Τι είναι η Ομοιοπαθητική:
Είναι γνωστό ως οποιοπαθητική στο θεραπευτική μέθοδος για τη θεραπεία ασθενειών με ουσίες παρόμοιες με εκείνες που προκαλούν την ίδια ασθένεια σε υγιείς άνδρες.
Η Ομοιοπαθητική ιδρύθηκε το 1805 από τον Samuel Hahneman, βάσει του «νόμου των συνανθρώπων», τον οποίο ανέφερε ο Ιπποκράτης το 450 π.Χ. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, στους ασθενείς πρέπει να δοθεί η ίδια ουσία που προκαλεί την ασθένεια σε μικρές δόσεις για να αποφύγει τη δηλητηρίαση και να διεγείρει την οργανική αντίδραση.
Με την ομοιοπαθητική μπορείτε να αντιμετωπίσετε οξείες ασθένειες (γρίπη, μώλωπες, ημικρανία), χρόνια (αλλεργία, άσθμα, δερματίτιδα, άγχος), λοιμώξεις (λαιμός, αυτιά, ούρα), σταδιακή φροντίδα, παχυσαρκία, διαταραχή ύπνου, διακοπή του καπνίσματος, σεξουαλικά προβλήματα, μεταξύ οι υπολοιποι.
Η ομοιοπαθητική είναι ένα ολιστικό φάρμακο, δεδομένου ότι αντιμετωπίζει τον άνθρωπο στο σύνολό του, και όχι μόνο το άθροισμα των μερών του, καθώς επισημαίνει ότι για μια σωστή θεραπευτική θεραπεία πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διάφορες πτυχές του ατόμου και το περιβάλλον ως η ενέργεια και η ισορροπία του.
Ο ομοιοπαθητικός είναι ο γιατρός που είναι αφοσιωμένος στη μελέτη και το επάγγελμα της ομοιοπαθητικής, ο οποίος πρέπει να έχει πανεπιστημιακό πτυχίο στην ιατρική, την κτηνιατρική, την οδοντιατρική ή το φαρμακείο ως προϋπόθεση.
Ομοιοπαθητική Unicist
Η ομοιοπαθητική Unicist είναι μια φυσική ιατρική θεραπεία που συνίσταται στην ανάλυση ολόκληρου του ασθενούς για την αναζήτηση της αιτίας που προκαλεί την ασθένεια στο ίδιο.
Λόγω του γεγονότος ότι κάθε ασθενής είναι διαφορετικός, η μελέτη του ίδιου επιτρέπει να επεξεργαστεί το δικό του φάρμακο για αυτόν, το οποίο επεξεργάζεται ένα προς ένα για να αποκτήσει γνώση ποιο είναι το φάρμακο που δρα στην εσωτερική ανισορροπία ότι η ασθένεια δημιουργεί ασθενή, για την αποκατάσταση της αρμονίας στο σώμα.
Υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να χορηγούνται αρκετά φάρμακα για την ενεργοποίηση της θεραπευτικής δράσης, προκαλώντας λίγο σύγχυση χωρίς να γνωρίζουμε ποια από τα φάρμακα είχαν επίδραση στο άτομο.
Ομοιοπαθητικά φάρμακα
Τα φάρμακα παρασκευάζονται από ουσίες που εξάγονται στη φύση (μέταλλα, φυτά ή ζώα), από τις οποίες υπάρχει προηγούμενη γνώση του θεραπευτικού δυναμικού τους μέσω του πειραματισμού ενός υγιούς ανθρώπου.
Τα φάρμακα περνούν μέσω των τεχνικών «δυναμικοποίησης» και «ενίσχυσης», όπου η ουσία αραιώνεται με αλκοόλ ή αποσταγμένο νερό και στη συνέχεια ανακινείται έντονα από 10 σκληρά χτυπήματα πάνω σε ένα ελαστικό σώμα, αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως «επιτυχία» .
Ο γιατρός Hahnemann, στην αρχή των εμπειριών του στην ομοιοπαθητική, ξεκίνησε αραιώνοντας τα φάρμακα και στη διαδικασία επιβεβαίωσε ότι όσο περισσότερο αραιώνονταν, τόσο ελαχιστοποίησαν τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις που αισθάνθηκε ο ασθενής.
Παρατήρησα επίσης ότι η αραίωση των ουσιών διαδοχικά και η ανακίνησή τους έντονα και πολλές φορές πέτυχε καλύτερα αποτελέσματα, φτάνοντας έτσι τις ελάχιστες δόσεις για να αποφευχθούν οι τοξικότητες των ουσιών και αυξάνοντας το θεραπευτικό δυναμικό.
Οι ομοιοπαθητικοί χρησιμοποιούν θεραπείες που ονομάζονται "nosodes", λαμβανόμενες από μολυσμένο υλικό ή παθολογικά προϊόντα όπως κόπρανα, εκκρίσεις ούρων και αναπνευστικών ουσιών, αίμα και ιστούς. Από την άλλη πλευρά, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που παρασκευάζονται από υγιή δείγματα ονομάζονται «σαρκοκώστες».
Ομοιοπαθητική στο Μεξικό
Το Μεξικό ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την πρακτική της ομοιοπαθητικής, η οποία δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα του πρώην προέδρου στρατηγού Porfirio Díaz, στις 31 Ιουλίου 1895.
Η Ομοιοπαθητική, στο Μεξικό, παρουσιάστηκε μεταξύ 1849 και 1856 από Ισπανούς γιατρούς, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Καταλανικοί. Ωστόσο, αυτή η πρακτική δημιουργεί μια αστάθεια στις αρχές του 1918, η οποία δημιουργεί μια μάχη μεταξύ διαφορετικών σχολείων και δίωξης των ομοιοπαθητικών.
Μετά από 10 χρόνια, το 1951 δημιουργήθηκε η "Ένωση Ομοιοπαθητικών Χειρουργών και Μαιών του Centro AC" και το 1960 δημιουργήθηκε το "Organización Homeopathic of Mexico AC", επιτρέποντας στο Μεξικό να επανατοποθετηθεί διεθνώς στον τομέα της ομοιοπαθητικής.
