Τι είναι η γλώσσα:
Η γλώσσα είναι ένα σύστημα σημείων μέσω του οποίου τα άτομα επικοινωνούν μεταξύ τους. Αυτά τα σημεία μπορεί να είναι ακουστικά (όπως ομιλία), σωματικά (όπως χειρονομίες) ή γραφικά (όπως γραφή).
Στην ετυμολογική του προέλευση, ο όρος γλώσσα προέρχεται από τα λατινικά lingua, που σχετίζεται με το όργανο της "γλώσσας". Λίνγκουα σχετίζεται επίσης με καθυστερημένος, που σημαίνει «γλείψιμο».
Κατ 'επέκταση, η λέξη γλώσσα χρησιμοποιείται επίσης για αναφορά σε όλα τα είδη συστημάτων σήματος που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε ένα συγκεκριμένο θέμα ή να μεταδώσουμε ένα μήνυμα. Για παράδειγμα, η μουσική γλώσσα, η οποία έχει το δικό της σύστημα γραφής.
Αν και η λέξη γλώσσα χρησιμοποιείται συνήθως για να αναφέρεται στην ικανότητα επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι ορισμένα είδη έχουν επίσης κωδικούς επικοινωνίας μέσω ήχου και σωματικών σημείων.
Γλωσσικές λειτουργίες
Σε γενικές γραμμές, μπορεί να ειπωθεί ότι η λειτουργία της γλώσσας είναι να επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των θεμάτων, είτε πρόκειται για ιδέες, αισθήσεις ή συναισθήματα. Η γλώσσα συμβάλλει, με αυτόν τον τρόπο, στην κοινωνικοποιημένη μάθηση και στην οικοδόμηση μιας κοινής κουλτούρας.
Από εξειδικευμένη άποψη για την απόλυτη φύση της ανθρώπινης γλώσσας, διακρίνονται διάφορες λειτουργίες. Στην πραγματικότητα, οι λειτουργίες της γλώσσας έχουν μελετηθεί εκτενώς. Είναι γνωστές τουλάχιστον έξι κύριες λειτουργίες:
- Λειτουργία προσφυγής: συμβαίνει όταν ο αποστολέας αναμένει απόκριση από τον παραλήπτη.
- Λειτουργία Phatic ή επαφής: Είναι αυτό που επικυρώνει τη λήψη ή την κατανόηση ενός ληφθέντος μηνύματος.
- Αναφορά, αντιπροσωπευτική ή ενημερωτική λειτουργία: Προορίζεται να δώσει πληροφορίες για ένα συγκεκριμένο θέμα.
- Συναισθηματική, εκφραστική ή συμπτωματική λειτουργία: προσπαθήστε να εκφράσετε τις διαθέσεις, τις επιθυμίες κ.λπ.
- Ποιητική ή αισθητική λειτουργία: συμβαίνει όταν ο σκοπός είναι να οικοδομήσουμε μια επίσημα καλά ολοκληρωμένη ομιλία.
- Μεταλλουσιακή συνάρτηση: είναι όταν η γλώσσα χρησιμοποιείται για να εξηγηθεί, όπως η γραμματική.
Γλωσσικά χαρακτηριστικά
Ως ανθρώπινο φαινόμενο, μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της γλώσσας είναι τα ακόλουθα:
- Είναι μια έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου.
- Επομένως, είναι καθολικό.
- Είναι λογικό.
- Στις συγκεκριμένες μορφές της, η γλώσσα μαθαίνεται μέσα σε έναν πολιτισμό ή / και μέσω της εμπειρίας.
- Είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας κωδικοποίησης.
- Προκύπτει από την κοινωνική σύμβαση και, ταυτόχρονα, απαιτεί μια σύμβαση για να γίνει κατανοητή.
- Εκφράζεται μέσω ήχων, γραφικών σημείων και / ή σωματικών σημείων.
- Επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων.
- Είναι ευέλικτο, δηλαδή τροποποιείται σύμφωνα με τους μετασχηματισμούς στο κοινωνικοπολιτισμικό περιβάλλον.
Τύποι γλώσσας
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ταξινόμησης της γλώσσας, ανάλογα με την περιοχή ενδιαφέροντος. Ας γνωρίσουμε τα πιο σημαντικά.
