Ένας θρύλος είναι μια ιστορία που αφηγείται γεγονότα αμφίβολης αλήθειας, που βρίσκονται σε πραγματικό χώρο και χρόνο, η οποία μεταδίδεται προφορικά.
Είναι ένα διαφορετικό είδος, το οποίο υπάρχει στους περισσότερους πολιτισμούς και η ταξινόμησή του εξαρτάται από τον τόπο από τον οποίο προέρχεται και το θέμα στο οποίο αναφέρεται.
Εδώ εξηγούμε τους τύπους θρύλων που υπάρχουν.
Ανάλογα με τον τόπο καταγωγής σας
Αστικοί θρύλοι
Είναι θρύλοι που βρίσκονται σε μια πιο σύγχρονη εποχή και βρίσκονται σε μια πόλη. Μετρούν, ως αληθινά γεγονότα που δεν είναι, και των οποίων η διάδοση, σαν να ήταν φήμη, είναι αυτό που τους κάνει αστικούς θρύλους.
Γενικά, το περιεχόμενό του είναι τραγικό ή μυστηριώδες, αν και μπορούμε επίσης να βρούμε ιστορίες για ηθικούς ή εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι ο θρύλος του το κορίτσι στην καμπύλη. Λέγεται ότι ένα κορίτσι εμφανίζεται τη νύχτα στους οδηγούς σε έναν επικίνδυνο δευτερεύοντα δρόμο. Η αποστολή της είναι να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που δημιουργεί η καμπύλη στην οποία έχασε τη ζωή της λόγω τροχαίου ατυχήματος.
Αγροτικοί θρύλοι
Αυτές οι ιστορίες, παρόμοιες σε περιεχόμενο με τις προηγούμενες, έχουν το περιεχόμενό τους στα χωριά και τα τεράστια χωράφια τους, σε μοναχικά περιβάλλοντα, όπως τα δάση και τα βουνά, και πλαισιώνονται σε έναν χρόνο μακριά από το δικό μας.
Είναι συχνό, αφενός, το μοιραίο συστατικό με ορισμένες αποχρώσεις του τρόμου και, αφετέρου, η εμφάνιση υπέροχων χαρακτήρων που κατοικούν σε αυτά τα μέρη.
Ο θρύλος του οι μάγισσες του Zugarramurdi Μας λέει για τις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στα σπήλαια και τα λιβάδια αυτού του δήμου που βρίσκονται στα Πυρηναία της Ναβάρης.
Σε αυτές τις συναντήσεις οι γείτονες συγκεντρώθηκαν για να εξασκήσουν μαγεία, επικαλούνται πνεύματα και ξόρκια. Οι δυνάμεις του θα μπορούσαν να προστατεύσουν, να αρρωστήσουν, ακόμη και να καταστρέψουν ή να σκοτώσουν. Από αυτήν την ιστορία προέρχεται ο όρος akelarre, που στα Βάσκα σημαίνει το λιβάδι της αίγας.
Τοπικοί θρύλοι
Πρόκειται για ιστορίες που περιγράφουν γεγονότα σε ένα συγκεκριμένο μέρος ή τα έργα ιστορικών μορφών για τα οποία ο ιστότοπος οφείλει τη φήμη του. Συνήθως σχετίζονται με την ίδρυση του τόπου ή τις μεγάλες του πράξεις.
ο θρύλος του ποταμού Ληθών Είναι ένα καλό παράδειγμα. Λέει ότι όλοι όσοι διέσχισαν το ποτάμι έχασαν τη μνήμη τους.
Μια μέρα, μια ομάδα Ρωμαίων στρατιωτών αρνήθηκε να διασχίσει τον ποταμό επειδή φοβόταν να ξεχαστεί.
Ο διοικητής τους, για να τους πείσει ότι δεν υπήρχε κίνδυνος, κολύμπησε πέρα από τον ποταμό και άρχισε να τους καλεί ονομαστικά, τερματίζοντας έτσι τη δεισιδαιμονία των στρατευμάτων.
Οι Ρωμαίοι, στην πραγματικότητα, ήταν μπροστά στον ποταμό Λίμα και έχτισαν μια γέφυρα που θα κατέληγε να δώσει το όνομά της στην πόλη.
