Τι είναι η βαρύτητα:
Όπως ονομάζεται βαρύτητα, στη φυσική, το δύναμη που ασκείται από τη Γη σε όλα τα σώματα, τραβώντας τα προς το κέντρο της. Είναι η βαρύτητα που κάνει τα αντικείμενα να πέφτουν στο έδαφος και που δημιουργεί την αίσθηση του βάρους. Ομοίως, είναι υπεύθυνη για όλες τις κινήσεις που παρατηρούμε στο σύμπαν.
Η βαρύτητα, από την άλλη πλευρά, είναι επίσης συνώνυμος από ηρεμία και σοβαρότητα. Για παράδειγμα: "Ο Τζούλι με κοίταξε σοβαρά όταν του είπα ότι δεν μπορούσα να πάω στο πάρτι."
Ως βαρύτητα, με τον ίδιο τρόπο, αναφερόμαστε στο μεγαλείο ή σημασία ενός συγκεκριμένου ζητήματος ή ερώτησης«Η σοβαρότητα της κατάστασης απαιτούσε άμεση δράση», «ο γιατρός ήθελε να μιλήσει για τη σοβαρότητα της λοίμωξης», «τα μέσα ενημέρωσης επέμειναν με απόλυτη μεροληψία στη σοβαρότητα του σκάνδαλου».
Ετυμολογικά, η λέξη βαρύτητα Προέρχεται από τα Λατινικά gravĭtas, gravitātis.
Βαρύτητα στη φυσική
Επί φυσικός, όπως η βαρύτητα είναι γνωστή δύναμη με την οποία η Γη τραβά όλα τα σώματα στο κέντρο της. Αυτή η δύναμη δημιουργεί την επιτάχυνση που πέφτει στα αντικείμενα που μεταφέρονται στη Γη. Η τιμή μέτρησης της βαρύτητας που έχει εγκριθεί από το Διεθνές Σύστημα είναι 9,81 m / s2.
Ως τέτοια, η βαρύτητα είναι μία από τις τέσσερις θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις παρατηρείται στη φύση. Υπό αυτήν την έννοια, είναι υπεύθυνο για τις κινήσεις που παρατηρούνται στο σύμπαν, όπως η τροχιά των πλανητών γύρω από τον Ήλιο, ή εκείνης της Σελήνης γύρω από τη Γη. Επιπλέον, χάρη στη βαρύτητα έχουμε την αίσθηση του βάρους.
Ομοίως, η βαρύτητα είναι μια έννοια στον τομέα της φυσικής που εξηγεί το καθολική έλξη των σωμάτων λόγω της μάζας τους. Ήταν Ισαάκ Νιούτον αυτός που παρατήρησε ότι το ίδιο πράγμα που έκανε τους πλανήτες να κινούνται, ήταν αυτό που έκανε τα αντικείμενα να πέσουν στο έδαφος.
Από την πλευρά του, Albert Einstein, μέσα στο Θεωρία της σχετικότητας, υποστήριξε ότι η βαρυτική αλληλεπίδραση ήταν, στην πραγματικότητα, ένα προϊόν ψευδαίσθησης της γεωμετρίας χωροχρόνου, και ότι ήταν η Γη που παραμόρφωσε το χωροχρόνο του περιβάλλοντός μας, έτσι ώστε, σύμφωνα με αυτόν, είναι ο ίδιος ο χώρος που ωθεί προς το έδαφος, από το οποίο η θεωρία του βαρυτικά κύματα.
Ο νόμος της βαρύτητας
Ο νόμος της βαρύτητας, ή ο νόμος της καθολικής βαρύτητας, είναι μια αρχή της φυσικής, που εξηγήθηκε από τον Isaac Newton το 1687, περιγράφει τη βαρυτική αλληλεπίδραση που συμβαίνει μεταξύ διαφορετικών σωμάτων με μάζα. Ως εκ τούτου, ο νόμος της βαρύτητας δηλώνει ότι η δύναμη με την οποία δύο σώματα διαφορετικών μαζών προσελκύουν το ένα το άλλο εξαρτάται μόνο από την αξία των μαζών τους και το τετράγωνο της απόστασης που τα χωρίζει. Έτσι, η δύναμη ασκήθηκε μεταξύ δύο σωμάτων μάζας μ1 Γ μ2 χωρισμένο σε απόσταση ρ είναι ανάλογο με το προϊόν των μαζών τους και αντίστροφα ανάλογο με το τετράγωνο της απόστασης.
Μηδενική βαρύτητα
Ως μηδενική βαρύτητα ονομάζεται κατάσταση στην οποία η βαρύτητα φαίνεται να απουσιάζει. Ως εκ τούτου, συμβαίνει όταν το βάρος ενός σώματος αντισταθμίζεται από μια άλλη δύναμη, εξισορροπώντας έτσι τις βαρυτικές δυνάμεις, οι οποίες μπορούν να συμβούν ως συνέπεια της επιτάχυνσης ενός σώματος σε τροχιά ή σε ελεύθερη πτώση. Έτσι, η μηδενική βαρύτητα μπορεί να παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια μιας ελεύθερης πτώσης ή σε ένα διαστημικό σκάφος. Η μονιμότητα σε μηδενική βαρύτητα, από την πλευρά της, καλείται αδυναμία.
