Τι είναι ο μύθος:
Ο μύθος είναι μια ιστορία που μεταδίδεται από την προφορική παράδοση, η οποία συνδυάζει πραγματικά στοιχεία με φανταστικά ή υπέροχα στοιχεία, πλαισιωμένα σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό και ιστορικό πλαίσιο.
Οι θρύλοι σχετίζονται στενά με τον τοπικό πολιτισμό και τις παραδόσεις, επομένως συνήθως περιλαμβάνουν στοιχεία που σχετίζονται με μια συγκεκριμένη κοινότητα ή τοποθεσία. Αυτό τους καθιστά αποδεκτούς ως αληθινές ιστορίες, καθώς ο χαρακτήρας, η ιστορική στιγμή ή ο τόπος που αναφέρονται στο μύθο είναι γνωστοί σε όλους.
Παραδείγματα θρύλων θα μπορούσαν να είναι οι ιστορίες του Λα Λλόρονα, Λα Σαένα, Το Silbon, Το δρομάκι του φιλιού, και τα λοιπά.
Η λέξη θρύλος προέρχεται από τα λατινικά θρύλος, που προέρχονται από Legre που σημαίνει «ανάγνωση». Χρησιμοποιείται με την έννοια του "άξιου να διαβαστεί ή να είναι γνωστό" και αναφέρεται σε γεγονότα που θυμούνται και διαδίδονται έτσι ώστε η ιστορία να επικρατεί στο χρόνο, όπως οι θρησκευτικές αφηγήσεις που προφανώς προκάλεσαν τη χρήση του όρου.
Χαρακτηριστικά Legends
Αυτός ο τύπος αφήγησης διακρίνεται από το ότι βασίζεται στην πραγματικότητα και ως ανώνυμες δημιουργίες, μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών που θα δούμε παρακάτω.
Μεταδίδονται προφορικά ή γραπτώς
Ενώ οι θρύλοι διαδόθηκαν αρχικά από την προφορική παράδοση από τη μια γενιά στην άλλη, μπορούν επίσης να διαδοθούν σε γραπτή μορφή. Σήμερα είναι δυνατή η εύρεση συλλογών θρύλων σε έντυπη ή ψηφιακή μορφή.
Έχουν μια συνιστώσα της πραγματικότητας
Οι θρύλοι βασίζονται πλήρως ή εν μέρει σε ένα πραγματικό γεγονός, στιγμή ή χαρακτήρα. Αυτό το χαρακτηριστικό επιτρέπει τον εντοπισμό αυτού που περιγράφεται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.
Για παράδειγμα, ιστορικοί θρύλοι για βασιλικές μάχες ή αστικοί θρύλοι που υποτίθεται ότι συνέβησαν σε ένα γνωστό μέρος.
Συνήθως έχουν μια φανταστική συνιστώσα
Οι θρύλοι διαθέτουν ένα στοιχείο υπερφυσικού, μαγικού ή φανταστικού χαρακτήρα, όπως ένα μαγευτικό μέρος ή έναν χαρακτήρα με παραφυσικές δυνάμεις.
Για παράδειγμα, στον θρύλο της La llorona, η γυναίκα στην ιστορία συνήθως εξαφανίζεται πριν το βλέμμα του θύματος.
Οι χαρακτήρες του είναι παραστάσεις αρχέτυπων
Τα αρχέτυπα είναι καθολικές αναπαραστάσεις των προτύπων συμπεριφοράς, όπως ο ήρωας, ο κακός ή η σοφή γυναίκα.
Για παράδειγμα, οι ιστορικοί θρύλοι έχουν συχνά έναν ήρωα που έσωσε μια ομάδα ανθρώπων ή μια χώρα, ενώ σε πολλές αγροτικές ιστορίες υπάρχει το αρχέτυπο της κακής μάγισσας.
Είναι ανώνυμες δημιουργίες
Οι θρύλοι δεν έχουν γνωστό συγγραφέα. Για το λόγο αυτό, οι λεπτομέρειες συνήθως τροποποιούνται με την πάροδο του χρόνου χάρη στη συλλογική συνεισφορά, η οποία δημιουργεί πολλές εκδόσεις της ίδιας ιστορίας.
