Τι είναι ο δεινόσαυρος:
Ο δεινόσαυρος είναι προϊστορικό ερπετό που έζησε μεταξύ 230 έως 65 εκατομμύρια χρόνια πίσω. Η λέξη δεινόσαυρος προέρχεται από τη σύζευξη των ελληνικών λέξεων deinos που σημαίνει «φοβερό» και sauros που σημαίνει «σαύρα».
Οι δεινόσαυροι, ως σπονδυλωτά ζώα, ταξινομούνται σε δύο μεγάλες ομάδες ανάλογα με τη δομή των γοφών τους: οι saurischians Γ οι ορνιθίσχοι.
Ιστορία της ανακάλυψης των δεινοσαύρων
Επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν αποδείξει ότι είναι δεινόσαυροι σχετίζονται με τα πουλιά, αφού ο τελευταίος προέκυψε από μικρούς σαρκοβόρους δεινόσαυρους στο Ιουρασική περίοδος. Γι 'αυτό και οι δύο κατατάσσονται στο Ταξίνα δεινοσαύρων. Η ταξινομική ή ταξινομική ομάδα στη βιολογία είναι ένας τρόπος ταξινόμησης ομάδων σχετικών οργανισμών.
Μόνο το 1842 ο Άγγλος παλαιοντολόγος Richard Owen (1804 - 1892) δημιούργησε τον όρο «δεινόσαυρος», είκοσι χρόνια μετά την ανακάλυψη και την ταυτοποίηση σε ένα απολίθωμα των πρώτων ειδών δεινοσαύρων που ονόμαζαν Ιγκουονόν.
Η επόμενη μεγάλη ανακάλυψη ήταν το 1858 στο Νιου Τζέρσεϋ, Ηνωμένες Πολιτείες όπου οι Αμερικανοί William Parker Foulke (1816 - 1865) ανακαλύπτει τον πληρέστερο απολιθωμένο σκελετό που έχει βρεθεί ποτέ, ο οποίος επίσης απέδειξε ότι οι δεινόσαυροι ήταν επίσης διπλά, δηλαδή, περπατούσαν με 2 πόδια.
Από τότε, αυτό που ήταν γνωστό στον παλαιοντολογικό κόσμο ως Πόλεμος των οστών όπου για 30 χρόνια, οι παλαιοντολόγοι Edward Drinker Cope (1840 - 1897) και Othniel Charles Marsh (1831 - 1899) πολέμησαν σε έναν βίαιο διαγωνισμό για να βρουν όσο το δυνατόν περισσότερα οστά δεινοσαύρων.
Ο πόλεμος των οστών βοήθησε στην αύξηση της γνώσης σχετικά με αυτά τα προϊστορικά ζώα, αλλά λόγω της χρήσης καταστροφικών μεθόδων όπως εκρηκτικών, χάθηκαν επίσης πολλά πολύτιμα επιστημονικά στοιχεία.
142 νέα είδη βρέθηκαν χάρη στην κοινή προσπάθεια των Cope και Marsh και βρίσκονται επί του παρόντος στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Peabody στο Πανεπιστήμιο Yale.
