Τι είναι το Γιν Γιανγκ:
Το Γιν Γιανγκ είναι μια φιλοσοφική και θρησκευτική αρχή που εξηγεί την ύπαρξη δύο αντίθετων αλλά συμπληρωματικών δυνάμεων που είναι απαραίτητες στο σύμπαν: το Γιν, που σχετίζεται με το θηλυκό, το σκοτάδι, την παθητικότητα και τη γη. και το γιανγκ, που συνδέονται με το αρσενικό, το φως, τον ενεργό και τον ουρανό. Σύμφωνα με αυτήν τη φιλοσοφία, και οι δύο ενέργειες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της καθολικής ισορροπίας.
Αυτή η ιδέα προέρχεται από το σχολείο Yin yang, ένα από τα λεγόμενα «100 σχολεία σκέψης», μια σειρά από φιλοσοφικά και πνευματικά ρεύματα που εμφανίστηκαν στην Κίνα μεταξύ των ετών 770 και 221 π.Χ. ΝΤΟ.
Αργότερα, ο Ταοϊσμός, ένα φιλοσοφικό και θρησκευτικό δόγμα κινεζικής προέλευσης που εμφανίστηκε την ίδια περίοδο, απορρόφησε τις αρχές της σχολής Γιν Γιανγκ για να υποστηρίξει ότι ό, τι υπάρχει έχει ένα αντίστοιχο που είναι απαραίτητο για την ύπαρξη. Δεν υπάρχει αμετάβλητο, στατικό, αλλά όλα αλλάζουν συνεχώς, σε άπειρη ροή, αρμονικά και ισορροπημένα από τις δυνάμεις του γιν και του γιανγκ.
Το σύμβολο yin και yang χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό στοιχείο.
Αν και δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με την προέλευση αυτών των όρων, τα παλαιότερα αρχεία που έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής υποδηλώνουν ότι ήδη από τη δυναστεία Shang (1776 π.Χ.-1122 π.Χ.) υπήρχε μια γραφική παράσταση δύο αντίθετων και συμπληρωματικών δυνάμεων, η οποία έχει ερμηνεύτηκε ως προηγούμενο της έννοιας, το οποίο αργότερα θα επεκταθεί στον Ταοϊσμό.
Αρχές του Γιν και του Γιανγκ
Σύμφωνα με τον Ταοϊσμό, το γιν και το γιανγκ ανταποκρίνονται σε ορισμένες καθολικές αρχές:
- Το Γιν και το Γιανγκ είναι αντίθετα: Ωστόσο, δεν είναι απόλυτα, καθώς για αυτή τη φιλοσοφία όλα όσα υπάρχουν είναι σχετικά.
- Υπάρχει γιν εντός του Γιανγκ, όπως και το γιν εντός του γιν: Αυτό συμπληρώνει την προηγούμενη αρχή, επιβεβαιώνοντας ότι σε κάθε δύναμη υπάρχει το αντίθετο, ακόμα κι αν είναι δυνητικά, επομένως, δεν είναι απόλυτα.
- Και οι δύο δυνάμεις δημιουργούν και καταναλώνουν η μία την άλλη: η αύξηση της ενέργειας του γιν συνεπάγεται μείωση της ενέργειας του Γιανγκ, αλλά αυτό δεν θεωρείται ανισορροπία, αλλά μέρος της ζωτικής διαδικασίας.
- Μπορούν να υποδιαιρεθούν και να μεταμορφωθούν απεριόριστα: η ενέργεια yang μπορεί να διαιρεθεί για να δημιουργήσει ενέργεια yin και yang (και αντίστροφα). Ομοίως, μία από τις δυνάμεις μπορεί να μετατραπεί στο αντίθετο.
- Το Γιν και το Γιανγκ είναι αλληλεξαρτώμενα: καθεμία από αυτές τις δυνάμεις χρειάζεται να υπάρχει η άλλη.
Εφαρμογές Γιν Γιανγκ
Η έννοια των δύο ουσιωδών, αντίθετων και συμπληρωματικών δυνάμεων, γνωστών ως yin και yang, έχει εφαρμοστεί σε άλλους τομείς που υπερβαίνουν το πνευματικό.
ΕΙ Τσινγκ, ένα προφορικό βιβλίο κινεζικής προέλευσης, βασίζεται στην πεποίθηση ενός υγρού και μεταβαλλόμενου σύμπαντος, στο οποίο κάθε κατάσταση έχει το αντίθετό της, το οποίο θα δημιουργήσει μια νέα περίσταση. Ο χειμώνας, για παράδειγμα, είναι ενέργεια γιν (σκοτάδι), αλλά πιθανώς περιέχει ενέργεια γιανγκ (φως). Επομένως, η αλλαγή της εποχής φέρνει την άνοιξη.
Μερικές πολεμικές τέχνες περιλαμβάνουν ασκήσεις τεντώματος που «σχεδιάζουν» το taijitu, την πιο δημοφιλή γραφική παράσταση του yin και του yang.
Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική αντιμετωπίζουν ασθένειες με την αντίθετη ενέργειά τους. Με αυτόν τον τρόπο, ένας πυρετός υποδεικνύει υπερβολική ισχύ γιανγκ (θερμότητα) και εφαρμόζονται θεραπείες που βασίζονται στην ενέργεια του γιν (κρύα) για τη θεραπεία του.
Από την πλευρά του, το φενγκ σούι (μια πειθαρχία Κινέζικης καταγωγής που επιδιώκει αρμονία και αισθητική και ενεργητική ισορροπία σε περιβάλλοντα) βασίζεται στο γιν και το γιανγκ για να προσδιορίσει εάν ένα μέρος έχει ανεπάρκεια ή υπέρβαση οποιασδήποτε από αυτές τις ενέργειες και εργάζεται για μια αναδιοργάνωση του χώρου για επίτευξη ισορροπίας.
Σύμβολο Γιν Γιανγκ
Η γραφική αναπαράσταση των δυνάμεων yin και yang είναι γνωστή ως taijitu, στα κινέζικα, και είναι ένα διάγραμμα που αντιπροσωπεύεται από έναν κύκλο διαιρεμένο μέσω μιας κυματοειδούς γραμμής, στα χρώματα ασπρόμαυρα. Ένα από τα πρώτα τέτοια διαγράμματα δημιουργήθηκε από τον Lai Zhide (1525-1604), έναν ταοϊκό ασκούμενο από τη δυναστεία των Μινγκ.
Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως σύμβολο του γιν και του γιανγκ είναι το λεγόμενο «taijitu των πρώτων ημερών» και αναφέρεται για πρώτη φορά στο βιβλίο. Διακρίσεις στα διαγράμματα μεταλλάξεων, γραμμένο κατά τη δυναστεία των Qing (1644-1912).
Σε αυτό το διάγραμμα, οι αντίπαλες δυνάμεις έχουν σχήμα ψαριού (το ένα είναι μαύρο, που αντιπροσωπεύει τη δύναμη του γιν, και το άλλο είναι άσπρο, που αντιπροσωπεύει το Γιανγκ). Ο καθένας έχει μια τελεία του αντίθετου χρώματος για να συμβολίσει την παρουσία της αντίθετης δύναμης.
