Τι είναι η Θεοκρατία:
Η Θεοκρατία είναι ένα μορφή διακυβέρνησης των οποίων οι ηγέτες τους θεωρούν ότι είναι καθοδηγείται από θεότητα.
Στη θεοκρατία, η δύναμη κατοικεί στον Θεό και ως εκ τούτου είναι σύνηθες να ασκείται στην πράξη από υπουργούς και θρησκευτικές ιεραρχίες όπως, για παράδειγμα, μέλη του κληρικού.
Πριν από τον Χριστιανισμό, οι πολιτικές τάξεις δεν καθόριζαν τον διαχωρισμό της εκκλησίας και του κράτους, οπότε τόσο οι νόμοι όσο και η κοινωνία των πολιτών βασίστηκαν στο θρησκευτικές έννοιες που βασίλευε σε μια συγκεκριμένη κοινωνία.
Η Θεοκρατία αποτελείται από δύο ελληνικές λέξεις με ινδοευρωπαϊκές ρίζες. Η πρώτη λέξη είναι θεος που σημαίνει θεός, αλλά στη θρησκευτική του έννοια, δηλαδή την ιδέα του θεού, και τη ρίζα κα που αναφέρεται σε δύναμη ή δύναμη.
Σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν θεοκρατικά συστήματα όπως, για παράδειγμα, Σαουδική Αραβία και το Βατικανό.
Οι θεοκρατικές κυβερνήσεις στον δυτικό κόσμο υπέστησαν ένα σοβαρό πλήγμα κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμός ή Διαφωτισμός στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, έχοντας το αποκορύφωμά του με το έργο του Jean-Jacques Rousseau για την Κοινωνική Σύμβαση που χώριζε την εκκλησία από το Κράτος.
Τα προηγούμενα στο διαχωρισμό της εκκλησίας και του κράτους στο Μεξικό, για παράδειγμα, βασίζεται σε 3 προηγούμενους νόμους που συμπεριλήφθηκαν στο Σύνταγμα του 1857:
- Juarez Νόμος: συγγραφέας του Benito Juárez το 1855 έγραψε αυτόν τον νόμο που καταργεί την εκκλησιαστική και στρατιωτική δικαιοδοσία σε αστικές υποθέσεις.
- Λέρντο Νόμος: η συγγραφή του Miguel Lerdo de Tejada το 1856 απαγορεύει την απόκτηση ακινήτων ή τη διαχείριση ακινήτων για τους ίδιους από εκκλησιαστικές και πολιτικές εταιρείες.
- Εκκλησίες Νόμος: προωθήθηκε από τον José María Iglesias το 1857 καθορίζει τιμωρία σε θρησκευτικούς θεσμούς που χρεώνουν τους φτωχούς για υπηρεσίες όπως βαπτίσεις, κηδείες κ.λπ.
