Τι είναι η Επιστημολογία:
Η επιστημολογία είναι ένα κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται με τη μελέτη του φύση, προέλευση και εγκυρότητα της γνώσης.
Η λέξη επιστημολογία αποτελείται από τις ελληνικές λέξεις ἐπιστήμη (epistéme), που σημαίνει «γνώση», και λόγος (λογότυπα), που μεταφράζει «μελέτη» ή «επιστήμη».
Υπό αυτήν την έννοια, η επιστημολογία μελετά το βασικές αρχές και μέθοδοι επιστημονικής γνώσης. Για να γίνει αυτό, λαμβάνει υπόψη ιστορικούς, κοινωνικούς και ψυχολογικούς παράγοντες προκειμένου να καθοριστεί η διαδικασία κατασκευής της γνώσης, η αιτιολόγησή της και η αλήθεια.
Ως εκ τούτου, η επιστημολογία επιδιώκει να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: τι είναι η γνώση; Προέρχεται από λογική ή εμπειρία; Πώς διαπιστώνουμε ότι αυτό που έχουμε κατανοήσει είναι στην πραγματικότητα αλήθεια; Τι επιτυγχάνουμε με αυτήν την αλήθεια;
Για το λόγο αυτό, η επιστημολογία είναι ένας κλάδος που χρησιμοποιείται για να εφαρμοστεί στην επιστήμη προκειμένου να καθοριστεί ο βαθμός βεβαιότητας των επιστημονικών γνώσεων στους διάφορους τομείς της. Με αυτόν τον τρόπο, η επιστημολογία μπορεί επίσης να θεωρηθεί μέρος της φιλοσοφίας της επιστήμης.
Επιπλέον, η επιστημολογία δημιουργεί δύο θέσεις, μία εμπειρικός που λέει ότι η γνώση πρέπει να βασίζεται στην εμπειρία, δηλαδή σε ό, τι έχει μάθει κατά τη διάρκεια της ζωής και σε μια θέση ορθολογιστής, που υποστηρίζει ότι η πηγή της γνώσης είναι ο λόγος, όχι η εμπειρία.
Από την άλλη πλευρά, η επιστημολογία, από την άποψη της φιλοσοφίας, μπορεί επίσης να αναφέρεται στη θεωρία της γνώσης ή της γνωσιολογίας.
Υπό αυτήν την έννοια, θα αναφέρεται στη μελέτη της γνώσης και της σκέψης γενικά. Ωστόσο, υπάρχουν συγγραφείς που προτιμούν να διακρίνουν την επιστημολογία, η οποία εστιάζει κυρίως στην επιστημονική γνώση, από την επιστημολογία.
Ιστορία της επιστημολογίας
Η επιστημολογία προέκυψε στην Αρχαία Ελλάδα με φιλόσοφους όπως ο Πλάτων, οι οποίοι αντιτάχθηκαν στην έννοια της πίστης ή της γνώμης με αυτήν της γνώσης.
Έτσι, ενώ η γνώμη είναι υποκειμενική άποψη, χωρίς αυστηρότητα ή θεμέλιο, η γνώση είναι η αληθινή και δικαιολογημένη πεποίθηση που αποκτήθηκε μετά από μια αυστηρή διαδικασία επαλήθευσης και επικύρωσης.
Ωστόσο, μόνο μέχρι την Αναγέννηση άρχισε να αναπτύσσεται ο όρος επιστημολογία, όταν μεγάλοι στοχαστές όπως οι Galileo Galilei, Johannes Kepler, René Descartes, Isaac Newton, John Locke ή Immanuel Kant, μεταξύ άλλων, αφιερώθηκαν στην ανάλυση των φαινομένων επιστήμονες και την αλήθεια τους.
Αργότερα, τον 20ο αιώνα, εμφανίστηκαν σημαντικές σχολές επιστημολογίας, όπως ο λογικός νεοπωτισμός και ο κριτικός ορθολογισμός. Ο Bertrand Russell και ο Ludwing Wittgenstein επηρέασαν τον Κύκλο της Βιέννης, δημιουργώντας την πρώτη επιστημολογική σχολή.
Γενετική επιστημολογία
Η γενετική επιστημολογία είναι μια θεωρία που υποστηρίζει ότι και τα δύο η γνώση και η νοημοσύνη είναι προσαρμοστικά φαινόμενα του ανθρώπινου οργανισμού στο περιβάλλον του.
Ως εκ τούτου, η γενετική επιστημολογία είναι μια θεωρία που αναπτύχθηκε από τον ψυχολόγο και τον φιλόσοφο Jean Piaget από τη σύνθεση δύο προηγούμενων θεωριών: ο απριισμός και ο εμπειρισμός.
Για τον συγγραφέα, η γνώση δεν είναι κάτι έμφυτο στο άτομο, όπως επιβεβαιώνεται από τον απειρισμό, ούτε είναι κάτι που επιτυγχάνεται αποκλειστικά μέσω της παρατήρησης του περιβάλλοντος, όπως επιβεβαιώνεται από τον εμπειρισμό.
Ως εκ τούτου, για το Piaget, η γνώση παράγεται χάρη στην αλληλεπίδραση του ατόμου με το περιβάλλον του, σύμφωνα με τις δομές που αποτελούν μέρος του ατόμου.
Νομική επιστημολογία
Δεδομένου ότι η νομική επιστημολογία ονομάζεται η περιοχή της Φιλοσοφίας του Νόμου ότι είναι υπεύθυνος για τη μελέτη και εξέταση των πνευματικών μεθόδων και διαδικασιών που χρησιμοποιούνται από τους νομικούς κατά τον προσδιορισμό, την ερμηνεία, την ενσωμάτωση και την εφαρμογή του νομικού κανόνα.
Υπό αυτήν την έννοια, είναι ένας τομέας που συνδέεται με την ανάλυση και την κατανόηση των παραγόντων που καθορίζουν την προέλευση του Νόμου, και ένας από τους στόχους του είναι να προσπαθήσει να ορίσει το αντικείμενο του.
Η νομική επιστημολογία απευθύνεται στον άνθρωπο ως ένα μοναδικό ον, παρουσιάζοντας διαφορετικούς τρόπους σκέψης, δράσης και αντίδρασης, λόγω των οποίων ο νόμος μπορεί να έχει διάφορες ερμηνείες.
Μερικές από τις πιο σημαντικές νομικές επιστημολογίες στην ιστορία είναι ο φυσικός νόμος και ο νομικός θετικισμός.
