Τι είναι η κοσμολογία:
Η κοσμολογία είναι η επιστήμη που μελετά τη σύνθεση, την εξέλιξη και τις ιδιότητες του σύμπαντος για να κατανοήσουμε την προέλευση και την εξέλιξή του. Αυτή η λέξη προέρχεται από τα ελληνικά κόσμος, Κόσμο, που σημαίνει "Κόσμος, τάξη" και λογια, λογου, που δείχνει "μελέτη".
Κοσμολογία υπήρξε αντικείμενο μελέτης και παρατήρησης από πολύ μακρινές εποχές όταν οι άντρες των αρχαίων πολιτισμών αναζήτησαν απαντήσεις σε διάφορα θέματα που επηρέασαν τις καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως η κίνηση της Σελήνης, τα αστέρια, οι εκλείψεις, μεταξύ άλλων.
Στην αστροφυσική, η κοσμολογία, που ονομάζεται επίσης σύγχρονη κοσμολογία, μελετά τα φαινόμενα που παρουσιάζει το σύμπαν για να προσδιορίσει μέσω της επιστήμης τους γενικούς νόμους που μπορούν να εξηγήσουν την προέλευση και την εξέλιξη του σύμπαντος.
Εξέλιξη της κοσμολογίας
Ο όρος κοσμολογία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το έτος 1731 στο επιστημονικό έργο του Christian Wolff, Κοσμολογία γενικά. Ωστόσο, η έννοια της κοσμολογίας έχει εξελιχθεί σε όλη την ιστορία λόγω των επιστημονικών εξελίξεων.
Οι πρώτες κοσμολογικές αντιλήψεις παρουσιάστηκαν με τη μορφή αφηγήσεων που προσπάθησαν να δώσουν μια απάντηση στην προέλευση του σύμπαντος και της ανθρωπότητας. Σήμερα, η έννοια της κοσμογονίας των ανθρώπων χρησιμοποιείται όταν οι εξηγήσεις του σύμπαντος συνδέονται με μύθους δημιουργίας όπως, για παράδειγμα, την κοσμογονία των Αιγυπτίων, των Μάγια και των Άνδεων.
Υπό αυτήν την έννοια, αναφέρεται επίσης στις ερμηνείες της προέλευσης του σύμπαντος με την έννοια της κοσμοθεωρίας.
Η κοσμολογία πλησιάζει τον επιστημονικό χαρακτήρα όταν αρχίζει να συζητείται στη φιλοσοφική σφαίρα, ειδικά στην ελληνική. Ένα από τα πρώτα σύγχρονα κοσμολογικά μοντέλα ανήκει στον φιλόσοφο Αριστοτέλη (384 π.Χ.-322 π.Χ.), με το γεωκεντρικό μοντέλο του, δηλαδή τη Γη ως το κέντρο του σύμπαντος, το οποίο διατηρήθηκε για σχεδόν 2.000 χρόνια.
Τον 17ο αιώνα, το γεωκεντρικό μοντέλο αντικαταστάθηκε τελικά από το ηλιοκεντρικό μοντέλο, το οποίο περιγράφεται επιστημονικά από τον Γερμανό αστρονόμο και μαθηματικό Johannes Kepler (1571-1630). Ο Κέπλερ ορίζει στο κοσμολογικό του μοντέλο την κίνηση των πλανητών σε ελλειπτικές τροχιές γύρω από τον ήλιο με τους τρεις νόμους του Κέπλερ.
Έκτοτε, ο άνθρωπος δεν σταμάτησε να ερευνά και να μελετά το σύμπαν και έπρεπε να περιλαμβάνει άλλες μελέτες και θεωρίες, τόσο επιστημονικές όσο και ανθρωπιστικές, για να συμπληρώσει και να προωθήσει τις βάσεις και τις προοπτικές του, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής, της αστρονομίας, της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της αστρολογίας.
Φιλοσοφική κοσμολογία
Η φιλοσοφική κοσμολογία είναι αυτό προσπαθεί να κατανοήσει το σύμπαν από διάφορες φιλοσοφικές, μεταφυσικές και ακόμη και θεολογικές πτυχές.
Αυτός ο κλάδος της κοσμολογίας προέκυψε από τις διάφορες απόψεις του σύμπαντος και της προέλευσής του, τις οποίες έθεσαν οι Έλληνες φιλόσοφοι.
Η φιλοσοφική κοσμολογία παίρνει μοντέλα του κόσμου των Βαβυλωνιακών και Αιγυπτιακών λαών, μαζί με φιλοσοφικές ιδέες, για να περιγράψει τους γενικούς νόμους που διέπουν τον φυσικό κόσμο.
