Τι είναι ο ιμπεριαλισμός:
Ο ιμπεριαλισμός είναι α καθεστώς πολιτικής κυριαρχίας στην οποία μια στρατιωτική δύναμη επεκτείνει τις κυριαρχίες της πάνω σε άλλους λαούς ή κράτη μέσω της βίας ή μέσω οικονομική, πολιτιστική ή πολιτική επιρροή.
Υπό αυτήν την έννοια, ο ιμπεριαλισμός μπορεί επίσης να αναφέρεται ως στάση και δόγμα εκείνων που ασκούν τον ιμπεριαλισμό. Η λέξη, ως τέτοια, σχηματίζεται με τις λέξεις "αυτοκρατορικό", που σημαίνει ότι ανήκουν ή σχετίζονται με την αυτοκρατορία, και -θεωρία, πρόθεμα για τον ορισμό δογμάτων ή συστημάτων.
Ο ιμπεριαλισμός μπορεί να ανταποκριθεί διαφορετικά κίνητρα: οικονομική εκμετάλλευση, πολιτιστική υποταγή, στρατιωτική κατοχή γεωστρατηγικών χώρων, ο οικισμός ακατοίκητων οικισμών, μεταξύ άλλων.
Παρομοίως, διακρίνονται διάφοροι τύποι ιμπεριαλισμού:
- ο οπισθοδρομικός ιμπεριαλισμός, όπου αυτό που επιδιώκει το αυτοκρατορικό κράτος είναι η εκμετάλλευση, η μείωση ή η γενοκτονία του αυτόχθονου πληθυσμού για να τον αντικαταστήσει με τους επιθυμητούς εποίκους, και
- ο προοδευτικός ιμπεριαλισμός, σύμφωνα με το οποίο θέλει η ιμπεριαλιστική δύναμη είναι η επέκταση του πολιτισμού και η ανύψωση του πολιτισμού και τα πρότυπα ζωής των κατακτημένων λαών, υποτιθέμενα κατώτερα.
Ως εκ τούτου, μέσα στον ιμπεριαλισμό, κοινωνική δυναμική χαρακτηρίζεται από ανισότητα, όπου ένα καταπιεστικό έθνος επιβάλλεται σε άλλο με βία, με σκοπό την επέκταση της πολιτικής και στρατιωτικής του κυριαρχίας και τον έλεγχο των οικονομικών του πόρων, με βάση μια ιδέα υποτιθέμενης φυλετικής ή πολιτιστικής υπεροχής.
Από την πλευρά του, σύγχρονος ιμπεριαλισμός μπορεί να γίνει κατανοητό, από άποψη καπιταλιστής, ως διαδικασία επέκτασης ενός έθνους σε αναζήτηση αγορών, πρώτων υλών και φθηνής εργασίας.
Σύμφωνα με Καθολική ιστορία, Η Αίγυπτος, η Μακεδονία, η Ελλάδα και η Ρώμη αποτελούσαν τότε τις μεγάλες αυτοκρατορίες της Αρχαίας Εποχής, ενώ ο Μεσαίωνας ξεχωρίζει για την επέκταση που βίωσε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και το Ισλάμ στην Ευρώπη και την Ασία, τις αυτοκρατορίες των Αζτέκων και των Ίνκας στην Αμερική .
Από την άλλη πλευρά, κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης και της Σύγχρονης Εποχής υπήρξαν σημαντικές αποικιακές επεκτάσεις των κύριων ευρωπαϊκών δυνάμεων, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία, η Γαλλία ή η Ρωσία, προς τα εδάφη της Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής. Αυτή η ιμπεριαλιστική έκρηξη θα συνεχιστεί μέχρι τον 19ο και τον 20ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της οποίας πολλά έθνη θα επιτύχουν την ανεξαρτησία τους.
- Αποικιοκρατία.
- ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
- Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος.
Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούνται α ιμπεριαλιστική ή νεοαποικιοκρατική δύναμη για την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική του επιρροή στον κόσμο. Υπό αυτήν την έννοια, λόγω της εξωτερικής πολιτικής της, της παρέμβασης στις ένοπλες συγκρούσεις των άλλων και της κυριαρχίας της στην παγκόσμια αγορά, των ενεργειών της, καθώς και εκείνων του ευρωπαϊκού μπλοκ, έχουν χαρακτηριστεί ως ιμπεριαλιστές ή νεοαποικιακοί.
