Τι είναι η υπαρξιακή κρίση:
Μια υπαρξιακή κρίση α περίοδος στη ζωή ενός ατόμου που χαρακτηρίζεται από βαθιά ανάκριση για τους λόγους που παρακινούν και διέπουν τις πράξεις, τις αποφάσεις και τις πεποιθήσεις που αποτελούν την ύπαρξή τους.
Ως τέτοια, είναι μια έννοια που προέρχεται από υπαρξισμός, ένα φιλοσοφικό ρεύμα που ισχυρίστηκε ότι η γνώση της πραγματικότητας βασίστηκε στην εμπειρία του ατόμου με την άμεση πραγματικότητά του και πρότεινε να ρωτήσει για το νόημα της ζωής.
Με αυτή την έννοια, υπαρξιακή κρίση προκύπτει ως συνέπεια του Υπαρξία αμφιβολίας, που θέτει το θεμελιώδες ερώτημα: ποιο είναι το νόημα της ζωής; Για τι είμαι στον κόσμο; Τι κάνω με τη ζωή μου; Γιατί να ζήσουμε αν όλοι θα πεθάνουμε; Είμαι χαρούμενος? Ερωτήσεις που γεμίζουν το άτομο με βαθύ άγχος και αγωνία.
Ως εκ τούτου, τα άτομα που περνούν υπαρξιακές κρίσεις χαρακτηρίζονται από το να αισθάνονται μόνιμα άδεια, αποθαρρυμένα και χωρίς κίνητρα. Περνούν περιόδους έντονης θλίψης και ανησυχίας, και ένας συνειδητός ή ασυνείδητος φόβος που σχετίζεται με την ιδέα του θανάτου εξαπολύεται.
Πολλές φορές, υπαρξιακή κρίση Είναι το προϊόν της μη λήψης ικανοποιητικών απαντήσεων στην υπαρξιακή αμφιβολία ή της συνειδητοποίησης ότι οι απαντήσεις που έχουμε χάσει την εγκυρότητά τους ή έχουν φθαρεί με την πάροδο του χρόνου και, κατά συνέπεια, έπαψαν να επηρεάζουν τη διάθεσή μας.
Για αυτόν τον λόγο, η υπαρξιακή κρίση μας αναγκάζει να προβληματιστούμε για τη ζωή μας και τα κίνητρά μας, για την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση. Η ζωή χωρίς νόημα, ή η υποψία ότι ζει χωρίς νόημα, τροφοδοτεί και εξαπολύει την κρίση.
Ωστόσο, η εξεύρεση απαντήσεων είναι επίσης δύσκολη. Όπως κάθε στιγμή της κρίσης, αυτό συνεπάγεται την πιθανότητα βαθιών αλλαγών, καθώς και την πιθανότητα πρόσβασης σε προηγουμένως άγνωστα επίπεδα συνείδησης για τη ζωή. Η συνειδητοποίηση για το πεπερασμένο της ύπαρξης, το επικείμενο θάνατο και την ανάγκη να δοθεί νόημα στο ταξίδι στη ζωή πριν αντιμετωπίσει την αβεβαιότητα της ανυπαρξίας, είναι μερικές από τις πτυχές που, χάρη στην υπαρξιακή κρίση, το άτομο αρχίζει να εξετάζει .
ΕΝΑ υπαρξιακή κρίση επηρεάζει βαθιά τη ζωή ενός ατόμου σε όλα τα επίπεδα: αξίες, στόχοι, κίνητρα, αρετές, πεποιθήσεις και ιδέες, όλες οι συγκρούσεις και όλα υπόκεινται σε επανεκτίμηση. Το άτομο βρίσκεται σε μια διαδικασία ανανέωσης, να βρει τη θέση του στον κόσμο, να αισθάνεται καλύτερα με τον εαυτό του και με τους άλλους.
Ωστόσο, δεν υφίστανται όλα τα άτομα υπαρξιακές κρίσεις και δεν τα βιώνουν όλοι όσοι τα υποφέρουν με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν εκείνοι που το βιώνουν για σύντομες περιόδους, οι οποίες περιορίζονται σε συγκεκριμένα στάδια της πορείας της ζωής. υπάρχουν εκείνοι που, από την πλευρά τους, περνούν τη ζωή τους στοιχειωμένοι από αυτούς. Επιπλέον, δεν υπάρχει κάποια ηλικία για να υποστεί υπαρξιακή κρίση. Μπορεί να εμφανιστεί στα 20, 30, 40, 50, 60 κ.λπ. και η εμφάνισή του συνδέεται με στιγμές της ζωής όταν πρέπει να λάβουμε αποφάσεις, να αλλάξουμε τρόπους ζωής κ.λπ.
Υπό αυτήν την έννοια, η υπαρξιακή κρίση έχει τεράστιες δυνατότητες να μεταμορφώσει θετικά τη ζωή ενός ατόμου, επειδή, όταν επιλυθεί καλά, παρέχει στο άτομο μια ηθική αυτάρκεια που τους παρέχει τα εργαλεία για να αντιμετωπίσει την ύπαρξη στο μέλλον.
Ένα από τα πιο υγιή ευρήματα για όσους βιώνουν μια υπαρξιακή κρίση είναι να βρουν ένα ζωτικό έργο για να χύσετε τις προσπάθειές σας, να δώσετε κατεύθυνση στις ενέργειές σας. Η ταύτιση με φιλοσοφικά ή θρησκευτικά δόγματα, σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη για την καθοδήγηση των υπαρξιακών σκοπών του ατόμου.
