Αναγεννησιακά χαρακτηριστικά

Η Αναγέννηση είναι ένα στάδιο στην ευρωπαϊκή ιστορία που εκτείνεται από τον 14ο αιώνα έως το πρώτο μισό του 16ου αιώνα περίπου. Είχε το επίκεντρο στην Ιταλία και από εκεί επεκτάθηκε στην υπόλοιπη ήπειρο. Ήταν μια περίοδος που χαρακτηρίστηκε από τη βούληση για αναβίωση των αξιών της Κλασικής Ελληνορωμαϊκής Αρχαιότητας.

Για να το κατανοήσουμε καλύτερα, ας γνωρίσουμε μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά του.

Ανακαίνιση της κλασικής αρχαιότητας

Ραφαέλ Σάντζιο: Η Σχολή Αθηνών. 1511. Τοιχογραφία. 500 x 770 εκ.

Η Αναγέννηση είχε την προέλευσή της στην σημερινή Ιταλία, λόγω του γεγονότος ότι η περιοχή ήταν το επίκεντρο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Για εκείνη τη γενιά, η οποία είχε υποστεί τις καταστροφές του Μαύρου Θανάτου και του μεσαιωνικού σκοταδισμού, το παρελθόν της αυτοκρατορικής Ρώμης έγινε λαχτάρα για αποκατάσταση.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Αναγέννηση ήταν αφιερωμένη στην ανανέωση των φιλοσοφικών και αισθητικών αξιών της Κλασικής Αρχαιότητας, οι οποίες περιελάμβαναν τη διάσωση εγγράφων γραμμένων στα Λατινικά, Ελληνικά και Αραβικά, και τη μετάφρασή τους σε χυδαίες γλώσσες, καθώς και την ανάκτηση των πλαστικών και θεματικών τιμών των τεχνών.

Εκκοσμίκευση της κοινωνίας

Ο Μεσαίωνας χαρακτηρίστηκε από εκκλησιαστική δύναμη, η οποία όχι μόνο ελέγχει την πολιτική αλλά και την πολιτιστική παραγωγή. Με την Αναγέννηση, οι αστικοί τομείς άρχισαν να ανταγωνίζονται με την Εκκλησία και απέκτησαν πολιτική, οικονομική, πολιτιστική και καλλιτεχνική επιρροή.

Ο πολιτισμός, δηλαδή η επιστήμη, η φιλοσοφία και η τέχνη, έφτασαν σε μια πολύ ευρύτερη και πιο παραγωγική ανάπτυξη σε αυτήν την περίοδο χάρη στη θεματική ελευθερία και τις νέες μεθόδους μελέτης που χρησιμοποιήθηκαν.

Ανθρωποκεντρισμός

Ο ανθρωποκεντρισμός ήταν ένα δόγμα της σκέψης που έθεσε τον άνθρωπο στο κέντρο της ζωής. Αυτό το δόγμα ήταν ο ιδεολογικός λόγος της Αναγέννησης και ήταν μια απάντηση στον θεοκεντρισμό της μεσαιωνικής περιόδου. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αναγέννηση ήταν μια εποχή «αθεϊσμού», γιατί ήταν ακόμα μια πίστη κοινωνία. Ωστόσο, ο άνθρωπος εκτιμήθηκε ως άξιος ευχαρίστησης και ελευθερίας. Αυτό άνοιξε τον δρόμο για τον ανθρωπισμό.

Πολλαπλός άνθρωπος και έμαθε

Κατά συνέπεια, η Αναγέννηση δημιούργησε το ιδανικό του πολλαπλού και του μαθητή, δηλαδή ενός ατόμου που συγκέντρωσε γνώση για όλους τους κλάδους που ίσχυαν εκείνη τη στιγμή και μπορούσε να τις αρθρώσει με συνεκτικό τρόπο. Είναι λοιπόν ανθρωπιστής.

Ορθολογισμός

Ο ανθρωπισμός και ο ανθρωποκεντρισμός ανέλαβαν, ως ζωτική στάση, την πρακτική της ορθολογικής σκέψης. Ο λόγος θα ήταν για τους άντρες της Αναγέννησης ένα εργαλείο γνώσης που θα τους επέτρεπε να αποκαλύψουν στον κόσμο ότι ο μεσαιωνικός σκοταδισμός κρατούσε κρυμμένος.

Ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης

Έτσι, τα πράγματα, η Αναγέννηση ήταν πεπεισμένα ότι όλα μπορούν να εξηγηθούν μέσω της επιστήμης. Για το λόγο αυτό, η επιστήμη άνθισε και επιστήμονες όπως ο Νικολάς Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος Γαλιλιί, ο Αλόνσο ντε Σάντα Κρουζ, ο Μιγκέλ Σέρβετ και ο ίδιος ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ξεχώρισαν.

Μεγάλες εφευρέσεις

Παλιό τυπογραφείο.

Αυτό το ανανεωμένο ενδιαφέρον για την επιστήμη ενισχύθηκε επίσης από ορισμένες εφευρέσεις όπως το κινητή εκτύπωση τύπου, που διευκόλυνε την κυκλοφορία βιβλίων, συμπεριλαμβανομένης της Βίβλου, τα οποία μέχρι τότε αναπαράγονταν χειροκίνητα από αντιγράφους μοναχούς.

Άλλες μεγάλες εφευρέσεις αυτής της εποχής σηματοδότησαν την ιστορία της ανθρωπότητας: το πυξίδα, ο Τηλεσκόπιο Galileo και το όπλα πυρίτιδας.

