Τι είναι η απαλλοτρίωση:
Απαλλοτρίωση ως νομικός όρος αναφέρεται στον θεσμό του Δημοσίου Δικαίου, ο οποίος ανήκει στο Συνταγματικό Δίκαιο και ταυτόχρονα στο Διοικητικό Δίκαιο, και μέσω αυτού η Δημόσια Διοίκηση ενός Κράτους καταφέρνει να εκτελέσει αναγκαστική μεταβίβαση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας ενός ατόμου για να την μετατρέψει σε περιουσία του κράτους, λόγω κοινωνικού συμφέροντος ή δημόσιας υπηρεσίας, καταβάλλοντας την εύλογη τιμή ή αποζημίωση στο άτομο που επηρεάζεται από την απαλλοτρίωση.
Πολλοί άνθρωποι συγχέουν τον όρο της απαλλοτρίωσης με κάτι αρνητικό, ενώ στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο, αφού ο μόνος τρόπος με τον οποίο το κράτος πρέπει να στερήσει από ιδιώτες την ιδιωτική ιδιοκτησία είναι ο μηχανισμός απαλλοτρίωσης, δηλαδή πρέπει να συμμορφώνεται με όλα όσα έχουν θεσπιστεί στην απαλλοτρίωση. Ο νόμος, επομένως, το κράτος πρέπει να δηλώσει τη δημόσια χρησιμότητα ή το κοινωνικό συμφέρον, καθώς και την καταβολή της εύλογης τιμής του αντικειμένου ιδιοκτησίας της απαλλοτρίωσης, με σεβασμό πάντα στα δικαιώματα των ατόμων ή των πολιτών, καθώς και της δέουσας διαδικασίας στις εν λόγω πράξεις.
Χαρακτηριστικά της Απαλλοτρίωσης
Υπάρχουν πολλά που η διαδικασία απαλλοτρίωσης έχει, ωστόσο, ένα από τα πιο σχετικά είναι ότι το η μεταβίβαση περιουσίας είναι αναγκαστική ή καταναγκαστική, δηλαδή, η βούληση του ατόμου που κατέχει την ιδιοκτησία της απαλλοτριωμένης περιουσίας δεν είναι απαραίτητη για να συμβεί ή να καταναλωθεί, κάτι που είναι τελείως διαφορετικό από το συμβόλαιο αγοράς-πώλησης ιδιωτικού δικαίου, στο οποίο και τα δύο μέρη έχουν ισότιμους όρους και πρέπει εκφράζουν την προθυμία τους να διαπραγματευτούν. Σε αυτήν την περίπτωση, η απαλλοτρίωση στερείται, δυνάμει των προνομίων του κράτους και συγκεκριμένα της Δημόσιας Διοίκησης εναντίον ατόμων σε περιπτώσεις που είναι κοινής ωφέλειας ή κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Το δεύτερο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, χαρακτηριστικό είναι την ανάγκη αποζημίωσης εκ μέρους του Κράτους στο άτομο που κρατεί την ιδιοκτησία του ακινήτου που υπόκειται σε απαλλοτρίωση, να του πληρώσει την εύλογη τιμή του απαλλοτριωμένου περιουσιακού στοιχείου, διαφοροποιείται κατ 'αυτόν τον τρόπο η απαλλοτρίωση με τη δήμευση που ορίζεται στον Ποινικό Νόμο, αφού στον πρώτο χρειάζεται μόνο το κοινωνικό συμφέρον ή την αιτία δημόσιας χρησιμότητας, ενώ το δεύτερο απαιτεί δικαστική απόφαση που συνδέει τον ιδιοκτήτη της κατασχεθείσας περιουσίας με παράνομες δραστηριότητες.
Στη διαδικασία απαλλοτρίωσης, η ύπαρξη δημοσίου, νομικού και συνταγματικού συμφέροντος αποτελεί προϋπόθεση, η οποία χαρακτηρίζεται ως αιτία δημόσιας χρησιμότητας ή κοινωνικού ενδιαφέροντοςΑυτό σημαίνει ότι τα περιουσιακά στοιχεία που υπόκεινται σε απαλλοτρίωση θα εκπληρώνουν μια λειτουργία ικανοποίησης της δημόσιας ανάγκης ή του κοινωνικού συμφέροντος, όπως η κατασκευή αυτοκινητόδρομου, νοσοκομείου κ.λπ.
