Το ρητό που λέει "Αυτός που δεν ακούει συμβουλές δεν γερνάει" προειδοποιεί πρώτα ότι ένα άτομο χωρίς ταπεινοφροσύνη να θεωρήσει τη συμβουλή κάποιου λογικό, εκτίθεται στην αποτυχία του στόχου του, ανεξάρτητα από το πεδίο εφαρμογής. Δεύτερον, διδάσκει ότι είναι σοφό να γνωρίζουμε πώς να ακούμε και ότι αυτό εγγυάται την καλή ανάπτυξη της ζωής. Υπάρχουν παραλλαγές του ρητού όπως "Όποιος δεν ακούει συμβουλές δεν γερνάει."
Χρησιμοποιείται ως προειδοποίηση για όσους είναι αλαζονικοί ή δεν ενδιαφέρονται για τις συμβουλές άλλων. Επομένως, συνήθως έρχεται μετά από τη συμβουλευτική πράξη και σπάνια πριν. Ο σύμβουλος κατανοεί ότι το άτομο ενεργεί ενάντια στο καλό του και είναι σε θέση να προβλέψει ότι η συμπεριφορά του δεν θα του φέρει καλά αποτελέσματα. Επομένως, βλέποντας ότι η πεισματότητα του συμβούλου τον παροτρύνει να σκεφτεί το μέλλον του.
Υπάρχουν πολλές θετικές τιμές που συλλέγονται σε αυτό το ρητό. Καταρχάς, το ρητό εκτιμά την εμπειρία του συμβούλου, ο οποίος έχει ήδη βιώσει παρόμοιες καταστάσεις και τις έχει ξεπεράσει ή έχει μάθει από αυτούς.
Μια άλλη αξία που προσπαθεί να προωθήσει είναι η ταπεινοφροσύνη, η οποία εκδηλώνεται με την προθυμία να ακούσει, να αξιολογήσει τις συμβουλές που έλαβε και να την εφαρμόσει όταν είναι απαραίτητο. Τέλος, το ρητό βασίζεται σε αυτό τις αρχές της σοφίας, της οποίας η συμβολική εικόνα είναι τα γηρατειά, «να γερνάμε».
Πρέπει να θυμόμαστε ότι στην αρχαιότητα, οι ηλικιωμένοι θεωρούνταν σοφοί, καθώς η μέση διάρκεια ζωής ήταν πολύ μικρή. Πιστεύεται ότι το να γερνάς ήταν ένα σημάδι ότι ξέρεις πώς να ζεις, τόσο από άποψη συσσωρευμένης εμπειρίας, όσο και από πνευματικής και φυσικής πλευράς.
Έτσι, το ρητό όχι μόνο δείχνει προς την κατεύθυνση της παράτασης της ζωής και της απόκτησης επιτυχίας, αλλά είναι επίσης μια συμβολική εικόνα που μόνο ακούγοντας μπορεί κανείς να γίνει σοφός. Η σοφία, λοιπόν, συγκεντρώνει τα στοιχεία που υπονοούνται στο ρητό: ταπεινότητα και προθυμία να ακούσουν.
Δείτε επίσης Κανείς δεν δίνει διαλέξεις στο κεφάλι κάποιου άλλου.
