Τι είναι το Urbano:
Αστικός είναι ένα επίθετο που χρησιμοποιείται για να δείξει κάτι που ανήκει ή σχετίζεται με την πόλη. Η λέξη, ως τέτοια, προέρχεται από τη λατινική λέξη Ουρμπάνους.
Μερικά χαρακτηριστικά του αστικές περιοχές Πρόκειται για έναν μεγάλο, πυκνό πληθυσμό αφιερωμένο κυρίως σε δραστηριότητες του δευτερογενούς και τριτοβάθμιου τομέα της οικονομίας, δηλαδή στη βιομηχανία, το εμπόριο και τις υπηρεσίες.
Επίσης, αστικοί χώροι Έχουν πολύπλοκες υποδομές για την παροχή υπηρεσιών, όπως νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, μεταφορές και επικοινωνίες.
ο αστικό τοπίοαπό την πλευρά του, διακρίνεται από την υπεροχή των κάθετων κατασκευών που προορίζονται τόσο για στέγαση όσο και για εργασία, καθώς και από σύνθετα συστήματα οδικής επικοινωνίας, τα οποία εξηγούν γιατί το σκυρόδεμα και η άσφαλτος επικρατούν στους χώρους στη διαμόρφωση του.
Επί του παρόντος, το ανάπτυξη αστικών χώρων Είναι μια εγγενής κατάσταση πόλεων με έντονη οικονομική δραστηριότητα, που προσελκύουν όλο και περισσότερους ανθρώπους. Αυτό επέτρεψε την επέκτασή του να συμπεριλάβει άλλους πυρήνες του πληθυσμού που είναι ενσωματωμένοι, με αρμονικό και λειτουργικό τρόπο, σε ένα σχήμα αστική ανάπτυξη.
Όλα αυτά υπονοούν ότι μοιράζονται αποτελεσματικά συστήματα οδικής επικοινωνίας που διευκολύνουν την καθημερινή μετανάστευση εργατικού δυναμικού. Υπό αυτήν την έννοια, όταν ο αστικός χώρος διευρύνεται σε σημείο που να έχει στην περιοχή του ένα σύνολο πόλεων ή πληθυσμών που είναι στενά συνδεδεμένοι και συνεκτικοί με τον κύριο αστικό άξονα, μπορούμε να μιλήσουμε για μητροπολιτική περιοχή.
Εάν θέλετε, μπορείτε επίσης να συμβουλευτείτε το άρθρο μας για την πόλη
Από την άλλη πλευρά, η λέξη αστικός χρησιμοποιείται επίσης ως συνώνυμος από περικοπές, προσεκτικός ή μορφωμένος, να αναφερθώ στον τύπο του ατόμου που παρακολουθεί τους καλούς τρόπους να αντιμετωπίζει τους άλλους.
Αστικές και αγροτικές
ο αγροτική έννοια χρησιμοποιείται ως το αντίθετο του lo αστικός. Ως εκ τούτου, είναι αγροτικός Είναι αυτό που είναι κατάλληλο ή που αναφέρεται στο πεδίο, τόσο στον τύπο της ζωής όσο και στα επαγγέλματα που είναι κατάλληλα για αυτό.
Η αγροτική, από την άλλη πλευρά, μπορεί επίσης να αναφέρεται σε λιγότερο πυκνούς οικισμούς πληθυσμού και με λιγότερους κατοίκους σε σύγκριση με τους αστικούς. Ο πληθυσμός του αφιερώνεται, ως επί το πλείστον, σε δραστηριότητες του πρωτογενούς τομέα, όπως η κτηνοτροφία, η γεωργία, η εξόρυξη πρώτων υλών κ.λπ. Χαρακτηριστικά του α αγροτική ζώνη Είναι ένα κυρίως εξοχικό τοπίο, με άφθονους χώρους πρασίνου και άγριες περιοχές.
Δείτε επίσης το Conurbation.
Αστικές και προαστιακές
Τι προάστειος Ονομάζεται χώρος που δεν συνδέεται πλήρως με την ίδια την αστική περιοχή, αλλά βρίσκεται στα περίχωρα ή στην περιφέρειά του, παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοί του εξαρτώνται με πολλούς τρόπους από τον αστικό άξονα.
Με αυτόν τον τρόπο, το προάστιο μπορεί να αναφέρεται σε δύο τύπους οικισμών πληθυσμού που βρίσκονται στα αστικά προάστια. Πρώτον, αναφέρεται σε ένα τύπος προγραμματισμένης αστικής ανάπτυξης, γενικά αποτελούμενο από μονοκατοικίες, εξοπλισμένες με όλες τις βασικές υπηρεσίες και με ένα αποτελεσματικό οδικό σύστημα που επικοινωνεί με τον κύριο αστικό άξονα της περιοχής. Ως εκ τούτου, κατοικείται κυρίως από τον πληθυσμό της μεσαίας τάξης που αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού της πόλης. Αυτός ο τύπος πυρήνα πληθυσμού είναι επίσης γνωστός συνήθως με το όνομα της πόλης υπνοδωματίων ή της δορυφορικής πόλης.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει επίσης η αντίληψη, στην ισπανική γλώσσα, του προάστιο ως αυτοσχέδιος πληθυσμός, με περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες και ελλιπή συστήματα οδικής επικοινωνίας, που κατοικούνται κυρίως από άτομα με περιορισμένους πόρους. Υπό αυτήν την έννοια, αναφέρεται στη ζώνη φτώχειας ή στην περιθωριακή ζώνη.
Οριακός αστικός χώρος
Τι περιθωριακό αστικό πλαίσιο λέγεται ότι τομέας αστικού χώρου που περιλαμβάνει περιφερειακές περιοχές, βρίσκεται στα αστικά περίχωρα, και κατά συνέπεια μακριά από το κεντρικό τμήμα της πόλης. Ως εκ τούτου, ο πληθυσμός του αποτελείται από άτομα που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Ορισμένα χαρακτηριστικά αυτών των τομέων είναι η περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες (όπως ηλεκτρική ενέργεια και νερό), σπάνια ή ανεπαρκή συστήματα οδικών επικοινωνιών, καθώς και έλλειψη υποδομών για υπηρεσίες υγείας ή εκπαίδευσης και γενικευμένη κατάσταση παραμέλησης σε σχέση με την ασφάλεια των πολιτών . Αυτοί οι τύποι χώρων είναι επίσης γνωστοί ως ζώνες φτώχειας ή δυστυχίας.
