Τι είναι το Biome:
Το βιομάτο είναι ένα σύνολο οικοσυστημάτων που κάνουν τη ζωή σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Με άλλα λόγια, μια ομάδα οικοσυστημάτων που έχουν παρόμοια χλωρίδα, πανίδα και κλίμα και είναι κοντά το ένα στο άλλο σχηματίζουν ένα βιομά.
Όταν μια περιοχή της Γης έχει μια σειρά οικολογικών και κλιματικών χαρακτηριστικών που ορίζονται έτσι ώστε να είναι εύκολο να αναγνωριστούν και να διαφοροποιηθούν από άλλες περιοχές, μιλάμε για βιομάδες, βιοκλιματικά τοπία ή βιοτικές περιοχές.
Υπό αυτήν την έννοια, ένα βιομάτο είναι η έκφραση των οικολογικών συνθηκών ενός τόπου που πρέπει να κατοικείται από ορισμένα είδη ζώων και φυτών.
Η λέξη biome προέρχεται από την ελληνική βιο (βιο), που σημαίνει «ζωή». Η ιδέα είναι σχετικά πρόσφατη στους τομείς της Οικολογίας και της Βιολογίας και επινοήθηκε από τον Αμερικανό οικολόγο Frederic E. Clements, ο οποίος όρισε το βιομάτο ως κοινότητα φυτών και ζώων.
Χαρακτηριστικά Biome
Τα βιομετρικά χαρακτηριστικά βασίζονται σε:
Γεωγραφικό πλάτος: είναι μια μεταβλητή που καθορίζει πόσο μακριά είναι το biome από τον ισημερινό. Τα βιομάζα που βρίσκονται πιο κοντά στον ισημερινό έχουν περισσότερα τροπικά χαρακτηριστικά, για παράδειγμα.
Το υψόμετρο: αναφέρεται στο ύψος του βιομάχου σε σχέση με τη στάθμη της θάλασσας. Όσο υψηλότερο είναι το βιομάριο, τόσο χαμηλότερη είναι η θερμοκρασία.
Βροχόπτωση: συμβάλλουν στον προσδιορισμό του κλίματος ενός τόπου και έχουν αντίκτυπο στην ποιότητα του εδάφους και στον τύπο της βλάστησης που αναπτύσσεται στο βιομάτο.
Η κατανομή και ο τύπος της βλάστησης: το μέγεθος των φυτών, ο χώρος μεταξύ τους, ο τύπος και το μέγεθος των φύλλων τους είναι παράγοντες που βοηθούν στον εντοπισμό ενός βιομάχου.
Τύποι Biome
Υπάρχουν πολλαπλές ταξινομήσεις των βιομενών. Ένα από τα πιο χρησιμοποιημένα είναι αυτό που προτείνει το World Wide Fund for Nature (WWF), το οποίο καθορίζει δύο κύριους τύπους βιομάζων:
- Επίγεια βιομόνια: Όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι όλοι βιοί που αναπτύσσονται στη γη, όπως η τούνδρα, τα δάση, τα λιβάδια ή οι ζούγκλες.
- Υδρόβια biomes: είναι εκείνα που σχηματίζονται στο νερό, είτε φρέσκα είτε αλμυρά, όπως μαγγρόβια, εκβολές ποταμών ή κοραλλιογενείς υφάλους.
Παραδείγματα βιομιών
Τούντρα
Η τούνδρα είναι το βιομάτο στους πόλους της Γης. Στο Βόρειο Πόλο, ονομάζεται αρκτική τούνδρα. ενώ στον Νότιο Πόλο είναι γνωστή ως τούνδρα της Ανταρκτικής.
Καιρός: χαμηλές θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ -15 και 10 ° C.
Χλωρίδα: κυριαρχεί η χαμηλή βλάστηση, όπως λειχήνες και βρύα και δεν υπάρχουν δέντρα. Τα εδάφη είναι βάλτο και μπορούν να παγώσουν.
Πανίδα: Λόγω των ακραίων κλιματολογικών συνθηκών, η πανίδα αυτού του βιομάχου χαρακτηρίζεται από την εκτεταμένη και πυκνή γούνα του, καθώς και από τη συσσώρευση λίπους, που τους επιτρέπει να περνούν τις ψυχρότερες εποχές κάτω από καταφύγιο και σε κατάσταση λήθαργου ή νάρκης. Αυτή είναι η περίπτωση των πολικών αρκούδων και του λαγού της Αρκτικής.
Τοποθεσία: Η Αρκτική τούνδρα βρίσκεται σε περιοχές της Γροιλανδίας, της Σιβηρίας, του Καναδά και της Αλάσκας, όπου βρίσκεται το Όρος Denali, το υψηλότερο βουνό στη Βόρεια Αμερική. Από την πλευρά της, η τούνδρα της Ανταρκτικής καταλαμβάνει περιοχές της Χιλής και της Αργεντινής.