Για παράδειγμα, το The Matter of Brittany είναι ένα σύνολο κειμένων από τον Μεσαίωνα που γράφτηκαν από διάφορους Γάλλους και Άγγλους συγγραφείς. Ο καθένας συνέβαλε στην εκδοχή του θρύλου του Βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τράπεζας.
Αναφέρονται σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό μέρος ή στιγμή
Στους θρύλους ο τόπος, το έτος, το γεγονός ή ο χαρακτήρας είναι αναγνωρίσιμος, επομένως το περιεχόμενο είναι εύκολο να αναγνωριστεί από τους αναγνώστες ή τους ακροατές της ιστορίας.
Ένα παράδειγμα είναι ο μύθος για το λόφο της La Bufa, στο Μεξικό. Είναι ένας βασιλικός φυσικός σχηματισμός, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχει μια μυστική σκάλα που οδηγεί σε ένα υπόγειο παλάτι καλυμμένο με χρυσό.
Συμπεριλάβετε στοιχεία της τοπικής λαογραφίας
Οι θρύλοι περιλαμβάνουν στοιχεία ή σύμβολα του πολιτιστικού πλαισίου της ιστορίας, όπως μάγισσες, goblin, φαντάσματα, άγιοι, μάγοι, μέρη με μαγικές ιδιότητες κ.λπ.
Για παράδειγμα, στις αγροτικές περιοχές της Λατινικής Αμερικής, η μορφή του goblin είναι μέρος της τοπικής λαογραφίας, επομένως είναι συνηθισμένο να βρίσκουμε θρύλους που σχετίζονται με αυτούς τους χαρακτήρες.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με αυτό το θέμα στα Χαρακτηριστικά ενός θρύλου.
Στοιχεία ενός θρύλου
Για την αφήγηση ενός θρύλου, απαιτούνται χαρακτήρες, ένα επιχείρημα που περιγράφει την κατάσταση με γενικό τρόπο, την πλοκή που δείχνει τη σειρά του επιχειρήματος, μια αναφορά περιβάλλοντος ή χωροχρόνου και έναν αφηγητή που μας λέει τι συμβαίνει.
- Χαρακτήρες: αυτοί που εκτελούν τις δράσεις μέσα στην ιστορία. Μπορούν να είναι ήρωες, αλλά μπορούν επίσης να αντιπροσωπεύουν άλλους τύπους αρχέτυπων, όπως η μάγισσα, οι εραστές, η μητέρα κ.λπ. Για παράδειγμα, στον θρύλο της La Llorona, οι χαρακτήρες είναι η ίδια η Llorona και οι άνθρωποι (συνήθως άνδρες) με τους οποίους συναντά σε ερημικά μέρη.
- Διαφωνία: είναι οι ενέργειες που λαμβάνουν χώρα στην ιστορία, ταξινομημένες χρονολογικά. Για παράδειγμα, το επιχείρημα της La Llorona είναι ότι πρόκειται για μια γυναίκα που περιπλανιέται αναζητώντας τα παιδιά της και κάνει θλιβερούς ήχους.
- Οικόπεδο: είναι η σειρά των ενεργειών που εμφανίζονται στο όρισμα. Στους μύθους, η πλοκή ξεκινά με την εισαγωγή, συνεχίζεται με τον κόμπο ή τη σύγκρουση και τελειώνει με την αποζημίωση ή την επίλυση, που συμπίπτει με τη σειρά του επιχειρήματος. Σε άλλα αφηγηματικά κείμενα, όπως το μυθιστόρημα, η πλοκή μπορεί να ξεκινήσει με το τέλος.
- Συμφραζόμενα: είναι οι αναφορές που χρησιμεύουν για να ορίσουν την αφήγηση, όπως ο τόπος και η ώρα. Για παράδειγμα, "Σε έναν σκοτεινό δρόμο στο κέντρο του Καράκας …".
- Αφηγητής: είναι αυτός που λέει την ιστορία. Στους θρύλους, ο αφηγητής βρίσκεται στο τρίτο άτομο, δηλαδή είναι κάποιος που δεν συμμετέχει στην ιστορία. Ένα παράδειγμα θα ήταν "Ο οδηγός ταξί είδε τη γυναίκα ντυμένη στα λευκά, άκουσε την απογοητευμένη κραυγή της και ήξερε αμέσως ότι είχε βρει τη La llorona".
