Τι είναι το Egocentric:
Το Egocentric είναι ένα επίθετο που περιγράφει κάποιον που θεωρεί τον εαυτό του το κέντρο όλων των ενδιαφερόντων, το κέντρο της προσοχής, το κέντρο των πάντων, ή το κέντρο του κόσμου, που πιστεύει ότι οι απόψεις και τα ενδιαφέροντά τους είναι πιο σημαντικά από αυτά των άλλων. Αναφέρεται στον εγωκεντρικό χαρακτήρα σε σχέση με το εγώ.
Ο όρος εγωκεντρική προέρχεται από τα λατινικά, είναι η ένωση του εγώ, που σημαίνει "I" και εκατοστό, που σημαίνει «η μέση των πάντων ή το κέντρο», και υπογραμμίζει την τάση ενός ατόμου να παραπέμπει τα πάντα στον εαυτό του, κάνοντας το μου το κέντρο του σύμπαντος.
Μερικά συνώνυμα για την εγωκεντρική είναι: εγωιστική, ναρκισσιστική, αλαζονική και εγωιστική. Η εγωκεντρικότητα είναι το αντίθετο του αλτρουισμού. Είναι μια μορφή απομόνωσης και, κατά συνέπεια, μια μορφή που οδηγεί σε δυστυχία, καθώς οι εγωκεντρικοί άνθρωποι είναι τόσο εγωκεντρικοί και ανώτεροι που καταλήγουν να μην έχουν φίλους.
Το να είμαστε εγωκεντρικοί συνίστανται σε υπερβολική ανατίμηση της προσωπικότητας κάποιου, ακόμη και Σκεφτείτε την ως το κέντρο της προσοχής και το κέντρο των γενικών δραστηριοτήτων.
Στο εγωκεντρικό άτομο, η φαντασία και η σκέψη ασχολούνται τόσο συνεχώς με τον εαυτό του και τα συμφέροντά του, που δεν είναι σε θέση να βάλει τον εαυτό του στη θέση ενός άλλου ατόμου και να συλλογιστεί, από την άποψη ενός άλλου «εγώ», του πίνακα ή του εμφάνιση πραγμάτων και γεγονότων που συμβαίνουν.
Ο εγωκεντρικός τοποθετεί τις σκέψεις του σε άλλους, αυτό που σκέφτεται, σκέφτεται, λογίζει, πιστεύει και αποφασίζει είναι πρώτο και πιο σημαντικό από τους υπόλοιπους, επομένως, ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την ατομικότητά του.
Είναι επίσης ικανοί να προσποιούνται, για τον εαυτό τους και για τους άλλους, επειδή δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, καθώς φοβούνται να βλάψουν τις απαιτήσεις της.
- Ναρκισσισμός.
- Ελαττώματα ενός ατόμου.
Εγωκεντρισμός και ψυχολογία
Στον τομέα της παιδικής ψυχολογίας ή της εξελικτικής ψυχολογίας, η εγωκεντρικότητα είναι η φυσιολογική ψυχική ή ψυχική στάση και είναι χαρακτηριστική στη δεύτερη παιδική ηλικία. Αποτελείται από μια φυσιολογική στάση από 3 έως 6 ετών και χαρακτηρίζεται από έλλειψη διάκρισης μεταξύ της προσωπικής πραγματικότητας και της αντικειμενικής πραγματικότητας.
Ο ψυχολόγος Τζαν Πιαγέτ επιβεβαίωσε ότι όλα τα παιδιά σε αυτό το στάδιο είναι εγωκεντρικά, αφού δεν έχουν τους διανοητικούς μηχανισμούς ικανούς να τους κάνουν να καταλάβουν ότι άλλοι άνθρωποι έχουν πεποιθήσεις, ανάγκες και συλλογισμούς διαφορετικούς από τους.
- Εγώ.
- 50 ελαττώματα ενός ατόμου: από το λιγότερο ενοχλητικό έως το πιο σοβαρό.