Τάιγκα
Επίσης γνωστό ως κωνοφόρο δάσος, λόγω της κυρίαρχης παρουσίας αυτού του τύπου βλάστησης.
Καιρός: χαρακτηρίζεται από μια σταθερή θερμοκρασία που κυμαίνεται μεταξύ 0 και 5 βαθμούς Κελσίου, αν και μπορεί να φτάσει τους 19 ° C το καλοκαίρι και τους -54 ° C το χειμώνα. Επιπλέον, έχει χαμηλές βροχοπτώσεις το καλοκαίρι και χιονοπτώσεις το χειμώνα.
Χλωρίδα: Αυτό το βιομάτο είναι αναγνωρίσιμο για τα καταπράσινα δάση που αποτελείται από κωνοφόρα, πεύκα και έλατα, ανθεκτικά σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Πανίδα: Αποτελείται από ζώα με μεταναστευτικές συμπεριφορές, όπως η καφέ αρκούδα, η οποία συνήθως μετακινείται σε λιγότερο εχθρικές περιοχές κατά τη διάρκεια του χειμώνα για να πάρει φαγητό. Άλλα χαρακτηριστικά ζώα αυτού του βιομάχου είναι ο λύκος, η άλκη, ο σκίουρος, η κουκουβάγια ή το γεράκι.
Τοποθεσία: τα Ουράλια Όρη στη Ρωσία. Ορισμένες περιοχές της Γροιλανδίας, του Καναδά και της Αλάσκας.
Παραμό
Το páramo είναι ένας τύπος βιομάχου που χαρακτηρίζεται από την παρουσία βουνών, μεσαίου και χαμηλού μεγέθους θάμνων και την ικανότητα συγκράτησης νερού. Κατατάσσεται σε τρεις τύπους:
- Super páramo: χαρακτηρίζεται από τις λειχήνες, τα βρύα και τους μικρούς θάμνους. Για το λόγο αυτό ονομάζεται επίσης αλπική τούνδρα.
- Páramo: αφθονούν λιβάδια, εύθραυστα και τύρφη (όξινοι υγρότοποι).
- Sub-moor: αποτελείται από δάση με χαμηλούς θάμνους
Καιρός: μέγιστες θερμοκρασίες έως και 10 ° C στο υπερ-πρόσδεσης, 5 ° C στο πρόσδεμα και 2 ° C στο υπόστρωμα. Η βροχή και η ομίχλη είναι συχνές όλο το χρόνο.
Χλωρίδα: η βλάστηση του pamramo αποτελείται από χόρτα (γρασίδι), frailejones, λιβάδια, βρύα και ορχιδέες. Υπάρχουν μικροί θάμνοι αλλά δεν είναι άφθονοι.
Πανίδα: το πιο αντιπροσωπευτικό ζώο αυτού του βιομάχου είναι ο κόνδορας, ένα πουλί που χαρακτηρίζεται από το μεγάλο του μέγεθος, από τα οποία παραμένουν λίγα δείγματα, καθώς κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Το τάπιρ, το κουνέλι, η αλεπού páramo και το puma είναι μέρος της τυπικής πανίδας αυτού του βιομάχου.
Τοποθεσία: υψηλές περιοχές της Κεντρικής Αμερικής (Κόστα Ρίκα και Παναμάς), Νότια Αμερική (Cordillera de Los Andes), περιοχές της Αφρικής, της Ασίας και της Ωκεανίας.
Λιβάδι
Το λιβάδι, η στέπα ή το φυσικό πεδίο είναι μια βιομάζα που χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός φυτικού χαλιού που διασχίζεται από ποτάμια. Υπάρχουν, με τη σειρά τους, δύο τύποι λιβαδιών:
- Τροπικά λιβάδια: έχουν μόνο δύο καλά διαφοροποιημένες κλιματολογικές εποχές: περίοδο ξηρασίας και βροχών, αν και και στις δύο θερμοκρασίες είναι συνήθως ζεστές.
- Εύκρατα λιβάδια: οι βροχές είναι λιγοστές, γεγονός που επηρεάζει τη βλάστησή του που αποτελείται από χαμηλούς θάμνους. Ένα παράδειγμα θα ήταν τα pampas της Αργεντινής.
Καιρός: οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 16 και 20 ° C, με συνεχείς βροχές το χειμώνα.
Χλωρίδα: χόρτα (γρασίδι) και διάσπαρτοι θάμνοι μικρού και μεσαίου ύψους.