Σύμφωνα με το θέμα του
Παιδικοί θρύλοι
Αυτός ο τύπος θρύλου είναι υπεύθυνος για την εξήγηση ορισμένων γεγονότων, την παροχή μαθημάτων και ηθικών για τα μικρά με έναν απλό και ενδιαφέρον τρόπο. Καλύπτουν συνήθως καθημερινά προβλήματα, ιστορικά γεγονότα ή παραδόσεις με τη μορφή διηγήσεων και, γενικά, μέσω αστείων χαρακτήρων.
ο θρύλος ουράνιου τόξουΓια παράδειγμα, λέει ότι μια μέρα, τα χρώματα ήταν αμφισβητούμενα επειδή το καθένα θεωρήθηκε πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα. Ένας προς έναν, εξήγησαν τους λόγους για τους οποίους το χρώμα τους ήταν το πιο όμορφο στον κόσμο.
Αυτή ήταν η ταραχή που η βροχή ήρθε πιο κοντά για να ανακαλύψει τι συνέβαινε. Η ακρόαση της διαμάχης τους έδωσε έναν καλό αγώνα, επειδή όλα τα χρώματα είναι σημαντικά και πρέπει να ζουν αρμονικά. Τους διέταξε να κρατήσουν το χέρι της και να την κυνηγήσουν.
Από εκείνη τη στιγμή, όταν η βροχή σταματά και ο ήλιος ανατέλλει, το ουράνιο τόξο εμφανίζεται, για να μας δείξει την ομορφιά πίσω από τη συντροφικότητα και την ισότητα.
Αιτιολογικοί θρύλοι
Είναι υπεύθυνοι να δώσουν στην ανθρωπότητα την απάντηση για το πώς και γιατί υπάρχουν τα γεωγραφικά ατυχήματα που συνθέτουν το περιβάλλον τους. Συνήθως αφηγούνται μακρινά γεγονότα στο χρόνο και οι χαρακτήρες τους μπορούν να ποικίλουν, όπως θεοί, βασιλιάδες, ζώα κ.λπ. Το πραγματικό στοιχείο δίνεται από τον τόπο όπου λαμβάνει χώρα η ιστορία.
Ο θρύλος του Popocatépetl και Iztaccíhuatl εξηγεί την ιστορία αγάπης που οδήγησε στην ύπαρξη αυτών των δύο ηφαιστείων που υπάρχουν στη μεξικανική γεωγραφία.
Η Iztaccíhuatl, κόρη ενός διάσημου αρχηγού, ερωτεύτηκε έναν από τους πολεμιστές που πολεμούσαν μαζί με τον πατέρα της, τον Popocatepetl. Ο πολεμιστής στάλθηκε για να πολεμήσει με την υπόσχεση να παντρευτεί την πριγκίπισσα κατά την επιστροφή του.
Ένας γοητευτικός της πριγκίπισσας, ζηλότυπος της αγάπης της, διέδωσε τη φήμη ότι ο Popocatepetl είχε σκοτωθεί, γεγονός που προκάλεσε τον θάνατο του Iztaccihuatl.
Όταν, κατά την επιστροφή του, ο πολεμιστής έμαθε τα καταστροφικά νέα, είχε χτιστεί ένα ταφικό ταφείο όπου θα έβλεπε τον αγαπημένο του. Εκεί, μπροστά από το πτώμα του, με το φως ενός φανού, ο Popocatepetl παρέμεινε μέχρι να χαθεί.
Οι θεοί, συγκλονισμένοι από τέτοια γεγονότα, αποφάσισαν να τους μετατρέψουν σε ηφαίστεια, αντικριστά, ώστε να μπορούν να είναι μαζί για πάντα.
Ιστορικοί θρύλοι
Αυτός είναι ο πιο ρεαλιστικός τύπος ταξινόμησης, καθώς αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα του παρελθόντος, όπως πολεμικές συγκρούσεις. Πρωταγωνιστούν επίσης χαρακτήρες των οποίων η ύπαρξη ήταν πραγματική. Στόχος του είναι συνήθως να επαινεί το εν λόγω γεγονός, τον τόπο ή τον χαρακτήρα μέσω μιας σύγκρουσης που επιλύεται με ευνοϊκό τρόπο, αν και υπάρχουν περιπτώσεις των οποίων το αποτέλεσμα είναι τραγικό.
ο ο θρύλος του Guzmán, the Good Είναι ένα από αυτά. Αφηγείται τις εκμεταλλεύσεις του Alonso Pérez de Guzmán, ενός ευγενή από τον Λεόν από τον 13ο αιώνα, που διατάχθηκε να υπερασπιστεί το φρούριο της Tarifa από την επίθεση των Μουσουλμάνων.
