Τι είναι το διοικητικό δίκαιο:
Διοικητικός νόμος είναι ένα κλάδος δημοσίου δικαίου που ρυθμίζει τη σχέση μεταξύ ατόμων και της Δημόσιας Διοίκησης. Ο Διοικητικός Νόμος ρυθμίζει τις ενέργειες της Δημόσιας Διοίκησης μόνο όταν τα διοικητικά όργανα έχουν δημόσιες εξουσίες, είναι αυτό που είναι γνωστό ως αφιέρωμα, την οποία οι συγγραφείς κάλεσαν επίσης διοικητική αρχή
Ως υλοποίηση της διοικητικής δραστηριότητας, είναι ένα καθήκον που εκτελείται από το κράτος και αποτελείται από μια συγκεκριμένη, συνεχή, πρακτική και αυθόρμητη δραστηριότητα δευτερεύουσας φύσης, σκοπός της οποίας είναι να ικανοποιήσει συλλογικές και ατομικές ανάγκες σε σχέση με μια καθιερωμένη έννομη τάξη · βασισμένος σε αυτό με μια ιεραρχικά οργανωμένη δομή
Διοικητικός νόμος καταφέρνει να ρυθμίσει όλα τα γραφεία, τα όργανα και τους δημόσιους φορείς που βρίσκονται εντός της δημόσιας διοίκησης, είτε είναι συγκεντρωμένη είτε αποκεντρωμένη, με τον ίδιο τρόπο, οργανώνει την εν λόγω διοίκηση και καθιστά αποτελεσματική την ανάπτυξη της διοικητικής δραστηριότητας που πραγματοποιείται από τα όργανα της για την επίτευξη ικανοποίηση των αναγκών των ατόμων καθώς και του δημόσιου και κοινωνικού ενδιαφέροντος του έθνους.
Δημόσια διοίκηση εκδηλώνεται διμερώς ή μονομερώς, η μονομερής δήλωση της θέλησής σας, της κρίσης, της γνώσης ή της επιθυμίας σας κατά την άσκηση διοικητικής εξουσίας ονομάζεται διοικητικές πράξεις, οι οποίες χρησιμεύουν στην έκφραση οποιουδήποτε γεγονότος, γεγονότος ή βούλησης για άσκηση ή άσκηση από τα όργανα του κοινού Διοίκηση κατά ατόμων.
Στο διοικητικό δίκαιο είναι ύψιστης σημασίας να ληφθεί υπόψη το αρχή της νομιμότητας, αναφέρεται στη σύνδεση της διοικητικής δραστηριότητας με το νόμο και είναι ένας μηχανισμός που επιτρέπει τον έλεγχο των ενεργειών της δημόσιας διοίκησης και του κράτους στις διοικητικές τους πράξεις, στις οποίες επιβάλλουν κυρώσεις σε ιδιώτες, εφόσον μπορούν να εκτελέσουν μόνο αυτό και όλα αυτό επιτρέπεται από το νόμο.
Το διοικητικό δίκαιο έχει σχέσεις με διάφορους κλάδους του δικαίου, όπως: Συνταγματικό Δίκαιο, Δικονομικό Δίκαιο, Ποινικό Δίκαιο, Οικονομικό Δίκαιο.
Χαρακτηριστικά ενός διοικητικού νόμου
Το διοικητικό δίκαιο έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Περιοριστική, διότι ρυθμίζει τις ενέργειες της ίδιας της δημόσιας διοίκησης σε διοικητικές πράξεις που επηρεάζουν τα ιδιωτικά συμφέροντα.
- Συνηθισμένο, επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα βάσει του νόμου
- Αυτόνομο, γιατί είναι ένας εντελώς αυτόνομος κλάδος νόμου που γεννήθηκε με τη Γαλλική Επανάσταση.
- Υπερβολικά, επειδή παρίσταται ως ένα από τα μέρη, το κράτος έχει προνόμια που υπερβαίνουν την αρχή της ισότητας του ιδιωτικού δικαίου.
- Ελεγκτής, επειδή ασκούν ελεγκτικές λειτουργίες όπως φορολογικός έλεγχος.
- Δευτερεύοντες, αφού παρά το ότι είναι αυτόνομος στην ιεραρχία, πρέπει να σέβεται και να μην παραβιάζει ποτέ τους κανόνες, τις αρχές και τις συνταγματικές εγγυήσεις που θεσπίζονται στο Εθνικό Σύνταγμα της Δημοκρατίας ή ενός Κράτους.
- Εσωτερικό, καθώς κάθε Έθνος ή Κράτος μπορεί να θεσπίσει το διοικητικό του δίκαιο σύμφωνα με τις διατάξεις της Magna Carta της εν λόγω χώρας.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο είναι ο κλάδος του Νόμου που είναι υπεύθυνος για τον καθορισμό των μηχανισμών, των εγγυήσεων και των μορφών άμυνας που έχουν τα άτομα ενάντια στις ενέργειες της Δημόσιας Διοίκησης, δηλαδή ρυθμίζει τους διαδικαστικούς διαύλους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιστάθμιση των ζημιών που προκαλούνται από τις κυρώσεις ή διοικητικές πράξεις εναντίον ατόμων έχουν επίσης τη λειτουργία να διασφαλίζουν την υπεροχή των συνταγματικών δικαιωμάτων που έχουν οι άνθρωποι και που κατοχυρώνονται στο Εθνικό Σύνταγμα, καθώς και εκείνα τα δικαιώματα που είναι εγγενή στον άνθρωπο.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο Είναι απαραίτητο να προστατευθούν αποτελεσματικά τα άτομα από την αυθαιρεσία που μπορεί να διαπράξει η Δημόσια Διοίκηση εναντίον τους, διασφαλίζοντας έτσι αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη και, την πιθανή αποζημίωση που λαμβάνει χώρα, με τον ίδιο τρόπο, βοηθά τους δικαστές που διαχειρίζονται τη δικαιοσύνη να κατευθύνουν τη διαδικασία ότι ένα άτομο μπορεί να εκτελέσει εναντίον του κράτους, καθώς και τη δικαιοδοσία που πρέπει να εφαρμοστεί.
Πηγές διοικητικού δικαίου
Πηγές διοικητικού δικαίου Πρόκειται για μορφές ή πράξεις για το πώς θα εκδηλωθεί το διοικητικό δίκαιο κατά την ισχύ του και, αυτές διαφέρουν ανάλογα με το νομικό σύστημα κάθε χώρας, η πιο συνηθισμένη είναι η ακόλουθη διαίρεση:
- Οι άμεσες πηγές αποτελούνται από το Εθνικό Σύνταγμα μιας χώρας, νόμους, νόμους διατάξεων, κανονισμούς, διατάγματα.
- Οι έμμεσες πηγές είναι: δόγματα και νομολογία.
