Τι είναι το σύστημα ενός μέρους:
Σε ένα μέρος αναφέρεται πολιτικό σύστημα στο οποίο μπορεί να εκλεγεί μόνο ένα κόμμα, Είτε επειδή μόνο ένα κόμμα μπορεί να συμμετάσχει στις εκλογές ή επειδή ένα μόνο κόμμα μεταξύ πολλών συγκεντρώνει τις ευκαιρίες και τα πλεονεκτήματα.
Το μονομερές σύστημα μπορεί να καθιερωθεί de facto ή μέσω της θέσπισης νόμων που το νομιμοποιούν. Επομένως, τα μονοκομματικά συστήματα οδηγούν εύκολα ανοιχτές δικτατορίες.
Σε αντίθεση με την κλασική δικτατορία, τα μονοκομματικά καθεστώτα ζητούν εκλογές με σκοπό να αποδείξει τη νομιμότητά του. Επομένως, σε αυτά τα σενάρια, οι ελεύθερες εκλογές δεν αποδεικνύουν την ύπαρξη δημοκρατίας.
Σε μονοκομματικά μοντέλα, δεν είναι πάντοτε απαραίτητο να απαγορεύονται τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης σε αυτό το σύστημα. Μπορεί να είναι αρκετό για τον έλεγχο των θεσμών, των ευκαιριών και των πλεονεκτημάτων της πολιτικής τάξης για να διασφαλιστεί η συνέχεια του ενός κόμματος.
Τα μονοκομματικά συστήματα είναι ανεκτικά σε ένα ορισμένο επίπεδο αντιπολίτευσης, καθώς η παρουσία τους είναι απαραίτητη για τη δημιουργία της ψευδαίσθησης της πολυφωνίας, της νομιμότητας και της δημοκρατίας.
Χαρακτηριστικά του μονοκόμματου συστήματος
Μεταξύ των κύριων χαρακτηριστικών ενός μονοκόμματου συστήματος, μπορούμε να αναφέρουμε τα εξής:
- Αρνείται ή αποτρέπει το δικαίωμα στην πολιτική εναλλαγή που χαρακτηρίζει τη δημοκρατία.
- Συγκέντρωση ισχύος.
- Ελέγξτε τις εκλογικές διαδικασίες.
- Ερμηνεύει αυθαίρετα τους νόμους και τις δημοκρατικές αρχές.
Τύποι συστήματος ενός μέρους
Σύμφωνα με την κυρίαρχη ιδεολογία, υπήρξαν διαφορετικοί τύποι μονοκομματικών καθεστώτων σε όλη την ιστορία:
Φασιστικό μονοκομματικό σύστημα
Στον φασισμό, ο μονοκομματισμός συνεπάγεται την προοδευτική εξάλειψη κάθε είδους αντιπολίτευσης έως ότου εξαλειφθούν οι εκλογές. Παραδείγματα: Γερμανικό Εθνικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Ναζί) ή το Ιταλικό Φασιστικό Κόμμα.
Εθνικιστικό μονοκομματικό σύστημα
Ανήκει στα έθνη που μόλις κέρδισαν την ανεξαρτησία τους. Αντιστοιχεί σε περιόδους μετάβασης και ενοποίησης της εξουσίας. Σύμφωνα με ιστορικές συνθήκες, το ενιαίο κόμμα μπορεί να διαιωνιστεί με την πάροδο του χρόνου και να οδηγήσει σε δικτατορία. Παράδειγμα: Ερυθραία και Ιράκ.
Μαρξιστικό-λενινιστικό μονοκομματικό σύστημα
Σε αυτό το μοντέλο, οι εκλογές διεξάγονται συνήθως για τη διαφύλαξη της δημοκρατικής φήμης της κυβέρνησης. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πραγματικές επιλογές για την επιλογή διαφορετικού πάρτι. Μόνο το κυβερνών κόμμα μπορεί να κερδίσει. Παραδείγματα: Κούβα, Βόρεια Κορέα ή Κίνα.
Μονομερές σύστημα με κυριαρχία
Σε αυτό το μοντέλο, ένα μόνο κόμμα συγκεντρώνει τις πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές, ακόμη και στο πλαίσιο μιας μη αυταρχικής δημοκρατικής τάξης. Παράδειγμα: κυβέρνηση του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI) στο Μεξικό, το οποίο κυβέρνησε αδιάκοπα για δεκαετίες.
Δείτε επίσης:
- Πολιτικό κόμμα.
- Δικομματισμός.