Με τον ίδιο τρόπο, οι έρευνες άφησαν πρόοδο σε διαφορετικούς τομείς που χρησίμευσαν ως προηγούμενοι μεταγενέστερων εφευρέσεων στην ιστορία. Αυτές είναι, για παράδειγμα, οι μελέτες του Λεονάρντο ντα Βίντσι σχετικά με την κεραία και το ανεμόπτερο.

• Εκτύπωση.
• Πυξίδα.
• Τηλεσκόπιο.

Ατομικισμός

Η αναγέννηση επέτρεψε να εμφανιστεί μια ατομικιστική σύλληψη, ως ιδέα της αυτο-σύλληψης, της αυτο-αξίας, της αυτοαξιολόγησης και της αυτοδιάκρισης του ανθρώπου. Εάν ο άνθρωπος γίνει το κέντρο αναφοράς της ζωής, εάν η ελευθερία και η ευχαρίστησή του κερδίσει αξιοπρέπεια, τότε η εκτίμηση του συγκεκριμένου ατόμου γίνεται, χωρίς να χρειάζεται να υπόκειται στην αιτία της συλλογικής.

Μεγάλη ανάπτυξη των τεχνών και της λογοτεχνίας

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι τέχνες έκαναν μια εξαιρετική παρουσίαση τόσο σε τεχνικές όσο και σε είδη και σε θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ήταν η χρυσή εποχή της τέχνης, η οποία, επηρεασμένη από το επιστημονικό πνεύμα, θεωρήθηκε ως μια μορφή γνώσης.

Εμφανίστηκαν όλα τα είδη των νέων ειδών και των νέων τεχνικών. Στη λογοτεχνία, πραγματοποιήθηκε η γέννηση του δοκίμου ως λογοτεχνικού είδους. Το θέατρο κατάφερε τελικά να ανοίξει πέρα ​​από τη θρησκευτική τάξη και να συλλέξει τις ανησυχίες της κοσμικής ζωής.

Στις πλαστικές τέχνες, εμφανίστηκε ελαιογραφία, η οποία επέτρεψε την απελευθέρωση της ζωγραφικής από τοιχογραφίες. Πραγματοποιήθηκε επίσης το είδος της προσωπογραφίας, που χαρακτηρίζει τον αναγεννησιακό ατομικισμό. Ομοίως, εμφανίστηκαν νέες εικονογραφικές τεχνικές, όπως η γραμμική προοπτική και, μαζί με αυτήν, μια μεγάλη εξέλιξη της προαισθητοποίησης. το chiaroscuro, το sfumato, και τα λοιπά.

Η γλυπτική και η αρχιτεκτονική ανέλαβαν τη μελέτη της Κλασικής Αρχαιότητας και βρήκαν ένα πολύ υψηλό επίπεδο αριστείας και μνημειακότητας.

Η αρχιτεκτονική είχε μια νέα αφύπνιση που επιδίωκε έναν μεγαλύτερο εξορθολογισμό του χώρου. Όχι μόνο ανέλαβαν αισθητικά στοιχεία από το ρωμαϊκό παρελθόν, αλλά τους έδωσαν μια νέα χρήση και λειτουργικότητα, που βοήθησαν στη δημιουργία μιας νέας αρχιτεκτονικής.

Εμφάνιση εργαστηρίων καλλιτεχνών

Ωστόσο, η ανανέωση των τεχνών έφερε την εμφάνιση εργαστηρίων υπό τη διεύθυνση ενός καλλιτέχνη. Κατά συνέπεια, στην Αναγέννηση πραγματοποιήθηκε διαχωρισμός μεταξύ καλλιτεχνών και τεχνιτών, αφενός, και των εννοιών της τέχνης και της βιοτεχνίας από την άλλη.

Εμφάνιση της προστασίας

Bronzino: Λεπτομέρεια του Πορτρέτο του Lorenzo de Medici, προστάτη. XV αιώνα. Ελαιογραφία.

Η Αναγέννηση αναβίωσε τη ρωμαϊκή πρακτική της προστασίας των καλλιτεχνών και των τεχνών. Αυτό συμβαίνει επειδή αναγνώρισε στην τέχνη, αφενός, αντικείμενο οικονομικής επένδυσης. Από την άλλη, είδαν στην τέχνη έναν τρόπο να δίνουν δόξα στον Θεό, να παρέχουν μια υπηρεσία στην πόλη και να δίνουν δόξα στον εαυτό τους.

Μερικοί από τους πιο σημαντικούς προστάτες ήταν μέλη της οικογένειας Medici, οι Sforzas, οι Bentivoglios, οι Este και, φυσικά, το Βατικανό, που τελικά εκπροσωπήθηκαν από μέλη αυτών των οικογενειών ως Medici. Ξεχώρισαν επίσης φιγούρες όπως η Vittoria Colonna, ο Federico II Gonzaga και οι Dukes of Urbino.

Ανάπτυξη μιας εμπορικής οικονομίας. Πρωτοκαπιταλιστικό σύστημα παραγωγής

Η οικονομία της Αναγέννησης δίνει μεγάλη ώθηση στον πρωτογενή τομέα. Η κλωστοϋφαντουργία και η εξορυκτική βιομηχανία θα έχουν μεγάλη σημασία, μαζί με τον τομέα του εμπορίου, ο οποίος για ορισμένους ερευνητές χαρακτηρίζεται ως πρωτο-καπιταλιστικό μοντέλο. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη ιστορική περίοδο, όπου ο πλούτος σχετίζεται με την ιδιοκτησία γης.

Ανάπτυξη του τραπεζικού τομέα

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η έντονη οικονομική ανάπτυξη επέτρεψε την εμφάνιση του τραπεζικού τομέα και πολλαπλασιάστηκαν όλα τα είδη των δανειστών και των χρηστών.