Πανίδα: Μερικά από τα πιο κοινά ζώα σε αυτό το βιομάτο είναι το σκυλί λιβαδιών, ο ιβηρικός λαγός, η κομήτη αλεπού ή το ελάφι του Pampas, χαρακτηριστικό της Νότιας Αμερικής. Σε αυτές τις περιοχές λιβαδιών που κατοικούνται από ανθρώπους, είναι δυνατόν να βρεθούν αγελάδες, πρόβατα και κοτόπουλα.
Τοποθεσία: κεντρικές περιοχές των πέντε ηπείρων (Αμερική, Ευρώπη, Αφρική, Ασία και Ωκεανία). Στη Νεμπράσκα, Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει ο γονέας Oglala, τροπικού τύπου. Ενώ η Αργεντινή pampa είναι ένα εύκρατο λιβάδι.
Δείτε επίσης τη στέπα
Τροπικό δάσος
Η ζούγκλα ή το τροπικό δάσος είναι η βιομάζα με τη μεγαλύτερη ποικιλία ειδών χλωρίδας και πανίδας στον πλανήτη και καταλαμβάνει το 6% της επιφάνειας της γης.
Καιρός: μεταξύ 19 και 28 ° C όλο το χρόνο, με άφθονη βροχόπτωση και παρουσία ομίχλης.
Χλωρίδα: Αυτό που χαρακτηρίζει αυτό το βιομάτο είναι η παρουσία λιανών και βρωμελιακών, καθώς και ψηλά, φυλλώδη δέντρα που αναπτύσσονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο και σχηματίζουν ένα παχύ στρώμα βλάστησης. Ο λόγος για αυτό είναι ότι το φως του ήλιου είναι σπάνιο στη ζούγκλα, έτσι τα φυτά απλώνονται για να φτάσουν στο φως του ήλιου. Αρκετοί τύποι διαφορετικών φυτών μπορούν ακόμη και να συνδεθούν στον ίδιο κορμό.
Πανίδα: τα πιο άφθονα είναι έντομα, όπως ο σκαθάρι και οι αραχνοειδείς, όπως το ταραντούλα του Αμαζονίου. Είναι επίσης δυνατό να βρεθούν ερπετά, όπως φίδια ή χελώνες και, σε μικρότερο βαθμό, θηλαστικά όπως capybaras, jaguars, πιθήκους ή pumas.
Γεωγραφική θέση: στην περιοχή των χερσαίων ισημερινών των αμερικανικών, αφρικανικών και ασιατικών ηπείρων. Το πιο αντιπροσωπευτικό τροπικό δάσος είναι ο Αμαζόνιος, που βρίσκεται στη Νότια Αμερική.
Ερημος
Το βιομάτο της ερήμου χαρακτηρίζεται από την ξηρότητα, την απουσία βροχοπτώσεων και τις ακραίες θερμοκρασίες, γεγονός που την καθιστά εχθρική περιοχή για την ανάπτυξη της ζωής. Για το λόγο αυτό, η βιοποικιλότητά της δεν είναι τόσο ποικίλη.
Υπάρχουν δύο τύποι ερήμων:
- Ζεστό: η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει τους 50 ° C.
- Παγωτό: μπορεί να είναι περίπου -40 ° C. Το καλοκαίρι, μπορεί να φτάσει τους 0 ° C.
Χλωρίδα: η βλάστηση της ερήμου είναι ανθεκτική σε ακραίες συνθήκες (θερμότητα, κρύο, ξηρασία), για τις οποίες έχουν αναπτύξει χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν, όπως οι σαρκώδεις δομές τους με αγκάθια. Αυτό ισχύει για τα ξηροφυτικά φυτά, όπως οι κάκτοι, τα οποία έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν νερό για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Πανίδα: Σε καυτές έρημους, αφθονούν, τρωκτικά, σαρωτές, καμήλες και dromedaries αφθονούν. Οι φάλαινες δολοφόνων, οι φώκιες, οι πιγκουίνοι και οι πολικές αρκούδες είναι κοινές σε παγωμένες ερήμους.
Τοποθεσία: οι έρημοι βρίσκονται σε εύκρατα και τροπικά γεωγραφικά πλάτη σε όλες σχεδόν τις ηπείρους εκτός από την Ευρώπη. Η μεγαλύτερη καυτή έρημος στον κόσμο είναι η Σαχάρα, που βρίσκεται στην Αφρική. Ενώ η μεγαλύτερη παγωμένη έρημος βρίσκεται στο Γκόμπι, μεταξύ Κίνας και Μογγολίας.
Δείτε επίσης την έρημο
Βάλτο μαγγροβίων
Το μαγκρόβιο είναι ένας τύπος υδρόβιου βιομάχου. Ονομάζεται έτσι επειδή αποτελείται από ένα είδος δέντρου που ονομάζεται μαγκρόβια, χαρακτηρίζεται από το ότι έχει τις ρίζες του και μέρος του κορμού του κάτω από το νερό. Είναι επίσης γνωστοί ως αλμυρά δάση ή παράκτιοι υγρότοποι.
