Τι είναι η συναίνεση:
Είναι γνωστό ως ομοφωνία στο συμφωνία ή συμφωνία ιδεών ή απόψεων που ανήκουν σε μια κοινότητα. Η λέξη συναίνεση είναι λατινικής προέλευσης "Ομοφωνία".
Η συναίνεση μπορεί να θεωρηθεί ως συμφωνία που επιτεύχθηκε από την πλειοψηφία των μελών που απαρτίζουν τη συζήτηση ενός συγκεκριμένου ζητήματος, και έτσι εξασθενεί τη γνώμη της μειονότητας για να επιτύχει μια ικανοποιητική απόφαση για το σύνολο ή τη μεγάλη πλειοψηφία.
Η συναίνεση επιτρέπει την επίτευξη ειρήνης και μια αρμονική συνύπαρξη στην οποία γίνεται σεβαστή η απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ατόμων. Από την πλευρά του, το αντίθετο της συναίνεσης είναι η διαφωνία, η οποία αναφέρεται στη διαφωνία που υπάρχει μεταξύ των ατόμων σε σχέση με μια συγκεκριμένη ιδέα, ωστόσο αυτό δεν είναι πάντα συνώνυμο με την αντιπαράθεση, αλλά με την ανεκτικότητα της γνώμης των άλλων σχετικά με το κοινό καλό.
Τα συνώνυμα της συναίνεσης είναι συγκατάθεση, συγκατάθεση, έγκριση, ομοφωνία, συμμόρφωση, συμφωνία.
Κοινωνική συναίνεση
Στην κοινωνιολογία, η κοινωνική συναίνεση αναφέρεται στη συμφωνία σκέψεων, συναισθημάτων και ενεργειών που χαρακτηρίζουν μια συγκεκριμένη ομάδα ή κοινωνία. Για παράδειγμα, σε σχέση με τους στόχους, τις λειτουργίες, τα βραβεία, μεταξύ άλλων παραγόντων, που εξηγεί τη σημασία για τη διατήρηση και την ύπαρξη κοινωνικής ισορροπίας.
Συναίνεση της Ουάσιγκτον
Η Washington Consensus είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τον οικονομολόγο John Williamson, αποτελείται από ένα σύνολο 10 προτύπων που ορίστηκαν το 1989, όπως ορίζονται από την Παγκόσμια Τράπεζα, το Υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Η συναίνεση της Ουάσιγκτον επιδίωξε την οικονομική ανάκαμψη των χωρών της Λατινικής Αμερικής που αντιμετώπιζαν οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση της δεκαετίας του 1980.
Η συναίνεση της Ουάσινγκτον ήταν στόχος διαμάχης, καθώς ορισμένοι εξέφρασαν ότι καθιερώθηκε έτσι ώστε οι ανεπτυγμένες χώρες να μην επιτύχουν το ίδιο με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες, και άλλες έκθεσαν την αδιάκριτη εφαρμογή των μέτρων στις χώρες που την αποτελούσαν.
Ομόφωνη και διαφορετικότητα
Η φιλοσοφική αντίληψη της διαφορετικότητας που συνίσταται στην αλλαγή της σκέψης κάποιου για τη σκέψη ενός άλλου ατόμου, λαμβάνοντας υπόψη τις πεποιθήσεις και τις γνώσεις του άλλου.
Ετυμολογικά, ο όρος αλλοδαπή είναι λατινικής προέλευσης "αλλάζω"Που σημαίνει" άλλο ". Ως εκ τούτου, η ετερότητα βάζει τον εαυτό σας στη θέση άλλου ατόμου.
