Τι είναι το τρίτο άτομο:
Το τρίτο άτομο Είναι μια γραμματική κατηγορία που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στο άτομο, το ζώο ή το πράγμα για το οποίο μιλάμε.
Υπάρχει επίσης το τρίτο άτομο γραπτώς, το οποίο είναι ένα στυλ που χρησιμοποιείται ευρέως για τη συγγραφή λογοτεχνικών ή ακαδημαϊκών κειμένων.
Από την άλλη πλευρά, το τρίτο άτομο αναφέρεται επίσης σε αυτό το θέμα που δεν θέλει να συμπεριληφθεί σε σχέση ή επιχειρηματική σχέση, αλλά το οποίο εξακολουθεί να υπαινίσσεται επειδή έχει κάποιο είδος σχέσης με ανθρώπους ή μια συγκεκριμένη κατάσταση. Για παράδειγμα: "Έμαθα από ένα τρίτο άτομο για την κατάσταση."
Γραμματική τρίτου ατόμου
Στην ισπανική γλώσσα υπάρχουν τρεις γραμματικοί άνθρωποι που εκφράζονται με προσωπικές αντωνυμίες.
Το τρίτο γραμματικό άτομο στα ισπανικά αναγνωρίζεται στο ενικό ως: αυτός, αυτή και στον πληθυντικό ως: αυτοί, αυτοί. Χρησιμοποιείται όταν αναφέρεται σε ένα άτομο που δεν είναι συνομιλητής, για παράδειγμα: "Δεν πήγε στο πάρτι το Σάββατο."
Η γραμματική τρίτου προσώπου ταυτίζεται στα Ισπανικά με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με τη χρήση της γλώσσας.
Προσωπικές αντωνυμίες στο τρίτο άτομο
Ενικός: αυτός αυτή αυτό.
Πληθυντικός: αυτοί, αυτοί.
Παραδείγματα:
- Αυτήν είναι σε μαθήματα πιάνου.
- ΠΡΟΣ ΤΗΝ αυτός δεν του αρέσει να τρώει σούπα.
- Αυτοί πήγαν στην παραλία και αυτοί πεζοπορία για τα βουνά.
Αντωνυμίες τρίτου προσώπου χωρίς πίεση
Ενικός: le, lo, la, se.
Πληθυντικός: les, los, las, se.
Παραδείγματα:
- Το Pedro δεν έχει κραγιόνια. Εσείς δανείστηκε ένα κραγιόνι από τον φίλο του.
- Κυρία Μαρία τους έφερε στα παιδιά ένα υπέροχο σνακ.
Αντανακλαστική αντωνυμία στο τρίτο άτομο
Ενικός και πληθυντικός: Ναί. Είναι αμετάβλητο ως προς το φύλο και τον αριθμό.
Παράδειγμα: Ο Λούις πίστευε ότι είχε μεταξύ τους Ναί όλα τα σχέδιά σας.
Κτητικές αντωνυμίες στο τρίτο άτομο
Είναι οι αντωνυμίες που υποδηλώνουν κατοχή ή εγγύτητα και υποδεικνύουν επίσης το φύλο και τον αριθμό.
Ενικός: Δικος σου.
Πληθυντικός: δικός σου, δικός σου.
Παράδειγμα: Τα βιβλία μου είναι βαρύτερα από το του.
Στα ισπανικά υπάρχουν επίσης αντωνυμίες πρώτου προσώπου (I, εμείς, εμείς), και το δεύτερο άτομο (εσείς, εσείς, εσείς, εσείς, εσείς).
Γραμματική τρίτου προσώπου στα Αγγλικά
Οι προσωπικές αντωνυμίες στο τρίτο άτομο γραμματικά στην αγγλική γλώσσα είναι:
Ενικός: αυτή (αυτήν), έχω (αυτός), Είδος (το).
Πληθυντικός: αυτοί (αυτοί).
Δείτε επίσης Προφορά.
Ρήματα τρίτου ατόμου
Τα ρήματα είναι εκείνες οι λέξεις που δείχνουν δράση, κίνηση ή κατάσταση του θέματος. Όταν η προσωπική μορφή ενός ρήματος είναι συζευγμένη, καθορίζεται ο τρόπος, ο χρόνος, ο αριθμός και το γραμματικό άτομο.
Για παράδειγμα, το ρήμα comer (infinitive), συζευγμένο στο παρόν απλό, έχει ως αποτέλεσμα η μοναδική γραμματική του τρίτου ατόμου είναι: και από τον πληθυντικό (αυτοί / αυτοί): τρώνε.