Υπό αυτήν την έννοια, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης περιγράφει το πρώτο σημαντικό κοσμολογικό μοντέλο, εξηγώντας την ακινησία της Γης ως το κέντρο του Σύμπαντος, ενώ τα άλλα αστέρια (φεγγάρι, ήλιος, πλανήτες και αστέρια) περιστρέφονταν γύρω από αυτό.
Ο Αριστοτέλης χωρίζει το σύμπαν σε δύο κόσμους: τον υποσέληνο και τον υπεράνθρωπο.
Ο υποηλιακός κόσμος είναι ο κόσμος της Γης, του οποίου το όριο είναι το φεγγάρι. Σε αυτόν τον κόσμο, τα αντικείμενα γεννιούνται και πεθαίνουν αποτελούμενα από τέσσερα βασικά στοιχεία, όπως αυτά γη (στερεά), νερό (υγρό), αέρα (αέριο) και φωτιά (ενέργεια ή πλάσμα).
Από την άλλη πλευρά, ο υπερσύγχρονος κόσμος αποτελείται από αντικείμενα που υπήρχαν για πάντα, με όλα όσα περιστρέφονται γύρω από τη Γη να είναι αντικείμενα τέλειων, κυκλικών και ομοιόμορφων κινήσεων. Πιστεύεται ότι αυτά τα αστέρια ήταν κατασκευασμένα από αιθέρα (η πεμπτουσία) που τους έδωσε τη δυνατότητα να λάμπουν.
Φυσική κοσμολογία
Μέσω της φυσικής κοσμολογίας ασχολούνται ειδικοί μελετήστε, παρατηρήστε και καταλάβετε ποιες είναι οι φυσικές και χημικές ιδιότητες του σύμπαντος και από τι αποτελούνται, οι δομές του, πώς προήλθε, ποια είναι η πυκνότητά του, πώς κατανέμονται οι γαλαξίες, από τι αποτελούνται, πώς θα συνεχίσουν να εξελίσσονται και ποιος είναι ο πιθανός προορισμός τους.
Η σημασία της φυσικής κοσμολογίας έγκειται στη δυνατότητα δημιουργίας θεωριών και μοντέλων δόμησης που περιγράφουν επιστημονικά τις ιδιότητες του σύμπαντος μέσω μαθηματικής περιγραφής και φυσικής συμπίεσης.
Η φυσική κοσμολογία χρονολογείται από τον 20ο αιώνα, όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε το Γενική θεωρία της σχετικότητας.
Μετά από αυτή τη μελέτη, προέκυψαν σημαντικές επιστημονικές εξελίξεις που κατέστησαν δυνατή τη βελτίωση της αστρονομικής παρατήρησης μακρινών αντικειμένων, καθώς και την επανεξέταση της έρευνας και της μελέτης σχετικά με την προέλευση του σύμπαντος, Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης ή επέκταση της ύλης και καθιέρωση κοσμολογικών μοντέλων.
- Αστέρι.
- Κλάδοι της φυσικής.
Κοσμολογία των Μάγια
Οι Μάγια ήταν ένας από τους λαούς της Μεσοαμερικής που παρατήρησαν, μελέτησε και έκανε ακριβείς υπολογισμούς των κινήσεων της Σελήνης, του Ήλιου και των αστεριών.
Με τη σειρά τους συνέλαβαν την ιδέα ότι ο Κόσμος χωρίστηκε σε τρία επίπεδα. Το ανώτερο επίπεδο αποτελείται από τον ουράνιο θόλο και ήταν ο τόπος όπου συνέβησαν τα κύρια αστρονομικά φαινόμενα.
Στο ενδιάμεσο επίπεδο ήταν άντρες και οι καθημερινές τους δραστηριότητες. Στο χαμηλότερο επίπεδο βρισκόταν ο κάτω κόσμος ή ο Xilbalbá, ένα μέρος που θεωρούσε σκοτεινό.
Κοσμολογία των Άνδεων
Η κοσμολογία των Άνδεων χωρίζει το σύμπαν σε τρεις κόσμους: τον κόσμο που ονομάζεται Hanan Pacha, ο κόσμος εδώ, που ονομάζεται Kay Pacha και ο κόσμος κάτω από αυτόν που ονομάζεται Ukhu Pacha.
Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει ένα ανώτερο πνεύμα που ελέγχει και κυβερνά τα τρία pachas που ονομάζονται Viracocha ή Wiaqocha Tayta.