Μέρη ενός θρύλου
Τα στοιχεία ενός θρύλου οργανώνονται σε μια δομή που αποτελείται από μια αρχή, έναν κόμβο ή μια σύγκρουση, και μια επίλυση. Θα εξηγήσουμε καθένα από αυτά παρακάτω.
Αρχή. Είναι η παρουσίαση του τόπου, των χαρακτήρων και του χρόνου της ιστορίας. Δίνει στον αναγνώστη ή τον ακροατή ένα πλαίσιο αναφοράς και δίνει ενδείξεις για τα επερχόμενα γεγονότα. Για παράδειγμα
"Στην περιοχή La Hoyada, στο κέντρο του Καράκας, πολλοί γείτονες ανέφεραν την παρουσία μιας γυναίκας ντυμένης με λευκά, σχεδόν πάντα τα μεσάνυχτα."
Κόμπος. Είναι η σύγκρουση της ιστορίας. Εδώ είναι γνωστό ποιες είναι οι προθέσεις των χαρακτήρων και οι πιθανές αντιπαραθέσεις τους. Ένα παράδειγμα θα ήταν:
"Ο Antonio Bracho, ένας οδηγός ταξί στην περιοχή, είπε με τρόμο πώς εμφανίστηκε ξαφνικά η γυναίκα μέσα στο αυτοκίνητό του, ζητώντας του να την πάρει να δει τα παιδιά της."
Ανάλυση. Η σύγκρουση τελειώνει, σχεδόν πάντα λόγω της παρέμβασης ενός μαγικού συστατικού. Για παράδειγμα:
«Ο οδηγός ταξί γύρισε την πλάτη στη γυναίκα και άρχισε να προσεύχεται καθώς οδηγούσε. Μετά από λίγα λεπτά, η φασματική παρουσία εξαφανίστηκε. "
Τύποι θρύλων
Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες θρύλων: ανάλογα με το κοινό στο οποίο κατευθύνονται, την προέλευσή τους ή το θέμα τους. Και ο ίδιος θρύλος μπορεί να είναι πολλών τύπων ταυτόχρονα, όπως ένας αστικός θρύλος που ταυτόχρονα είναι τρόμος, για παράδειγμα. Γνωρίζοντας αυτό, θα εξετάσουμε αυτές τις ταξινομήσεις.
Ανάλογα με τον τύπο του κοινού
Παιδικός θρύλος
Ο παιδικός θρύλος είναι ένας τύπος ιστορίας που προορίζεται για παιδιά που έχουν φανταστικά ή φανταστικά στοιχεία που ανήκουν στη λαϊκή παράδοση. Σε ορισμένες περιπτώσεις προσπαθούν να δώσουν μια εξήγηση για την προέλευση ενός τόπου ή παρελθόντων γεγονότων.
Συνήθως έχουν τη λειτουργία της διδασκαλίας κάποιου είδους συμπεριφοράς ή προειδοποίησης για ορισμένους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει το παιδί. Μερικές φορές αυτοί είναι δημοφιλείς θρύλοι προσαρμοσμένοι στα παιδιά εξαλείφοντας στοιχεία που δεν είναι κατάλληλα για την ηλικία τους.
Ένα παράδειγμα ενός παιδικού θρύλου μπορεί να είναι η ιστορία του Αγίου Νικολάου, του Άγιου Βασίλη ή του Πατέρα των Χριστουγέννων, διαδεδομένη σε πολλές χώρες και με κάποιες παραλλαγές.
Σύμφωνα με την προέλευσή του
Αστικός μύθος
Ο αστικός μύθος είναι μια επινοημένη ιστορία που αποτελεί μέρος της σύγχρονης λαογραφίας της μαζικής κοινωνίας, δυνάμει της οποίας διακρίνονται από τους θρύλους της τοπικής λαϊκής παράδοσης.