Ανίκανοι να πάρουν την ακρόπολη, οι εχθροί απήγαγαν τον μικρότερο γιο του Alonso, απειλώντας να τον δολοφονήσει εάν ο πατέρας δεν παραχωρούσε στον αγώνα.
Αντί να συμφωνήσει σε έναν τέτοιο άσχημο εκβιασμό, ο Alonso έριξε το στιλέτο του από τον τοίχο φωνάζοντας «σκοτώστε τον με αυτό αν έχετε αποφασίσει, τι περισσότερο θέλω τιμή χωρίς γιο, τι γιος με την τιμή μου λεκιάζει».
Οι Μουσουλμάνοι δολοφόνησαν τον ανήλικο, αλλά η πολιορκία απέτυχε και ο Αλόνσο έλαβε το ψευδώνυμο Guzmán, el Bueno και την κυριαρχία του Sanlúcar.
Θρησκευτικοί θρύλοι
Το κύριο θέμα τους είναι η ζωή των αγίων και των μαρτύρων, που μας τοποθετεί σε πολύ μακρινό χρόνο, αν και αυτό το είδος ιστοριών κέρδισε σταθερότητα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Ο στόχος τους είναι να ανυψώσουν τη θρησκεία στην οποία συμμετέχουν και μερικές φορές γιορτάζουν τον θρίαμβο τους για το κακό.
Στο μύθο του Ο Γιώργος και ο δράκος Βρήκαμε ένα βασίλειο που κατακλύστηκε από έναν δράκο στον οποίο προσφέρθηκαν θυσίες ζώων και ανθρώπων για να το κρατήσει ήρεμο.
Μια μέρα τυχαία, το θύμα που ταΐζει τον δράκο ήταν η πριγκίπισσα του βασιλείου. Σχεδόν να φάει από το θηρίο, ο Τζορτζ εμφανίστηκε με άλογο στην επιβλητική του πανοπλία. Μετά από μια βίαιη μάχη, σκότωσε τον δράκο, σώζοντας την πριγκίπισσα άθικτη και απαλλάσσοντας το βασίλειο της απειλής του.
Ένας τριανταφυλλιός προέκυψε από τη γη λουσμένη στο αίμα του τέρατος, που έδωσε ο Τζορτζ στην πριγκίπισσα. Ο Τζορτζ πέθανε ως μάρτυρας για την υπεράσπιση του Χριστιανισμού και αργότερα καταδικάστηκε.
Ηθικοί θρύλοι
Είναι ιστορίες που προσφέρουν ένα μάθημα σε αξίες και συμπεριφορά μέσω συγκρούσεων. Ο πρωταγωνιστής βρίσκει δύο πιθανά μονοπάτια για να ακολουθήσει και, γενικά, επιλέγει το σωστό, το μονοπάτι της αρετής. Το καλό έναντι των κακών θριαμβεύει και πάλι, αλλά από ηθική παρά θρησκευτική προοπτική.
Ο θρύλος του Ο σκύλος και ο Kakasbal μας εισάγει σε έναν άθλιο άνδρα που κακοποίησε συνεχώς τον σκύλο του. Ο Kakasbal, ένας δαίμονας ειδικός στην εξαπάτηση, αποφάσισε να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την αδικία που αντιμετώπιζε ο σκύλος.
Πλησίασε το ζώο για να τον πείσει να εγκαταλείψει τον ιδιοκτήτη του, αλλά ο σκύλος αρνήθηκε επειδή η πίστη του ήταν πρώτη. Αρκετές φορές επέμενε μέχρι ο σκύλος, να σταματήσει τις προσπάθειές του, παραδέχτηκε ότι τον είχε πείσει. Ο Kakasbal ζήτησε την ψυχή του σε αντάλλαγμα για μια ευχή και ο σκύλος ήθελε ένα κόκαλο για κάθε τρίχα που κάλυπτε το σώμα του.
Ο δαίμονας άρχισε να τους μετράει. Σχεδόν να τελειώσει, ο σκύλος θυμήθηκε ότι οφείλει πιστότητα στον αφέντη του και μετακόμισε έτσι ώστε ο Kakasbal έχασε τον αριθμό. Επανέλαβε αυτό το ψέμα μέχρι που ο δαίμονας παρατήρησε και σταμάτησε να μετράει, υποθέτοντας το μάθημα που του είχε διδάξει το ζώο, γιατί είναι ευκολότερο να καταστρέψει την ψυχή ενός ανθρώπου από την ψυχή ενός σκύλου.
