Τι είναι ο Μαλθουσιανισμός:
Ο Μαλθουσιανισμός, που ονομάζεται επίσης εκθετικό μοντέλο ανάπτυξης, είναι μια θεωρία του 18ου αιώνα που δείχνει μια μελλοντική έλλειψη πόρων λόγω του γεγονότος ότι η ο πληθυσμός αυξάνεται με την αριθμητική εξέλιξη (2, 4, 8 …) ενώ το η παραγωγή τροφίμων παράγεται αριθμητικά (1, 2, 3… ).
Ο Μαλθουσιανισμός αναφέρεται στο μοντέλο του Βρετανού οικονομολόγου Thomas Robert Malthus (1766-1834) που εκτίθεται στο δικό του Δοκίμιο για την αρχή του πληθυσμού1803.
Ο Μάλθος θεωρεί, στο πλαίσιο της Βιομηχανικής Επανάστασης, ότι, λόγω της άνισης αύξησης μεταξύ του πληθυσμού και των τροφίμων, η επικείμενη κατάρρευση των πόρων πρέπει να αποφευχθεί ελέγχοντας τον υπερπληθυσμό μέσω μέτρων που προτείνει, όπως:
- Αντισύλληψη.
- Ειλικρινής φιλανθρωπία.
- Οικογενειακός προγραμματισμός.
- Χρήση πρόβλεψης για προσαρμογή πολιτικών.
- Κατάργηση των κρατικών ενισχύσεων για τον ευάλωτο πληθυσμό.
Υπό αυτήν την έννοια, οι ιδέες του Μάλθου χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογήσουν τις φασιστικές πολιτικές που προκύπτουν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και που δημιουργούν, για παράδειγμα, το Ολοκαύτωμα.
Χαρακτηριστικά του Μαλθουσιανισμού
Ο Μαλθουσιανισμός είναι μια δημογραφική, οικονομική και κοινωνικοπολιτική θεωρία που υποδηλώνει δύο θεμελιώδη χαρακτηριστικά:
- Ο διπλασιασμός του πληθυσμού κάθε 25 χρόνια με γεωμετρική πρόοδο (2, 4, 8 …) και
- Οι φθίνουσες αποδόσεις και περιορίζονται στην παραγωγική ικανότητα των εδαφών.
Από αυτές τις δύο δηλώσεις, ο Μάλθος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ανθρωπότητα κατευθύνεται προς επικείμενη υπερπληθυσμό και έλλειψη πόρων, προτείνοντας έτσι μέτρα που ήταν σύμφωνα με τη σκέψη του 18ου αιώνα.
Επιρροές του Μαλθουσιανισμού
Ο Μαλθουσιανισμός, ή το εκθετικό μοντέλο ανάπτυξης, χρησιμοποιήθηκε ως επιστημονική δικαιολογία για μελλοντικές θεωρίες, όπως:
- Η θεωρία ευγενικής του Francis Galton (1822-1911), και
- Ο εξελικτισμός ή ο κοινωνικός Δαρβινισμός του Herbert Spencer (1820-1903).
Ο Thomas Robert Malthus είναι ένας από τους τέσσερις πιο αναγνωρισμένους συγγραφείς της κλασικής οικονομικής σκέψης που εμφανίστηκαν μεταξύ του 18ου και του 19ου αιώνα, μαζί με τον David Ricardo (1772-1823), τον Adam Smith (1723-1790) και τον John Stuart Smith (1806-1873). Η κλασική οικονομική σκέψη μετατρέπει τα οικονομικά, μέχρι τότε ένα φιλοσοφικό ρεύμα, σε επιστήμη.