Συνήθως διαδίδονται μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όπως το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και, ιδίως, το Διαδίκτυο. Μερικά από αυτά περιλαμβάνουν αδικαιολόγητα στοιχεία και, όπως ταιριάζει στα χαρακτηριστικά ενός θρύλου, τα περισσότερα διαδίδονται σαν να ήταν αλήθεια. Συχνά σχετίζονται με θεωρίες συνωμοσίας.
Για παράδειγμα: ο θρύλος σύμφωνα με τον οποίο ο Walt Disney κρυογονήθηκε για να αναζωογονήσει το σώμα του στο μέλλον. Ένα άλλο παράδειγμα μπορεί να είναι η ιστορία της εθνικής οδού φάντασμα.
Αγροτικός θρύλος
Πρόκειται για μια αφήγηση που λαμβάνει χώρα στο πεδίο και συνήθως μεταδίδεται προφορικά, επομένως είναι δύσκολο να επαληθευτούν τα γεγονότα. Συνήθως συνδέονται με μέρη ή άτομα σε αυτήν την περιοχή.
Ένα παράδειγμα αγροτικού μύθου είναι αυτό των ανθρώπων (συνήθως γυναικών) που εμφανίζονται στη μέση του δρόμου για να ζητήσουν βοήθεια και μετά να εξαφανιστούν.
Τοπικός θρύλος
Πρόκειται για ιστορίες που αποδίδονται σε εκδηλώσεις ή άτομα που συνδέονται με πολύ συγκεκριμένα μέρη, όπως ένας δήμος, μια περιοχή ή ένα κράτος. Πολλές φορές, η ύπαρξη αυτού του τύπου θρύλων μετατρέπει μια θέση σε τοποθεσία τουριστικού ενδιαφέροντος.
Ένα σαφές παράδειγμα τοπικού μύθου είναι αυτό του τέρατος του Λοχ Νες, που βρίσκεται στη Σκωτία, το οποίο προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες τουρίστες που θέλουν να δουν το υποτιθέμενο πλάσμα που ζει κρυμμένο στη λίμνη.
Σύμφωνα με το θέμα του
Θρύλος τρόμου
Επίσης γνωστοί ως εσχατολογικοί θρύλοι, είναι ιστορίες ή ιστορίες που προσπαθούν να ενσταλάξουν τον φόβο στον ακροατή. Περιλαμβάνουν συνήθως μακάβια θέματα όπως θάνατο ή πόνο και περιλαμβάνουν παραφυσικούς χαρακτήρες ή συμβάντα.
Μερικές φορές υπολογίζονται σαν να ήταν αληθινές, αναφέρονται σε κάποιον που είναι κοντά (για παράδειγμα ένας φίλος ενός φίλου) ή σε γεγονότα που υποτίθεται ότι συνέβησαν σε ένα κοντινό μέρος (για παράδειγμα, ένα γνωστό δάσος, δρόμο ή σπηλιά). Ένα παράδειγμα ενός θρύλου τρόμου είναι ο θρύλος της γυναίκας που κλαίει ή ο θρύλος της chupacabra.
Ιστορικός θρύλος
Είναι ένας τύπος θρύλου που αφηγείται ιστορικά γεγονότα όπως θεμέλια πόλεων, πολέμους, εισβολές, διαδικασίες κατάκτησης, επαναστάσεις κ.λπ. Αυτές οι ιστορίες συνδυάζουν αληθινά στοιχεία με φαντασίωση, η οποία μεγεθύνει το γεγονός ότι θέλουμε να αναθεωρήσουμε.
Ένα παράδειγμα ιστορικού θρύλου είναι αυτό του Βασιλιά Αρθούρου. Αν και είναι φανταστικός χαρακτήρας στην αγγλική λογοτεχνία, συνήθως συνδέεται με αληθινά γεγονότα, όπως η συμμετοχή του στη μάχη του όρους Badon, που συνέβη το έτος 516.
Θρησκευτικός θρύλος
Είναι ένας θρύλος που αφηγείται υπερφυσικά επεισόδια που σχετίζονται με τη ζωή και το έργο των αγίων, ανθρώπους που έζησαν μια ζωή αφιερωμένη στη θρησκευτική ζωή ή βοηθώντας όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Περιγράφουν επίσης καταστάσεις στις οποίες πρέπει να γίνει επιλογή ανάμεσα στο καλό και το κακό, εμφανίσεις αγγέλων ή αγίων σε απλούς ανθρώπους κ.λπ.
