Τι είναι η Γλυπτική:
Το γλυπτό είναι ένα πειθαρχία των καλών τεχνών που δημιουργεί μέσω της δράσης της γλυπτικής ενός τρισδιάστατου σχήματος σε στερεά υλικά.
Ο σκεπτόμενος, Auguste Rodin, 1882
Ένα γλυπτό είναι επίσης ένα ουσιαστικό που δείχνει το αντικείμενο που δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη γλύπτη. Με αυτό το έργο, ο γλύπτης μπορεί να εκφράσει τις ιδέες του, είτε είναι εικονιστικές είτε αφηρημένες, αντανακλώντας ό, τι είναι στο μυαλό του καλλιτέχνη και την τεχνική του ικανότητα.
Τεχνικές γλυπτικής
Η αγαπημένη τεχνική της κλασικής γλυπτικής, από την αρχαία ελληνική περίοδο, ήταν η χρήση της σμίλης για γλυπτική σε ένα μπλοκ ανθεκτικού υλικού. Γλυπτική σημαίνει να βγάζουμε κομμάτια από ένα μπλοκ για να του δώσουμε το επιθυμητό σχήμα.
Άλλες τεχνικές για τη δημιουργία γλυπτών αποτελούνται από χύτευση, σκάλισμα, χύτευση ή χύτευση αντικειμένων μέσω του χειρισμού ή της γλυπτικής των επιλεγμένων υλικών.
Υλικά γλυπτικής
Οποιοδήποτε υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός γλυπτού, αρκεί να δίνει στον καλλιτέχνη τη δυνατότητα να δημιουργεί φόρμες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, για παράδειγμα, διάφορα υλικά όπως πέτρα, ξύλο, πηλό, πηλό, χρυσό, ασήμι, χαλκό, άμμο, πάγο, φρούτα και πολλά άλλα.
Τύποι γλυπτικής
Τα γλυπτά μπορούν να ομαδοποιηθούν ανάλογα με τον τύπο του υλικού που χρησιμοποιείται, όπως γλυπτά από ξύλο, χαλκό, μάρμαρο, άμμο, μεταξύ άλλων. Μια άλλη μορφή ταξινόμησης είναι κατά ιστορική περίοδο ή ανά τάξη δομής.
Γλυπτά ανά περίοδο
Γοτθικό γλυπτό
Καθεδρικός ναός του Σαλίσμπερυ, Αγγλία
Το γοτθικό γλυπτό σχετίζεται άμεσα με την αρχιτεκτονική. Η επιρροή αυτού του στιλ εκτείνεται μεταξύ των XIII και XIV του Μεσαίωνα και χαρακτηρίζεται από το σπάσιμο των αισθητικών αξιών της ρωμαϊνικής γλυπτικής.
Στην αρχιτεκτονική, τα γλυπτά ήταν κατασκευασμένα από πέτρα και χρησίμευαν για να κοσμούν τις προσόψεις των καθεδρικών ναών, όπως στήλες με αγάλματα γοτθικών μοτίβων που απολάμβαναν αυτονομία, καθώς και gargoyles ή τέρατα για να διώξουν τα κακά πνεύματα.
Τα γοτθικά γλυπτά, όπως είναι σωστά, όπως στρογγυλά κομμάτια, γλυπτά κηδείας, άμβωνας και χορωδιακοί πάγκοι μοιράζονται την αναπαράσταση των πλασμάτων από ένα είδος κάτω κόσμου.
Ρωμανική γλυπτική
Απόστολοι του Pórtico de la Gloria του καθεδρικού ναού του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, Ισπανία
Το ρωμαϊκό γλυπτό επιδιώκει να απορρίψει την αναπαράσταση της φύσης, όπως γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις, δείχνοντας μια ομορφιά θεϊκής έμπνευσης.
Η ρωμαϊκή δομή σχετίζεται άμεσα με την εκκλησία και γι 'αυτό φαίνεται στην αρχιτεκτονική των ναών και των καθεδρικών ναών.
Ελληνική γλυπτική
Φτερωτή νίκη της Σαμοθράκης, 190 π.Χ.
Η κλασική γλυπτική ορίζεται στις καλές τέχνες ως αρχαία ελληνικά γλυπτά. Το ελληνικό γλυπτό εκτείνεται στην ελληνιστική περίοδο από το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. μέχρι το θάνατο της Κλεοπάτρας της Αιγύπτου το 31 π.Χ.
Οι Έλληνες ξεχώρισαν ειδικά σε αυτήν την τέχνη, τελειοποιώντας τη γλυπτική του ανθρώπινου σώματος και υφές που χρησιμεύουν ως εξαιρετική έμπνευση για καλλιτέχνες της Αναγέννησης όπως ο Μιχαήλ Άγγελος Μπουρονάροτι.
Μαθήματα γλυπτικής
Κινητική γλυπτική
κ, David Černý, 2014
Η κινητή δομή, ή κινητική γλυπτική, χαρακτηρίζεται από το ότι τα κομμάτια της κινούνται δημιουργώντας άλλες δομές μέσα στο κύριο γλυπτό. Η κίνηση των κομματιών συνήθως ευνοεί τη χρήση τεχνολογίας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Εικονιστικό γλυπτό
Ευσέβεια, Michelangelo Buonarroti, 1499
Το εικονιστικό γλυπτό θεωρείται ως η πρώτη έκφραση της ανθρώπινης τέχνης. Στην κλασική τέχνη, μιμείται τη φύση, στη μεσαιωνική τέχνη εξερευνά θρησκευτικά πορτρέτα, στο αναγεννησιακό κίνημα και στη σύγχρονη τέχνη ανθρώπινο συναίσθημα.
Μέσα στα εικονιστικά γλυπτά, τα στρογγυλά σχήματα είναι κοινά, επίσης γνωστά ως ελεύθερα γλυπτά. Αυτά χαρακτηρίζονται επιτρέποντας στο άτομο να βλέπει το γλυπτό από οποιαδήποτε γωνία, επειδή δεν είναι συνδεδεμένο με κανέναν τοίχο ή τοίχο, όπως στο συνημμένο γλυπτό.
Συνήθως είναι σκαλισμένο σε πέτρα ή σκληρότερα υλικά, απευθείας στο πέτρινο μπλοκ, όπως, για παράδειγμα, μπορεί να φανεί στη γλυπτική Ευσέβεια από τον Miguel Ángel Buonarroti.
