Τι είναι η αρετή:
Ως αρετή ονομάζεται ανθρώπινη ποιότητα κάποιου που χαρακτηρίζεται από το να κάνει καλά και σωστά. Ως εκ τούτου, είναι μια ηθική ποιότητα που θεωρείται καλή. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στην αποτελεσματικότητα ορισμένων πραγμάτων για την παραγωγή συγκεκριμένων αποτελεσμάτων.
Η λέξη αρετή, ως τέτοια, προέρχεται από τα λατινικά βιρτου, virtūtis, και προέρχεται από τη λατινική λέξη Βιρ, που σημαίνει «αρσενικό», «άτομο», καθώς αναφέρεται στην ποιότητα της αξίας, που σχετίζεται με το αρσενικό στην αρχαία σκέψη.
Υπό αυτήν την έννοια, η αρετή μπορεί να υποδείξει τη δύναμη, το σθένος ή το θάρρος που παρουσιάζει ένα άτομο σε ορισμένες καταστάσεις: «Παρά το τι συνέβη σε αυτήν, η Μαγδαλένα έχει δείξει την αρετή να κινείται πάντα προς τα εμπρός». Ως εκ τούτου, είναι επίσης δυνατό να μιλήσουμε για αρετή για να αναφερθούμε στην ακεραιότητα του χαρακτήρα κάποιου.
Η αρετή, ως τέτοια, μπορεί να επαληθευτεί σε άτομα με ηθική ακεραιότητα, πρόθυμα να συμπεριφέρονται σύμφωνα με το τι είναι δίκαιο, σε αυτό που, κατανοητό με ηθική έννοια, είναι σωστό.
Για αυτόν τον λόγο, η αρετή είναι επίσης αναγνωρίσιμη σε ενάρετες ενέργειες και στον σωστό τρόπο προόδου. Ως εκ τούτου, στην καθημερινή γλώσσα, ο όρος αρετή χρησιμοποιείται επίσης για να προσδιορίσει τις ιδιότητες ενός ατόμου που τα πάει καλά.
Από την άλλη πλευρά, η αρετή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί στην αποτελεσματικότητα ορισμένων πραγμάτων που παράγουν ή προκαλούν θετικά αποτελέσματα: "Ο ζωμός κοτόπουλου της μητέρας μου έχει την αρετή να αναστήσει τους νεκρούς", "Η Αλόη βέρα έχει εντυπωσιακές θεραπευτικές αρετές".
Στο πληθυντικό, οι αρετές είναι, σύμφωνα με την καθολική διδασκαλία, άγγελοι που φέρουν χάρη και αξία, των οποίων η θεμελιώδης αποστολή είναι να πραγματοποιεί θείες επιχειρήσεις στη Γη. Είναι επίσης ευρέως γνωστοί ως φύλακες άγγελοι και αποτελούν μέρος της πέμπτης χορωδίας.
Ηθική αρετή
Ως ηθική αρετή, γενικά ονομάζεται συνήθεια να κάνει καλά. Ως τέτοια, η αρετή είναι μια θετική ποιότητα, η οποία αναφέρεται στην τελειότητα στη συμπεριφορά ή στον τρόπο προόδου, και, υπό αυτήν την έννοια, αντιτίθεται στην κακία ή το ελάττωμα.
Στη φιλοσοφία του, ο Αριστοτέλης θεώρησε ότι η αρετή βρέθηκε με μέτρο, δηλαδή στην ισορροπία μεταξύ των άκρων του ελαττώματος και της περίσσειας. Ως εκ τούτου, οι ηθικές αρετές σχετίζονται με το καλό και υπόκεινται στις κατευθυντήριες γραμμές της ηθικής.
Καρδινάλιες αρετές
Οι βασικές αρετές είναι η σύνεση, η δικαιοσύνη, η ένταση και η ιδιοσυγκρασία. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η δικαιοσύνη ήταν η πιο σημαντική αρετή του συστήματος των βασικών αρετών, επειδή, σύμφωνα με τον ίδιο, από την κατανόησή του, ο άνθρωπος μπορούσε να έχει πρόσβαση στα άλλα τρία. Οι βασικές αρετές, ως τέτοιες, θεωρούνται ουσιαστική βάση των ηθικών αρετών του ανθρώπου.
Θεολογικές αρετές
Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι θεολογικές αρετές είναι η πίστη, η ελπίδα και η φιλανθρωπία. Υπό αυτήν την έννοια, είναι αρετές που έχουν ως στόχο τους τον ίδιο τον Θεό. Ως εκ τούτου, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός που τους έχει εγχύσει στις ψυχές των ανθρώπων.