Ένα παράδειγμα θρησκευτικού θρύλου είναι αυτό των εμφανίσεων της Παναγίας της Γουαδελούπης στον Χουάν Ντιέγκο Κουαουτλατοτατζίν τον Δεκέμβριο του 1531, το οποίο αργότερα οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου ναού αφιερωμένου σε αυτήν την αφιέρωση.
Αιτιολογικός θρύλος
Είναι ένας τύπος θρύλου που εξηγεί τη δημιουργία στοιχείων της φύσης, όπως βουνά, ποτάμια, λίμνες, ζώα κ.λπ. Οι αιτιολογικοί θρύλοι επιδιώκουν να κατανοήσουν την εμφάνιση αυτών των στοιχείων και συνήθως συνδέονται με ένα ον με υπερφυσικά δώρα.
Ένα παράδειγμα αιτιολογικού μύθου είναι αυτό της δημιουργίας του Cerro Prieto, μιας ηφαιστειακής δομής που βρίσκεται στο Μεξικό. Η ιστορία λέει ότι μια μάγισσα σχηματίστηκε όταν πέθανε που είχε κάνει πολύ κακό στις οικογένειες της περιοχής.
Παραδείγματα σύντομων λεζάντων
Λα Λλόρονα
Είναι ένας κοινός μύθος σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής. Αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που εμφανίζεται τη νύχτα να κλαίει για τα νεκρά της παιδιά, ειδικά σε μοναχικούς δρόμους ή δρόμους.
Οι λόγοι για την απώλεια τους ποικίλλουν ανάλογα με την τοποθεσία, καθώς σε ορισμένες εκδοχές λέγεται ότι η ίδια τα πνίγηκε σε ένα ποτάμι, ενώ σε άλλες εκδόσεις ήταν ο πατέρας των παιδιών και περιπλανιέται αναζητώντας εκδίκηση.
Το μιγάς της Κόρδοβα
Είναι ένας θρύλος του Μεξικού που βρίσκεται στην πόλη της Κόρδοβα το 1618. Σε αυτήν, μια γυναίκα με το όνομα Soledad κατηγορείται ότι είναι μάγισσα. Στη φυλακή, πείθει έναν από τους φρουρούς να του πάρει ένα κομμάτι άνθρακα και τραβά ένα πλοίο στη μέση της θάλασσας.
Όταν τελείωσε, ρώτησε τον φύλακα τι λείπει από το σχέδιο. «Αφήστε το πλοίο να πλεύσει», απάντησε. Στη συνέχεια, η γυναίκα πήδηξε στον τοίχο, ενσωματώνοντας μαγικά τον εαυτό της στο σχέδιο και δραπέτευσε στο πλοίο.
Λα Μοιάνα
Είναι ένας τοπικός μύθος για μια γυναίκα με μακριά χρυσά μαλλιά που ζούσε σε μια σπηλιά περιτριγυρισμένη από ρυάκια που βρίσκονται στο Luruaco, στον Κολομβιανό Ατλαντικό. Η γυναίκα εμφανίστηκε στο φως της ημέρας και η ομορφιά της γοητεύει τους νέους, οι οποίοι όταν προσπαθούσαν να την πλησιάσουν, εξαφανίστηκαν κάτω από το νερό.
Με την πάροδο του χρόνου, τα ρέματα στέγνωσαν και σήμερα το σπήλαιο Mojana είναι τουριστικό αξιοθέατο στον τομέα.
Ο λαβύρινθος του Parque Chas
Είναι ένας αστικός μύθος για τη γειτονιά Parque Chas της πόλης του Μπουένος Άιρες, που χαρακτηρίζεται από την κυκλική του διανομή. Η ιστορία λέει ότι δεν πρέπει να περπατήσετε στο τετράγωνο που σχηματίζουν οι δρόμοι της Βέρνης, της Μασσαλίας, της Χάγης και της Γενεύης. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται την είσοδο λαβυρίνθου που οδηγεί σε άλλο μέρος της γειτονιάς και ακόμη και στην πόλη.