Ωστόσο, οι μη προσωπικές μορφές του ρήματος δεν περιλαμβάνουν την κατηγορία του ατόμου, επομένως δεν μπορούν να συζευχθούν στο τρίτο άτομο. Για παράδειγμα: φάτε (άπειρο), τρώτε (gerund), τρώτε (συμμετέχει).
Τρίτο άτομο γραπτώς
Η γραφή τρίτου προσώπου χρησιμοποιείται γενικά για την ανάπτυξη λογοτεχνικών κειμένων ή την αφήγηση αληθινών ή φανταστικών ιστοριών προφορικά ή γραπτώς.
Όταν ένα κείμενο γράφεται ή αφηγείται μια ιστορία στο τρίτο άτομο, εκτίθενται τα γεγονότα που πραγματοποιούνται από άλλους (χαρακτήρες), δηλαδή αυτό που συνέβη παρουσιάζεται από την άποψη του παρατηρητή, ο οποίος δεν συμμετείχε στην ιστορία .
Ο αφηγητής τρίτου προσώπου δεν έχει καμία σχέση με τον αποστολέα ή τον παραλήπτη ενός μηνύματος ή με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Επιπλέον, δεν περιλαμβάνει τα συναισθήματά του, επομένως, δεν έχει καμία σχέση με τα γεγονότα που διηγούνται και η ομιλία του είναι αντικειμενική.
Για παράδειγμα: "Η Λόρα έπεσε στο πάρκο και τραυματίστηκε το δεξί της γόνατο ενώ έπαιζε με τους φίλους της. Ήρθαν στη διάσωσή της όσο πιο γρήγορα μπορούσαν και ενημέρωσαν τους γονείς της για το ατύχημα. Ευτυχώς, η Λόρα δεν τραυματίστηκε σοβαρά. , επέστρεψε στο πάρκο με τους φίλους της. "
Όπως φαίνεται, ο αφηγητής τρίτου προσώπου δεν είναι μέρος της ιστορίας, είναι εξωτερικός, ασχολείται μόνο με την αφήγηση των γεγονότων που συνέβησαν από την οπτική γωνία του παρατηρητή.
Τρίτο άτομο στην αφήγηση
Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να διηγηθείτε μια ιστορία ή μια ιστορία στο τρίτο άτομο ανάλογα με το σκοπό του κειμένου και την πρόθεση του αφηγητή.
Παντογνωστική αφήγηση: Είναι ο αφηγητής που γνωρίζει τα πάντα για τους χαρακτήρες (αυτό που σκέφτεται και τι αισθάνεται), γνωρίζει και περιγράφει τον τόπο όπου συμβαίνουν τα γεγονότα, και μπορεί να μετακινηθεί από το ένα μέρος στο άλλο στο χρόνο για να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία. Αυτός ο αφηγητής δεν εκδίδει καμία άποψη, λέει μόνο την ιστορία.
Αφήγηση avec ή αφήγηση με: ο αφηγητής γνωρίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων, αλλά δεν έχει περισσότερες πληροφορίες από ό, τι προσφέρει ο χαρακτήρας.
Αφήγηση στο εξωτερικό: Σε αυτόν τον τύπο αφήγησης, ο αφηγητής χειρίζεται μόνο τις πληροφορίες για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, το υπόλοιπο ανακαλύπτεται καθώς η ιστορία εξελίσσεται και άλλα γεγονότα συνεχίζουν να συμβαίνουν.
Αφήγηση μαρτύρων: ο αφηγητής λέει τι βλέπει και τι συμβαίνει στην ιστορία από αντικειμενική άποψη, καθώς την έχει παρακολουθήσει πολύ προσεκτικά, ωστόσο, δεν είναι μέρος της ιστορίας.
Τρίτο άτομο σε ακαδημαϊκό κείμενο
Η γραφή τρίτου ατόμου χρησιμοποιείται για ακαδημαϊκούς και ερευνητικούς σκοπούς. Σε αυτήν την περίπτωση, ο συγγραφέας αποφεύγει να γράφει στο πρώτο ή στο δεύτερο άτομο, έτσι ώστε το κείμενο να διατηρεί την αντικειμενικότητά του και να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο προσωπικό, καθώς εστιάζει στα γεγονότα και όχι στις απόψεις.
Ομοίως, καθ 'όλη τη διάρκεια της γραφής, αναφέρεται σε έναν συγγραφέα ή ερευνητή, είτε με όνομα είτε με χρήση ουσιαστικού ή αντωνυμίας στο τρίτο άτομο.
Δείτε επίσης την αφήγηση.
