Τι είναι η απομίμηση:
Η μίμηση είναι αντιγράψτε ή αναπαραγάγετε κάτι που υπάρχει ήδη.
Η απομίμηση ενός αντικειμένου συνδέεται γενικά με λογοκλοπή, παραποίηση ή πειρατεία όπου τα πρωτότυπα προϊόντα έχουν πνευματική ιδιοκτησία και η απομίμηση ή αντιγραφή τους για εμπορική χρήση τιμωρείται από το νόμο.
Η απομίμηση ενός αντικειμένου μπορεί επίσης να αναφέρεται στην προσπάθεια αναδημιουργίας ενός προϊόντος με έναν άλλο τύπο υλικού, όπως, για παράδειγμα, την απομίμηση πολύτιμων λίθων ή δέρματος ζώων που ονομάζονται επίσης συνθετικά.
Η μίμηση στον άνθρωπο θεωρείται ένα από τα πρώτα εργαλεία μάθησης. Καθώς το άτομο μεγαλώνει, αναπτύσσει τη δική του προσωπικότητα ανεξάρτητα από την ανάγκη να μιμηθεί.
Τύποι απομίμησης
Στην εκπαιδευτική ψυχολογία, η μίμηση θεωρείται ένστικτο που διαθέτουν όλα τα ζωντανά όντα για να επιβιώσουν. Στα ανθρώπινα όντα, η μίμηση αντανακλάται στην κοινωνική συμπεριφορά που μας βοηθά να δημιουργήσουμε δεσμούς και να ενταχθούμε σε μια ομάδα.
Η μίμηση, που ονομάζεται επίσης συμπεριφορά καθρέφτη, είναι μια τεχνική προσαρμογής που μαθαίνουμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Η μίμηση στα παιδιά διακρίνεται στους ακόλουθους τύπους απομίμησης:
- Απομίμηση κινήσεων του προσώπου: αναφέρεται σε εκφράσεις του προσώπου που σχετίζονται με την ενσυναίσθηση, όπως η μετάδοση από την πράξη του χασμουρητού.
- Φωνητική μίμηση: περιλαμβάνει τους τρόπους ομιλίας και τους τόνους της φωνής
- Απομίμηση κινήσεων σώματος: Περιλαμβάνει, για παράδειγμα, χειρονομίες ή τρόπους περπατήματος.
- Απομίμηση ενεργειών σε αντικείμενα: Αυτή η κατηγορία αναφέρεται στην εκμάθηση δράσεων που περιλαμβάνουν τη χρήση αντικειμένων, όπως τρόποι για να πάρετε ένα μαχαίρι και ένα πιρούνι για φαγητό ή τρόπους για να πάρετε ένα μολύβι για να γράψετε.
Καλλιτεχνική μίμηση
Στη φιλοσοφία, η έννοια της μίμησης στην τέχνη υπήρχε πάντα, παρά το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις της έχουν αλλάξει σε όλη την ιστορία. Η ελληνική λέξη μίση, που υποδηλώνει μίμηση, αναφέρεται ειδικά στη μίμηση στην τέχνη.
Τόσο ο Πλάτων όσο και ο μαθητής του, ο Αριστοτέλης, ορίζουν την τέχνη ως απομίμηση μιας εσωτερικής πραγματικότητας που υπάρχει στη φύση, είτε με τη μορφή γλυπτικής, έργων είτε ποίησης. Ο Αριστοτέλης προσθέτει ότι η μίμηση της πραγματικότητας στην τέχνη είναι απαραίτητη, αλλά εξαρτάται από τον καλλιτέχνη ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που τονίζει ή υποτιμά με την προσωπική του πινελιά.
Η καλλιτεχνική μίμηση δεν θεωρείται αντίγραφο αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο καλλιτέχνης καταφέρνει να συλλάβει πιστά την ουσία της πραγματικότητας.