Τι είναι η ενδοκυττάρωση:
Η ενδοκυττάρωση ονομάζεται διαδικασία με την οποία τα κύτταρα ενσωματώνουν μόρια σε αυτά, μεγάλο ή μικρό, που καλύπτονται από ένα κυστίδιο μεμβράνης.
Ο σκοπός της ενδοκυττάρωσης είναι να ρυθμίσει την αλληλεπίδραση των κυττάρων, καθώς και τη σύνθεση των λιπιδίων και των πρωτεϊνών της μεμβράνης του πλάσματος. Αυτές οι μελέτες είναι απαραίτητες για εξειδικευμένες έρευνες στη φυσιολογία.
Η διαδικασία ενδοκυττάρωσης είναι επίσης απαραίτητη για να δώσει ανοσοαποκρίσεις, για την ανάπτυξη διακυτταρικής επικοινωνίας και για την ανταλλαγή κυτταρικών σημάτων.
Τύποι ενδοκυττάρωσης
Φαγοκυττάρωση: Είναι ένας μηχανισμός που συνίσταται στην εισαγωγή στερεών σωματιδίων σε κύτταρα που καλύπτονται από μια μεμβράνη. Είναι μια σημαντική διαδικασία για τη δημιουργία ανοσολογικών αντιδράσεων.
Πυοκυττάρωση: Είναι μια διαδικασία στην οποία τα κύτταρα παγιδεύουν ουσίες με τη μορφή διαλυμάτων (υγρών), χωρίς να κάνουν κανενός είδους επιλογή, η οποία τις περιβάλλει επίσης σε ένα κυστίδιο.
Ενδοκυττάρωση με μεσολάβηση υποδοχέα: Είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο ένα σύνολο επιλεγμένων μορίων ενσωματώνεται στα κύτταρα.
Ενδοκυττάρωση που προκαλείται από κλαθρίνη: παράγεται σε όλα τα κύτταρα θηλαστικών. Οι λειτουργίες του είναι: απορρόφηση θρεπτικών ουσιών προκειμένου να ενσωματωθούν θρεπτικά συστατικά και λιπίδια στη μεμβράνη του πλάσματος, καθώς και μακρομόρια, και ενδοκυτταρική επικοινωνία.
Ενδοκυττάρωση που προκαλείται από την καβεολίνη: πρόκειται για μικρούς εμβολιασμούς που εμφανίζονται στη μεμβράνη του πλάσματος και η διαδικασία τους ελέγχεται από σύμπλοκα σηματοδότησης GTAase. Χαρακτηρίζεται από άφθονη χοληστερόλη.
Ενδοκυττάρωση και εξωκυττάρωση
Η ενδοκυττάρωση και η εξωκυττάρωση είναι δύο διαφορετικές διαδικασίες. Όπως έχει ήδη εξηγηθεί, η ενδοκύτωση είναι η διαδικασία που επιτρέπει την ενσωμάτωση διαφόρων μορίων στα κύτταρα μέσω κυστιδίων μεμβράνης.
Αντίθετα, η εξωκυττάρωση είναι η κίνηση υλικών εντός των κυστιδίων μεμβράνης προς τα έξω.
Δηλαδή, το περιεχόμενο των κυστιδίων της μεμβράνης απελευθερώνεται, αυτή η δράση είναι ύψιστης σημασίας αφού εκπληρώνει διάφορες λειτουργίες.
Μεταξύ αυτών, η απελευθέρωση των πομπών νευρώνων, ρυθμίζει την ψυχική κατάσταση, την έκκριση ινσουλίνης και δημιουργεί ανοσοαποκρίσεις.
