Τι είναι το RNA (ριβονουκλεϊκό οξύ):
Το RNA είναι το αρκτικόλεξο για ριβονουκλεϊκό οξύ. Είναι ένα νουκλεϊκό οξύ που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά γενετικών πληροφοριών από το DNA με σκοπό τη σύνθεση πρωτεϊνών σύμφωνα με τις υποδεικνυόμενες λειτουργίες και χαρακτηριστικά.
Το RNA υπάρχει στο κυτταρόπλασμα ευκαρυωτικών και προκαρυωτικών κυττάρων. Επίσης, το RNA αποτελείται από ένα μονό κλώνο που μερικές φορές μπορεί να αναπαραχθεί.
Αποτελείται από ενωμένα νουκλεοτίδια που σχηματίζουν αλυσίδες. Κάθε νουκλεοτίδιο αποτελείται από: σάκχαρο (ριβόζη), φωσφορική ομάδα και 4 αζωτούχες βάσεις (αδενίνη, γουανίνη, ουρακίλη και κυτοσίνη).
Το RNA μεταφέρει τις γενετικές πληροφορίες του DNA για τη σύνθεση των απαραίτητων πρωτεϊνών. Δηλαδή, το RNA αντιγράφει τις πληροφορίες από κάθε γονίδιο DNA και μετά περνά στο κυτταρόπλασμα, όπου συνδέεται με το ριβόσωμα για να κατευθύνει την πρωτεϊνική σύνθεση.
Το RNA άρχισε να μελετά το 1868 από τον Friedrich Miescher, επίσης, ήταν το πρώτο άτομο που διερεύνησε το DNA και προώθησε τη μελέτη των νουκλεϊκών οξέων.
Η διεθνής συντομογραφία είναι RNA για το ακρωνύμιο στα Αγγλικά για ριβονουκλεϊκό οξύ.
Τύποι RNA
Σε σχέση με τα παραπάνω, η αλληλεπίδραση διαφόρων τύπων RNA στην έκφραση γονιδίων μπορεί να διακριθεί, μεταξύ των οποίων έχουμε:
- Messenger RNA (MRNA): γνωστό ως κωδικοποιητικό RNA, έχει τον γενετικό κώδικα που καθορίζει το σχήμα αμινοξέων για το σχηματισμό μιας πρωτεΐνης.
- Μεταφορά RNA (TRNA): είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά αμινοξέων σε ριβοσώματα προκειμένου να τα ενσωματώσει στη διαδικασία σύνθεσης πρωτεϊνών, είναι επίσης υπεύθυνο για την κωδικοποίηση των πληροφοριών που διαθέτει το messenger RNA σε μια αλληλουχία πρωτεΐνης και, τέλος,
- Ριβοσωμικό RNA (RRNA): είναι μέρος των ριβοσωμάτων και δρα στην ενζυματική δράση, είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία των πεπτιδικών δεσμών μεταξύ των αμινοξέων του πολυπεπτιδίου στη διαδικασία της πρωτεϊνικής σύνθεσης.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί το ριβοένζυμο, που είναι ένας τύπος RNA με καταλυτική λειτουργία ικανή να εκτελεί τον αυτοδιπλασιασμό του όταν υπάρχει απουσία πρωτεϊνών.
Αυτό το χαρακτηριστικό έχει μεγάλη σημασία, καθώς έχει να κάνει με την υπόθεση ότι το RNA ήταν μία από τις πρώτες μορφές ζωής, πριν από το DNA, και ότι κατέστησε δυνατή τη δημιουργία του πρώτου κυττάρου, καθώς περιέχει αποθηκευμένες γενετικές πληροφορίες και μπορεί να αντιγραφεί μόνος του.
RNA και DNA
Μεταξύ του ριβονουκλεϊκού οξέος (RNA) και του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA) υπάρχουν διαφορές στη δομή και τη λειτουργία τους.
Το RNA ομαδοποιεί τα νουκλεοτίδια του σε μία μόνο έλικα, ενώ το DNA τα ομαδοποιεί σε μια διπλή έλικα. Τα νουκλεοτίδια που αποτελούν το RNA αποτελούνται από ριβόζη, φωσφορική ομάδα και τέσσερις αζωτούχες βάσεις: αδενίνη, γουανίνη, κυτοσίνη και ουρακίλη.
Τα νουκλεοτίδια που αποτελούν το DNA, από την άλλη πλευρά, αποτελούνται από δεοξυριβόζη, μια φωσφορική ομάδα και τέσσερις αζωτούχες βάσεις: αδενίνη, γουανίνη, κυτοσίνη και θυμίνη, και βρίσκεται πάντα στον πυρήνα.
Αναφορικά με τις λειτουργίες του, το DNA επιλέγει, αποθηκεύει και αποθηκεύει τον γενετικό κώδικα, με τη σειρά του, το RNA μεταδίδει τον γενετικό κώδικα που αποθηκεύεται από το DNA, δηλαδή, εκπληρώνει τη λειτουργία ενός αγγελιοφόρου.