Ο θρύλος δηλώνει ότι ο μόνος τρόπος να μην χαθείτε στον λαβύρινθο είναι να περπατήσετε σε έναν δρόμο που δεν έχει το όνομα μιας ευρωπαϊκής πόλης.
Κακό φως
Είναι ένας εσχατολογικός θρύλος καταγωγής Αργεντινής, Χιλής και Ουρουγουάης. Αφορά την εμφάνιση ενός πολύ έντονου φωτός που μπορεί να φανεί τη νύχτα σε ορισμένα βουνά. Σύμφωνα με την ιστορία, το φως επιπλέει λίγα μέτρα από το πάτωμα και μπορεί να ταξιδέψει πολύ γρήγορα, προκαλώντας σύγχυση στον παρατηρητή.
Ο θρύλος (που ορισμένοι επιλέγουν να αποκαλούν καλό φως) λέει ότι η λειτουργία του φωτός είναι να επισημάνει μέρη όπου υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί.
Sheng Nung και η προέλευση του τσαγιού
Είναι ένας ιστορικός κινεζικός θρύλος που αναφέρεται στο πώς ο αυτοκράτορας Σενγκ-Νουνγκ ξεκουράστηκε κάτω από ένα καταπράσινο δέντρο, ενώ ο συνοδός του έφερε νερό να βράσει. Ο αυτοκράτορας παρατήρησε ότι τα φύλλα του δέντρου έπεσαν στο νερό και έδωσαν μια ευχάριστη μυρωδιά και ήθελαν να δοκιμάσουν την έγχυση.
Με αυτόν τον τρόπο, συνειδητοποίησε ότι το ποτό δεν ήταν μόνο ευχάριστο για τη γεύση, αλλά και για το πνεύμα του, οπότε διέταξε τα άτομα του να ενημερώσουν ολόκληρο τον πληθυσμό για τα οφέλη του ποτού και τον τρόπο παρασκευής του. Και έτσι εξαπλώθηκε η ανακάλυψη του τσαγιού.
Προέλευση των θρύλων
Ο Ισπανός φιλόλογος José Manuel Pedrosa επιβεβαιώνει στο βιβλίο του Ο θρύλος ότι στη μεσαιωνική περίοδο αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να αναφέρεται σε ιστορίες που γράφτηκαν από κληρικούς. Σε αυτές τις ιστορίες αφηγήθηκαν οι ζωές των αγίων και τα ιστορικά στοιχεία αναμίχθηκαν με τη φαντασία.
Οι μη θρησκευτικές αφηγήσεις ονομάστηκαν ιστορίες ή συμβουλές, αλλά με την πάροδο του χρόνου κάθε αφήγηση που ήθελε να δοθεί ένας αληθινός χαρακτήρας, είτε πραγματικός είτε όχι, άρχισε να ονομάζεται θρύλος.
Ξεκινώντας από τον 18ο αιώνα, ο όρος ιστορία επινοήθηκε για να αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα, ενώ το όνομα θρύλος χρησιμοποιήθηκε για αφηγήσεις που περιελάμβαναν φανταστικά στοιχεία.
Η χρήση πραγματικών στοιχείων, η αναπαράσταση των αρχέτυπων και η ανωνυμία των θρύλων είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά αυτού του τύπου αφήγησης.
Διαφορά μεταξύ μύθου και θρύλου
Οι λέξεις μύθος και θρύλος χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά. Ωστόσο, είναι διαφορετικά. Οι μύθοι είναι συμβολικές ιστορίες που αφηγούνται την προέλευση ενός πολιτισμού ή εξηγούν φαινόμενα της φύσης. Οι θρύλοι, από την άλλη πλευρά, είναι ιστορίες που ξεκινούν από ένα συγκεκριμένο στοιχείο της πραγματικότητας, αν και μπορεί να περιέχουν φανταστικά χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, στους μύθους, οι ιστορίες είναι συχνά περίπλοκες και με πολλούς χαρακτήρες, όπως οι ιστορίες που αποτελούν την ελληνική μυθολογία. Στους μύθους, οι ιστορίες είναι σύντομες, απλές και με λίγους χαρακτήρες.
- Λαογραφία
- Ιστορία
- Μύθος
- Μυθιστόρημα
