπέδου.
• Βάση: από το μοντάζ γίνεται κατανοητός ο συνδυασμός των διαφορετικών λήψεων που τραβήχτηκαν σε μια ταινία, της οποίας η συνένωση (πάντα στη διαδικασία επεξεργασίας) επιτρέπει την κατασκευή μιας σκηνής και τη διαμόρφωση μιας άποψης και ενός λόγου. Αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της κινηματογραφικής γλώσσας.
• φωτισμός.
• Τόνος και χρώμα.
• Ρυθμός.
• Ήχος.

Τύποι κινηματογραφίας

Όταν μιλάμε για τύπους κινηματογραφίας αναφερόμαστε στο φύλα κινηματογραφικό. Αυτό μπορεί να ταξινομηθεί σύμφωνα με διαφορετικά κριτήρια, όπως θέμα, στυλ, παραλήπτης ή μορφή. Ωστόσο, ως ομιλία, η κινηματογραφία μπορεί να ταξινομηθεί στους ακόλουθους βασικούς τύπους:

• Ντοκιμαντέρ:
  • Βιογραφικός
  • Ιστορικός
• Μυθιστόρημα:
  • Κωμωδία
  • Δράμα
  • Μιούζικαλ
  • Μελόδραμα
  • Τρόμος
  • Αναστολή ή συγκινών.
  • Επιστημονική φαντασία
  • Κινουμένων σχεδίων
  • Περιπέτεια