Τι είναι το άτομο:
Η λέξη πρόσωπο δηλώνει ένα άτομο του ανθρώπινου είδους, άνδρας ή γυναίκα, που, από νομική και ηθική έννοια, είναι επίσης συνειδητό και ορθολογικό θέμα, με την ικανότητα να διακρίνει και να ανταποκρίνεται στις δικές του πράξεις. Ως τέτοια, είναι μια έννοια αντίθετη με το ζώο ή το πράγμα, επειδή η λογική και η ζωή αποδίδονται σε αυτήν, και, με αυτήν την έννοια, εκπληρώνει μια βιολογική και ψυχική ανάπτυξη, από τη γέννηση έως το θάνατο.
Το άτομο προέρχεται από τα Λατινικά πρόσωπο, που σημαίνει «μάσκα του ηθοποιού» ή «θεατρικό χαρακτήρα», και αυτή από την Etruscan Φέρσου, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το ελληνικό συμπληπον (prósōpon), το οποίο μεταφράζει ακριβώς τη «μάσκα».
Το άτομο, λοιπόν, αναφέρεται στο μάσκα που φορούν Έλληνες ή Ρωμαίοι ηθοποιοί στις θεατρικές παραστάσεις, και ότι είχε ένα κέρατο για να δώσει μεγαλύτερη απήχηση στη φωνή, έτσι ώστε να φτάσει σε όλους τους θεατές. Ως εκ τούτου, πολλές φορές το νόημά του εμβαθύνει με φιλοσοφική έννοια και λέγεται ότι το να είσαι άτομο παίζει ρόλο μπροστά στον κόσμο, στην κοινωνία, καθώς και να έχει φωνή.
Στις καθημερινές του χρήσεις, ως άτομο καλούμε έναν άνδρα ή μια γυναίκα του οποίου το όνομα δεν γνωρίζουμε: "Πες στο άτομο αυτό να σε βοηθήσει." Καθώς μπορεί επίσης να αναφέρεται στον διακεκριμένο άνδρα ή γυναίκα με σημαντική δημόσια θέση.
Το άτομο είναι επίσης ένας τρόπος αναφοράς σε ένα χαρακτήρας ενός λογοτεχνικού έργου.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν εκφράσεις που περιέχουν τη λέξη πρόσωπο, όπως η λατινική φράση ανεπιθύμητο πρόσωπο, που σημαίνει δυσάρεστο άτομο. Ενώ το "κάνοντας κάποιον από το πρόσωπό του", από την άλλη πλευρά, αναφέρεται στην εκκένωση, την ανακούφιση της κοιλιάς
Πρόσωπο δικαίου
Στο νόμο, ένα άτομο είναι ένα θέμα με δικαιώματα και υποχρεώσεις από νομική άποψη Υπάρχουν δύο τύποι:
Φυσικό ή φυσικό πρόσωπο
Είναι το ανθρώπινο άτομο με υλική ύπαρξη που ασκεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του με συγκεκριμένο τρόπο, από νομική άποψη.
Νομικό ή ηθικό πρόσωπο
Είναι αυτή η ανεξάρτητη οντότητα, αποκλειστικά νομικής ύπαρξης, που αποτελείται από ομάδες ή οργανώσεις ανθρώπων και αγαθών που αναγνωρίζονται από την άποψη του Νόμου ως ενιαίες οντότητες με την ικανότητα να υπόκεινται σε δικαιώματα και υποχρεώσεις. Παραδείγματα του νομικά πρόσωπα είναι ενώσεις, εταιρείες, συνεργασίες και ιδρύματα.
Γραμματικό πρόσωπο
Στον τομέα της Γλωσσολογίας, γραμματικό άτομο είναι μια έννοια που ορίζει το γραμματικό ατύχημα που επηρεάζει το ρήμα και την αντωνυμία, και αυτό στην πρόταση δείχνει εάν το πρόσωπο πράκτορα (που είναι εκείνο που εκτελεί τη δράση του ρήματος) ή το ασθενής (που είναι αυτός που λαμβάνει τη δράση) είναι αυτός που μιλάει, αυτός που μιλά ή αυτός για τον οποίο μιλάμε.
Υπάρχουν επίσης τρεις τύποι γραμματικών ανθρώπων: ο πρώτο πρόσωπο, που ορίζει στην ομιλία ποιος μιλάει. ο δεύτερο άτομο, ποιος είναι αυτός στον οποίο απευθύνεται η ομιλία. ο τρίτο πρόσωπο, που δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο πρόσωπο, αλλά προσδιορίζει σε τι αναφέρεται ο λόγος. Αυτά τα τρία άτομα, επιπλέον, το καθένα χωρίζεται σε ενικό και πληθυντικό.
Πρόσωπο είναι επίσης το ουσιαστικό ουσιαστικό που σχετίζεται με μεσολαβητικό ή άμεσο τρόπο με την πρόταση του ρήματος.
Πρόσωπο στη Φιλοσοφία
Στη Φιλοσοφία, υπάρχουν διάφοροι ορισμοί πρόσωπο. Ωστε να Μποέθιος, ένα πρόσωπο είναι μια μεμονωμένη ουσία ορθολογικού χαρακτήρα. Ενώ ο Άγιος Θωμάς Aquinas θεωρεί ότι α πρόσωπο Είναι ένα «υποτιθέμενο ή άτομο ορθολογικού χαρακτήρα», δηλαδή μια πλήρης και επαρκής μονάδα που διαθέτει πνεύμα (νοημοσύνη και θέληση). Ωστε να Ιμάνουελ Καντ, ένα πρόσωπο Υποθέτει μια ηθική κατηγορία, που υπόκειται σε δικαιώματα και υποχρεώσεις, που υπάρχει ως αυτοσκοπός. Στη σύνθεση, θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί ότι ένα άτομο είναι ένα λογικό άτομο, έχοντας επίγνωση του εαυτού του και των ηθικών αξιών, ικανό να αναλάβει την ευθύνη για τον εαυτό του.
Πρόσωπο στη θρησκεία
Σύμφωνα με χριστιανικό δόγμα, υπάρχουν αγγελικοί άνθρωποι, όχι άνθρωποι, όπως ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, που είναι διαφορετικοί άνθρωποι αλλά με την ίδια θεϊκή ουσία. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζεται και η ύπαρξη διαβολικών ανθρώπων.
