Τι είναι η φορολογική νομοθεσία:
Τι φορολογικός νόμος ή φορολογικός νόμος, το υποκατάστημα της Δημόσιος νόμος, αποσυνδέθηκε από το οικονομικός νόμος, η οποία θεσπίζει, μέσω ενός συνόλου κανόνων και αρχών, τις νομικές διατάξεις για τη ρύθμιση της δραστηριότητας του ταμείου, οι οποίες νοούνται ως κρατικοί φορείς υπεύθυνοι για τον καθορισμό, την πληρωμή και τη διαχείριση των φόρων. ο αφιερώματα, από την πλευρά τους, είναι η νομισματική υποχρέωση που ορίζεται από το νόμο έτσι ώστε το κράτος να μπορεί να καλύψει τις δημόσιες δαπάνες.
Υπό αυτήν την έννοια, το φορολογικός νόμος ρυθμίζει τις νομικές σχέσεις του κράτους, που εκπροσωπούνται από το Υπουργείο Οικονομικών (ενεργός υπήκοος), και τους φορολογούμενους (φορολογούμενους), δηλαδή, άτομα.
ο βασικός στόχος της φορολογικής νομοθεσίας είναι η είσπραξη φόρων, για αυτό έχει την εξουσία να απαιτεί από τον φορολογούμενο να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του προς το κράτος ή να εμφανιστεί ενώπιόν του, είτε να παρουσιάσει ορκωτές δηλώσεις, βιβλία ή λογιστικά έγγραφα, είτε να διευκολύνει το έργο των επιθεωρητών του ταμείο.
Ομοίως, το φορολογικός νόμος Περιλαμβάνει μια σειρά κανονισμών κυρώσεων, σε περίπτωση παραβίασης των κανονισμών τυπικής ή υλικής φύσης από τον φορολογούμενο, το υπεύθυνο μέρος ή τρίτους.
Η προέλευση του φορολογικός νόμος μπορεί να εντοπιστεί στους αρχαίους χρόνους της ανθρωπότητας, όταν, μετά από έναν πόλεμο, οι νικηφόροι άνθρωποι επέβαλαν στον ηττημένο την πληρωμή αναγκαστικά αφιερώματα; ορίστηκε επίσης ως αφιερώματα τις προσφορές που έκαναν οι λαοί στους θεούς τους. Στον Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα, από την άλλη πλευρά, ήταν ο φεουδάρχης που, για να παρέχει προστασία στους υποτελείς του, επέβαλε αφιερώματα. Σήμερα, η ιδέα του αφιερώματος τακτοποιήθηκε και νομιμοποιήθηκε στα σύγχρονα συστήματα, αποτελούμενη ως οικονομική συμβολή που οι πολίτες υποχρεούνται να κάνουν υπέρ της λειτουργίας του κράτους.
Επί Μεξικό, είναι αυτός Διοίκηση φόρου υπηρεσιών (SAT), εξάρτηση του Υπουργείου Οικονομικών και Δημοσίων Πιστώσεων, υπεύθυνη για την εφαρμογή της νομοθεσίας σχετικά με την είσπραξη φόρων.
Βασικές αρχές του φορολογικού δικαίου
- Το αφιέρωμα μπορεί να επιβληθεί μόνο από το νόμο.
- Το κράτος μπορεί να απαιτήσει φόρο τιμής μόνο όταν το προβλέπει ο νόμος.
- Το άτομο υποχρεούται μόνο να καταβάλει τις εισφορές που ορίζονται από το νόμο.
Φορολογικός νόμος και οι διαιρέσεις του
- Συνταγματικός φορολογικός νόμος: αναφέρεται στους κανόνες που περιέχονται στο συνταγματικό κείμενο ενός κράτους που βασίζει, ρυθμίζει και περιορίζει τον φορολογικό νόμο.
- Ουσιαστικός φορολογικός νόμος: αναφέρεται στο σύνολο των νομικών κανόνων που καθορίζουν τη σχέση της φορολογικής υποχρέωσης από την προέλευσή της, τα αποτελέσματα, μέχρι την εξαφάνισή της.
- Επίσημος ή διοικητικός φορολογικός νόμος: σύνολο αρχών και νομικών κανόνων που ρυθμίζουν τη δραστηριότητα του φορέα που είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των φόρων: την οργάνωση, τη δομή και τη λειτουργία του.
- Διαδικαστικός φορολογικός νόμος: Είναι υπεύθυνο για την οργάνωση των δικαστηρίων, την αρμοδιότητά τους και τη δικαιοδοσία τους να καθορίσουν τα μέσα άμυνας που τα άτομα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ενώπιον του Υπουργείου Οικονομικών.
- Ποινικό φορολογικό δίκαιο: αποστολή του είναι να καθορίζει και να ταξινομεί εγκλήματα και αδικήματα σε φορολογικά θέματα.
- Διεθνές φορολογικό δίκαιο: είναι μια που περιλαμβάνει τις νομικές διατάξεις που ισχύουν για την πληρωμή των εισφορών που περιέχονται σε διεθνείς συνθήκες ή συμφωνίες.