Καιρός: τροπικό, με θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 23 ° C και 48 ° C ανάλογα με την περιοχή. Η βροχόπτωση είναι μεταβλητή.
Πανίδα: έντομα όπως σκώροι και τερμίτες που εκμεταλλεύονται το μαγκρόβιο ξύλο. Υπάρχουν επίσης θαλάσσιες χελώνες, κροκόδειλοι, βάτραχοι, πελεκάνοι και γεράκια.
Τοποθεσία: Τροπικές και υποτροπικές περιοχές των πέντε ηπείρων. Το μεγαλύτερο μαγκρόβιο στον κόσμο είναι τα Sundarbans, που βρίσκονται στον κόλπο που αποτελούν την Ινδία και το Μπαγκλαντές.
Εκβολές
Οι εκβολές είναι υφάλμυρα υδρόβια βιομάζα. Αυτό σημαίνει ότι σχηματίζονται σε εκείνα τα μέρη όπου μια πηγή γλυκού νερού και άλλης θαλασσινού νερού συγκλίνουν, όπως όταν ένα ποτάμι συναντά τον ωκεανό. Αυτή η δράση μειώνει την αλατότητα του νερού σε αυτό το μέρος, γεγονός που επιτρέπει την ανάπτυξη ορισμένων ειδών φυτών και ζώων.
Καιρός: είναι μεταβλητή, καθώς εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο βρίσκεστε. Επιπλέον, η θερμοκρασία της ωκεάνιας μάζας επηρεάζει επίσης το κλίμα των εκβολών. Οι εκβολές μπορεί να έχουν τροπικό κλίμα, αλλά εάν η ωκεάνια μάζα φέρει ρεύματα παγωμένου νερού, η θερμοκρασία θα μειωθεί.
Χλωρίδα: η βλάστηση των εκβολών αποτελείται από αλογόφυτα φυτά, τα οποία χαρακτηρίζονται από αντίσταση στην αλατότητα του νερού, όπως θαλάσσια αβρονία ή θαλασσινό μαρούλι.
ΠανίδαΟι εκβολές είναι ο τόπος όπου ξεκινά η ζωή για πολλά θαλάσσια είδη, όπως μαλάκια, ψάρια, θαλάσσιες χελώνες και καρκινοειδή, τα οποία στη συνέχεια πηγαίνουν στον ωκεανό για να συνεχίσουν τον κύκλο ζωής τους. Είναι επίσης δυνατό να βρεθούν θαλάσσια θηλαστικά, όπως δελφίνια ποταμού και πουλιά όπως το gannet και ο γλάρος.
Τοποθεσία: στις εκβολές μεγάλων ποταμών, όπως οι εκβολές του Río de La Plata, που σχηματίζεται στη συμβολή των ποταμών Paraná και Uruguay με τον Ατλαντικό Ωκεανό, μεταξύ Αργεντινής και Ουρουγουάης.
οι κοραλλιογενείς ύφαλοι
Επίσης γνωστό ως "θαλάσσιες ζούγκλες", λόγω της μεγάλης βιοποικιλότητάς τους, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι ένας τύπος υδρόβιου βιομάτου που αποτελείται από αποικίες πετρώδεις κοραλλιών, έναν τύπο θαλάσσιου ζώου παρόμοιου με τις ανεμώνες.
Καιρός: Οι περισσότεροι ύφαλοι ευδοκιμούν σε τροπικά κλίματα (μεταξύ 22 ° C και 28 ° C). Ωστόσο, υπάρχουν επίσης κοραλλιογενείς ύφαλοι σε κρύα κλίματα που μπορούν να φτάσουν τους 13 ° C το χειμώνα.
Χλωρίδα: πράσινα, κόκκινα και καφέ φύκια.
Πανίδα: Αυτός ο τύπος βιομάχου φιλοξενεί το 25% των γνωστών θαλάσσιων ειδών. Εκεί ζουν εκεί, μέδουσες, σφουγγάρια, σκουλήκια, αγγούρια και αστερίες, αστακοί, γαρίδες, καβούρια, θαλάσσιες χελώνες, πουλιά όπως το άλμπατρος με μαύρο πόδι, καθώς και διάφορα είδη ψαριών και δελφινιών.
Τοποθεσία: Το 90% των κοραλλιογενών υφάλων βρίσκεται μεταξύ των ωκεανών της Ινδίας και του Ειρηνικού. Το πιο γνωστό είναι το Great Barrier Reef, που βρίσκεται στην Αυστραλία.
Δείτε επίσης το Οικοσύστημα
