Τι είναι η αλληγορία:
Η αλληγορία είναι ένα φιλοσοφική, καλλιτεχνική και λογοτεχνική έννοια που συνίσταται στην αναπαράσταση ενός συμβολικού νοήματος. Η λέξη αλληγορία είναι λατινικής προέλευσης αλληγορία, που μεταφράζεται σε ομιλία μεταφορικά.
Ως λογοτεχνική φιγούρα, η αλληγορία είναι μια ρητορική συσκευή που αντιπροσωπεύει μια διευρυμένη μεταφορά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, παρόμοια με την προσωποποίηση ή την προοπτική. Η αλληγορία συνίσταται στο να αφήσουμε στην άκρη το νοηματικό νόημα της λέξης και να εφαρμόσουμε στην πράξη το εικονιστικό νόημα της λέξης, δηλαδή, αντιπροσωπεύει μια ιδέα ή έννοια μέσα από παραπλανητικές ή μεταφορικές εικόνες, υπονοώντας κάτι διαφορετικό από αυτό που εκφράζει.
- Λογοτεχνικές φιγούρες.
- Μεταφορική έννοια.
- Προσωποποίηση.
Υπό αυτήν την έννοια, η αλληγορία μπορεί να αντιπροσωπεύει διάφορα About-Meaning.com που υπερβαίνουν την κυριολεκτική της έννοια, έτσι ώστε να χρησιμοποιεί σύμβολα για να αντιπροσωπεύει ένα πράγμα ή ιδέα μέσω της εμφάνισης ενός άλλου. Για παράδειγμα: η δικαιοσύνη αντιπροσωπεύεται με μια γυναίκα με δεμένα μάτια, που φέρει μια ζυγαριά και ένα σπαθί στα χέρια της.
Αλληγορία στη φιλοσοφία
Είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιείται ο Μύθος του Σπηλαίου, που γράφτηκε από τον Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα και βασίζεται στις διδασκαλίες του Σωκράτη, μέσω του οποίου εξηγεί τη θεωρία της για την πραγματικότητα, όπου επιβεβαίωσε ότι το μόνο πραγματικό πράγμα είναι ο κατανοητός κόσμος επειδή Ο λογικός κόσμος είναι μόνο μια ψευδαίσθηση των αισθήσεων.
Αλληγορία του Σπηλαίου του Πλάτωνα
Η αλληγορία του Πλάτωνα ή ο μύθος του σπηλαίου επικεντρώθηκε στην περιγραφή ενός σπηλαίου με μια ομάδα ανδρών αλυσοδεμένη χωρίς να μπορεί να δει το φως, πίσω τους ήταν ένας τοίχος, και στη συνέχεια μια φωτιά που τους χώριζε από μια άλλη ομάδα ανδρών που μετέφεραν όλα τα είδη αντικειμένων ότι, χάρη στη φωτιά, ρίχθηκαν σκιές στον τοίχο που θεωρούνταν αληθινοί από τους κρατούμενους, οι οποίοι δεν είχαν τη διαύγεια του φωτός.
Ένας από τους κρατούμενους απελευθερώνεται από τις αλυσίδες και βγαίνει στον έξω κόσμο γνωρίζοντας την πραγματικότητα. Όταν ο ελεύθερος άνθρωπος επιστρέφει στη σπηλιά για να ελευθερώσει τους κρατούμενους φίλους του, κανείς δεν τον ακούει και καταδικάζεται σε θάνατο. Με αυτήν την αλληγορία, μπορεί να παρατηρηθεί πόσο σημαντικό είναι να αναζητάς την αλήθεια μέσω της γνώσης άλλων πραγματικοτήτων, από την άλλη πλευρά, ο Πλάτων αντανακλά τη διδασκαλία του Σωκράτη δηλώνοντας ότι ο άνθρωπος καταδικάζει το θάνατό του βοηθώντας τους ανθρώπους να φτάσουν στην αλήθεια.
Αλληγορία στη Βίβλο
Μέσα από αλληγορίες ήταν δυνατόν να ξεπεράσουμε τα όρια και να αποκαλύψουμε τα μυστήρια στην κατασκευή νέων ιδεών και παραδειγμάτων που παρέμειναν ανεπαρκώς κατανοητά. Στα κείμενα της Βίβλου, είναι γνωστή ως θρησκευτικές αλληγορίες. Για παράδειγμα:
"Είσαι το αλάτι της γης. αλλά αν το αλάτι χάνει τη γεύση του, με τι θα αλατιστεί; Δεν χρησιμοποιείται πια για τίποτα, εκτός από το να πετιέται και να παραβιάζεται από τους άντρες "(Ματθαίος, 5:13).
Λαμβάνοντας υπόψη την έννοια της αλληγορίας, ο βιβλικός στίχος μπορεί να ερμηνευθεί ως η σχέση που υπάρχει μεταξύ των μαθητών και άλλων και της σημασίας τους για την κοινότητα. Υπό αυτήν την έννοια, το αλάτι ερμηνεύεται ως μια θετική πτυχή που αποτρέπει το κακό και κρατά την κοινότητα μακριά από κακές συνήθειες και αμαρτίες.
Παραδείγματα λογοτεχνικής αλληγορίας
Καλλιεργήστε ένα λευκό τριαντάφυλλο
- "Μεγαλώνω ένα λευκό τριαντάφυλλο, τον Ιούνιο όπως και τον Ιανουάριο, / για τον ειλικρινή φίλο, / που μου δίνει το ειλικρινές του χέρι."
Το ποίημα είναι μια αλληγορία της φιλίας και της αξίας της, η οποία πρέπει να προσφερθεί στο ειλικρινές, συμπαθητικό άτομο, καθώς και στον σκληρό και ψεύτικο φίλο.
Φθινοπωρινό τραγούδι την άνοιξη
- "Στην αγκαλιά του πήρε το όνειρό μου / και τον ξέχασε σαν μωρό … / και τον σκότωσε, λυπημένο και μικρό, / χωρίς φως, έλλειψη πίστης …"
- "Ένας άλλος έκρινε ότι ήταν το στόμα μου / η υπόθεση του πάθους της / και ότι θα τρελαίνει στην καρδιά μου με τα δόντια της, τρελή."
Κάτω από αυτά τα δύο παραδείγματα μια κατάσταση αγάπης-απογοήτευσης που ζούσε με το παρελθόν, με παλιές αγάπης, περιγράφεται μέσω της αλληγορίας, εξηγείται από μια ώριμη εποχή που χάνει το παρελθόν και τις εμπειρίες του.