Σύμφωνα με τον τρόπο επικοινωνίας
- Λεκτική γλώσσα: αναφέρεται σε όλες τις μορφές γλώσσας που κάνουν χρήση της λέξης. Κατανοεί:
- Προφορική γλώσσα
- Γραπτή γλώσσα (γραφικά σημάδια)
- Μη λεκτική γλώσσα: Περιλαμβάνει τις μορφές της γλώσσας που εκφράζονται μέσω πόρων εκτός από τη λέξη:
- Μη λεκτική γλώσσα του προσώπου: αναφέρεται σε χειρονομίες προσώπου που επικοινωνούν εντυπώσεις ή διαθέσεις. Για παράδειγμα, το χαμόγελο ως δείκτης συμπάθειας.
- Κινητική μη λεκτική γλώσσα ή γλώσσα σώματος: αναφέρεται στις σωματικές ενέργειες που μεταφέρουν μηνύματα. Για παράδειγμα, οι διαφορετικοί τρόποι καθισμάτων ή τακτοποίησης των χεριών κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας (τα χέρια σταυρωμένα, και τα δύο χέρια εκτεταμένα, τα πόδια ανοιχτά ή κλειστά κ.λπ.).
- Proxemic μη λεκτική γλώσσα: Η proxemic γλώσσα αναφέρεται στην έννοια που δίνεται στη χρήση του φυσικού χώρου και στην απόσταση μεταξύ των ατόμων κατά τη διάρκεια της πράξης της επικοινωνίας. Για παράδειγμα, μεταξύ δύο συναισθηματικά συναφών ατόμων, η εγγύτητα εκφράζει οικειότητα. Όταν δύο άτομα βρίσκονται σε ιεραρχική ή μακρινή σχέση, η εγγύτητα μπορεί να εκφράσει παρενόχληση.
Σύμφωνα με το κοινωνικό πλαίσιο ή τον τρόπο έκφρασης
Ανάλογα με το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο εμφανίζεται η γλώσσα, ο ομιλητής μπορεί να χρησιμοποιήσει επίσημη γλώσσα ή τεχνική γλώσσα. Ας δούμε το καθένα ξεχωριστά.
- Καθημερινή γλώσσα ή άτυπη γλώσσα: Είναι αυτό που χρησιμοποιείται στη διαπροσωπική επικοινωνία στα πλαίσια της εμπιστοσύνης και του οριζοντίου των κοινωνικών σχέσεων. Για παράδειγμα, μεταξύ της οικογένειας ή του κύκλου των φίλων. Απαιτούν τη χρήση της τυπικής γλώσσας. Μιλάμε επίσης για συνομιλία, όπου η χρήση της ονοματοποιίας, σύντομων προτάσεων, επαναλήψεων, απολύσεων, μεταξύ άλλων, γίνεται αποδεκτή.
- Επίσημη γλώσσα: Είναι αυτό που προσφέρεται σε μορφές ευγένειας σε περιβάλλοντα όπου υπάρχει ιεραρχία ή όπου τα θέματα καθιερώνουν επικοινωνία για πρώτη φορά. Αυτός ο τύπος επικοινωνίας επιδιώκει να εγγυηθεί καλή δεκτικότητα στα μηνύματα που μεταδίδονται.
- Τεχνική γλώσσα: Είναι αυτή η χαρακτηριστική γλώσσα ενός συγκεκριμένου πεδίου (ακαδημαϊκή, θεσμική, εργασιακή) ή μια γλώσσα εξειδικευμένη σε ένα θέμα (επιστημονική, πολιτική, οικονομική γλώσσα) της οποίας η χρήση είναι συχνή μεταξύ των μελών μιας συγκεκριμένης επαγγελματικής κοινότητας.
Υπονοητική και νοητική γλώσσα
Η νοηματική γλώσσα είναι εκείνη η γλώσσα που χρησιμοποιείται για να εκφράζει τα πράγματα με σαφήνεια χωρίς να χρησιμοποιεί συμβολογία. Η νοηματική γλώσσα αναφέρεται σε ένα γεγονός, κατάσταση, δεδομένα με άμεσο τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, η νοητική γλώσσα είναι αυτή που μεταδίδει πληροφορίες, συναισθήματα με έναν εικονιστικό ή συμβολικό τρόπο όπως "δεν υπάρχει κακό που δεν έρχεται".