Εσχατολογικοί θρύλοι
Αντιμετωπίζουν αυτό που σχετίζεται με τη ζωή μετά το θάνατο, οπότε έχουμε να κάνουμε με έναν τύπο φάντασμα θρύλου. Μία από τις πιο παρούσες και λιγότερο επιλυμένες υπαρξιακές αμφιβολίες στη γήινη ζωή, ίσως επειδή οι μάρτυρες δεν επιστρέφουν για να το πουν.
Όλα αυτά κάνουν αυτόν τον τύπο θρύλου να υπάρχει στην παράδοση πολλών πολιτισμών.
Ο θρύλος του Σάντα Compaña μας οδηγεί στη Γαλικία τον Μεσαίωνα. Υπάρχει μια πομπή ψυχών με πόνο, περπατά κατά τη διάρκεια της νύχτας που χρωματίζει ομίχλη και φοβάται τα μέρη όπου περνά.
Σκηνοθετείται από τον κομιστή του σταυρού, ακόμα ζωντανός, επιλεγμένος και καταδικασμένος να περιπλανηθεί έως ότου πεθάνει ή έως ότου ένας άλλος ατυχής άνθρωπος φέρνει τον σταυρό στη θέση του. Αναμμένα από τα κεριά που φέρει το καθένα από τα φάσματα, αφήνουν μια απαίσια μυρωδιά κεριού.
Η παρουσία του προβλέπει το θάνατο, είτε με την εμφάνιση στο άτομο που πρόκειται να πεθάνει είτε με την επίσκεψη στα σπίτια όπου υπήρχε μια άρρωστη ψυχή που πρόκειται να βγει.
Θαλάσσιοι θρύλοι
Αυτή η κατηγορία προκύπτει από την αβεβαιότητα που δημιουργεί η θάλασσα για τους άνδρες, λόγω της επέκτασής της, της απρόβλεπτης και ανυπόφορης συμπεριφοράς της, των όντων που μπορούν να κατοικήσουν τα βάθη της και των πλοίων που μπορούν να οδηγήσουν στις ακτές της.
Ο θρύλος του Καπετάνιος Μόργκαν Χρονολογεί τη λεηλασία του ουαλλέζου ναυτικού Χένρι Μόργκαν κατά τη χρυσή εποχή της πειρατείας της Καραϊβικής. Πολλά ισπανικά πλοία καταχρήθηκαν, αν και το μεγαλύτερο τους επίτευγμα ήταν η λεηλασία του Παναμά, των πλουσιότερων πόλεων της εποχής.
Μόλις πήρε το λάφυρο, πήγε στο νησί του San Andrés για να το κρύψει σε μια σπηλιά που σήμερα είναι γνωστή ως η σπηλιά του Morgan. Οι κάτοικοι του νησιού υποστηρίζουν ότι ο θησαυρός παραμένει κρυμμένος εκεί κάτω από το νερό και θα είναι ορατός όταν εξατμίζεται.
Θρύλοι τρόμου
Σχετίζουν μακάβρια γεγονότα, εμφανίσεις, περίεργα φαινόμενα, τραγικά γεγονότα που προκαλούν πρόωρο ή τραυματικό θάνατο στους πρωταγωνιστές. Τόσο οι χαρακτήρες όσο και η τοποθεσία είναι συνήθως πραγματικοί και η παραμόρφωση αντικατοπτρίζεται στην περίπτωση που είναι συνήθως εφευρετική, υπερβολική ή, απλά, παραμορφωμένη στη μετάδοσή της.
Αυτό συμβαίνει στο μύθο του Δράκουλα, που μας τοποθετεί στην Τρανσυλβανία του 15ου αιώνα. Έζησε ο Βλαντ Δράκουλα, πρίγκιπας της Βλαχίας, γνωστός ως Βλαντ Τέπες, για τη σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε τους εχθρούς του, τους οποίους βασάνισε και καταδίκασε να πεθάνει. Αυτός ο χαρακτήρας ήταν εμπνευσμένος για το μυθιστόρημα που τελείωσε τη σφυρηλάτηση του θρύλου και τον διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.
- Θρύλος
- Χαρακτηριστικά ενός θρύλου
