Τι είναι η φωνητική:
Είναι γνωστό ως φωνητική στη γλωσσική επιστήμη που ασχολείται με τη μελέτη των ήχων στη φυσική τους συνειδητοποίηση, τα διαφορετικά χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητές τους. Η ρίζα της λέξης φωνητική είναι ο ελληνικός όρος «phono», που σημαίνει «ήχος» ή «φωνή».
Η φωνητική χρησιμοποιεί ένα σύνολο συμβόλων που ονομάζονται φωνητικά αλφάβητα για την αναπαράσταση ήχων με επιστημονική ακρίβεια και που μερικές φορές συμπίπτουν με το συνηθισμένο αλφάβητο. Οι ήχοι ονομάζονται αλλόφωνα και αντιπροσωπεύονται σε αγκύλες ( ( ) ).
Κατά την παραγωγή ενός ήχου, διακρίνονται τρεις τύποι φωνητικών: αρθρωτικοί, ακουστικοί και ακουστικοί.
Αρθρωτική φωνητική
Τρία είδη οργάνων εμπλέκονται στην παραγωγή αρθρωτού ήχου: τα όργανα αναπνοής (πνεύμονες, βρόγχοι, τραχεία), τα όργανα φωνητικής (φωνητικά κορδόνια, λάρυγγας, αντηχεία) και όργανα αρθρώσεων (γλώσσα, ουρανίσκος, χείλη, δόντια και γλωττίδα).
Ο αέρας περνά από τους πνεύμονες στους βρόγχους και μετά στην τραχεία, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ο λάρυγγας. Στον λάρυγγα, βρίσκονται τα φωνητικά κορδόνια, δύο εύκαμπτοι μύες που δονούνται με το πέρασμα του χρόνου της αναπνοής. Εάν τα φωνητικά κορδόνια ενώνονται και δονούνται, παράγονται ήχοι ήχου. Αντίθετα, εάν τα φωνητικά κορδόνια δεν δονούνται και επιτρέπουν στον αέρα να περνά ελεύθερα, παράγονται κωφοί ήχοι.
Η ηχητική άρθρωση είναι γνωστή ως η ειδική τοποθέτηση των οργάνων του στόματος (χείλη, γλώσσα, ουρανίσκος, μαλακός ουρανίσκος, δόντια, κυψελίδες και σκληρός ουρανίσκος) κατά τη στιγμή της παραγωγής ήχου. Λόγω της κινητικότητας δύο από τα όργανα της στοματικής κοιλότητας, της γλώσσας και των χειλιών, εκεί προέρχονται οι περισσότεροι ήχοι.
Ακουστική φωνητική
Με βάση την περιγραφή των διαφόρων οργάνων που εμπλέκονται στη διαδικασία φωνοποίησης, μπορεί να καθοριστεί μια ταξινόμηση των ήχων, όπως:
- Φωνητικός / μη φωνητικός ήχος, εάν ο αέρας δεν αντιμετωπίζει εμπόδια στην έξοδο του.
- Σύμφωνος / μη συμβατός ήχος, εάν ο αέρας αντιμετωπίζει εμπόδια κατά την έξοδο.
- Ηχητικός ήχος, αν δονείται τα φωνητικά κορδόνια.
- Θαμπή ήχος, εάν τα φωνητικά κορδόνια δεν δονούνται.
- Ρινικός ήχος, εάν ο αέρας βγαίνει μέσω της ρινικής οδού.
- Στοματικός ήχος, εάν ο αέρας βγαίνει από την στοματική κοιλότητα.
- Συμπαγής / διάχυτος ήχος.
- Διακοπή / συνεχής ήχος.
- Ήχος μπάσων / πρίμων.
Ακουστική φωνητική
Η ακουστική φωνητική σχετίζεται με την ακουστική αντίληψη του ήχου μέσω της ομιλίας.
Διεθνές φωνητικό αλφάβητο (AFI)
Είναι ένα διεθνώς καθιερωμένο αλφαβητικό σύστημα που επιτρέπει στους ανθρώπους να προσανατολιστούν στη συγκεκριμένη προφορά των φωνημάτων. Αντιπροσωπεύει τους ήχους που διατίθενται σε οποιαδήποτε γλώσσα. Για αυτόν τον λόγο, τα λεξικά συνήθως περιλαμβάνουν αυτά τα σημάδια σε παρενθέσεις δίπλα στη λέξη που πρόκειται να οριστεί.
Για παράδειγμα, η φωνητική της ισπανικής λέξης "house" παρουσιάζεται ως εξής: (ˈKa.sa)
Φωνητική και φωνολογία
Πρώτον, η φωνητική και η φωνολογία είναι δύο επιστήμες που ασχολούνται με τη μελέτη των ήχων.
Ως εκ τούτου, η φωνητική είναι υπεύθυνη για τη μελέτη των ήχων που εκφράζονται από την ανθρώπινη φωνή, συγκεκριμένα για τον σχηματισμό, τα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητές τους. Από την άλλη πλευρά, η φωνολογία είναι η γλωσσική επιστήμη που μελετά τα φωνήματα, δηλαδή τη διανοητική αναπαράσταση που όλοι έχουμε από ήχους.
Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο της φωνολογίας.