Με τον ίδιο τρόπο, είναι απαραίτητο να δηλώνεται η ανάγκη για το κράτος να καταλαμβάνει τα αγαθά και τα δικαιώματα που υπόκεινται σε απαλλοτρίωση μέσω διατάγματος, όπου προσδιορίζεται ποια είναι η αιτία και ποια είναι συγκεκριμένα τα αγαθά που πρόκειται να απαλλοτριωθούν. έτσι αργότερα αυτά αποτιμώνται. Στη συνέχεια, για να πούμε ότι η απαλλοτρίωση έχει ολοκληρωθεί, είναι απαραίτητο να πληρώσουμε την εύλογη τιμή του ακινήτου, έτσι ώστε ο ιδιοκτήτης να μην βλέπει την κληρονομιά του να επηρεάζεται και, συνεπώς, να μην υφίσταται δήμευση ή εκ των πραγμάτων τρόπο από τη Δημόσια Διοίκηση , δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο προστατεύονται τα ιδιωτικά αγαθά και το δικαίωμα αποζημίωσης στον πολίτη ή το άτομο λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Ως λογική συνέπεια, λοιπόν, πρέπει να υπάρχει η οριστική κατοχή από το κράτος της περιουσίας που είναι το αντικείμενο της απαλλοτρίωσης.
Υπάρχει επίσης το σχήμα ή η πιθανότητα Επαναστροφή η οποία αναφέρεται σε αυτή την επιλογή ότι ο απαλλοτριωμένος ιδιώτης πρέπει να ανακτήσει την κυριότητα του ακινήτου που υπόκειται σε απαλλοτρίωση, εάν το κράτος δεν εκτελεί έργα κοινωνικού ενδιαφέροντος ή δημόσιας χρησιμότητας, αρκεί να πληρώνει την εύλογη τιμή που είχε προηγουμένως καταβληθεί από μέρος του κράτους .
Εάν δεν υπάρχει πληρωμή της εύλογης τιμής του αντικειμένου ιδιοκτησίας απαλλοτρίωσης στον αρχικό ιδιοκτήτη, θα ήμασταν παρουσία στην πραγματικότητα από τη Δημόσια Διοίκηση και το Κράτος εναντίον ενός ατόμου, που θα παραβίαζε το δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία καθώς και τη δέουσα διαδικασία.
Απαλλοτρίωση πετρελαίου
Αυτό αναφέρεται στα πιο συναφή και σημαντικά γεγονότα στην ιστορία του Μεξικού, συγκεκριμένα τον 19ο αιώνα, καθώς το 1930, ο στρατηγός και τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Μεξικού Lázaro Cárdenas, αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη απαλλοτρίωση που έχει δει την εποχή, όλων αυτών των εταιρειών, υποκαταστημάτων, ναυτιλιακών εταιρειών και αποθηκών που ήταν υπεύθυνες για την εκμετάλλευση του πετρελαίου στη Χώρα, με τη βοήθεια του κινήματος υπέρ των εργαζομένων ξένων εταιρειών, καθώς βρισκόταν σε δυσμενή κατάσταση όσον αφορά τους μισθούς τους και μισθοί, με τους οποίους επιδίωξαν να εγγυηθούν τις οικονομικές και κοινωνικές βελτιώσεις των εργαζομένων που είχαν υποστεί παραβιάσεις από τις εν λόγω ξένες εταιρείες.
Με αυτόν τον τρόπο, πραγματοποιήθηκαν διάφορες συναντήσεις των διευθυντών της εταιρείας με τον ίδιο τον Πρόεδρο, αλλά η αίσθηση του πρώην οδήγησε στην ολοκλήρωση της απαλλοτρίωσης και στο Μεξικό να αναλάβει τον πετρελαϊκό πλούτο του.
