Τι είναι το Amoral:
Το Amoral είναι ένα επίθετο που αναφέρεται όλους αυτούς τους ανθρώπους ή πράγματα που δεν έχουν ή δεν έχουν την αίσθηση της ηθικής. Έργα τέχνης που δεν επιδιώκουν να εκφράσουν ή δεν έχουν ηθικό σκοπό ονομάζονται επίσης ηθικά.
Η λέξη amoral αποτελείται από το πρόθεμα προς την που σημαίνει "έλλειψη, άρνηση" και, ηθικό που προέρχεται από τα λατινικά εμείς, να πεθάνεις, που σημαίνει "έθιμα".
Θεωρούνται ηθικοί άνθρωποι σε όλους εκείνους που ενεργούν ή δεν ακολουθούν ένα σύνολο εθίμων ή κανόνων που ορίζονται στις διάφορες κοινωνικές ομάδες στις οποίες αλληλεπιδρούν ή συμμετέχουν, στο σπίτι, το σχολείο, τους δημόσιους χώρους ή τις θέσεις εργασίας, επομένως οι πράξεις, οι συμπεριφορές και οι απόψεις δεν ακολουθούν την ηθική τάξη των άλλων.
Το ότι ένα άτομο είναι ηθικό δεν σημαίνει ότι αρνείται τα καλά έθιμα ή τους κανόνες που υπάρχουν ήδη και που θεωρούνται σωστοί, μάλλον Είναι ένας τρόπος δράσης σύμφωνα με τη βούληση ή πόσο καλύτερα αισθάνεται ένα άτομο.
Ο Ταοϊσμός είναι μια φιλοσοφική γραμμή που υποστηρίζει ηθικές πράξεις, καθώς, σύμφωνα με τις οδηγίες του, τα άτομα πρέπει να εκτελούν τις ενέργειές τους καθώς αισθάνονται προετοιμασμένοι, δηλαδή πειραματίζονται και μαθαίνουν από το καλό και το κακό. Από την άλλη πλευρά, εάν ακολουθούν τους κανόνες του τι θεωρείται ηθικό, θα ενεργούσαν βάσει της θέλησής τους ή της ελεύθερης θέλησης.
Ηθικό και ανήθικο
Οι όροι ηθικοί και ανήθικοι διαφέρουν μεταξύ τους, επομένως δεν πρέπει να συγχέονται. Λέγεται ηθικό για κάποιον ή κάτι τέτοιο δεν επιδιώκει να ακολουθήσει καθιερωμένα ηθικά έθιμα σε μια κοινωνική ομάδα, έτσι οι συμπεριφορές ή τα έθιμά τους δεν μπορούν να θεωρηθούν καλά ή κακά.
Για παράδειγμα, ότι ένας άντρας αφήνει το σπίτι του για τη δουλειά του γυμνός, ακόμη και έχοντας τη γνώση ότι για εκείνους γύρω του δεν είναι σωστό να το πράξει, θεωρείται ηθική πράξη.
Αντίστροφως, ανήθικο αναφέρεται σε κάποιον ή κάτι που δεν ακολουθεί ή είναι αντίθετο με τα καλά έθιμα, κανόνες ή κανονισμούς που ορίζονται από αυτό που μια κοινωνική ομάδα θεωρεί σωστή ή κατάλληλη, ακόμη και γνωρίζοντας αυτά τα έθιμα.
Για παράδειγμα, θεωρείται ανήθικο για ένα άτομο να κλέψει τα αντικείμενα κάποιου άλλου, ακόμη και γνωρίζοντας ότι δεν πρέπει να το κάνει, καθώς βλάπτει αυτό το άτομο και παραβιάζει το νόμο.
