Τι είναι το Zelote:
Ο όρος ζηλωτής προέρχεται από εκκλησιαστικά λατινικά zelōtes, και αυτό από τον Έλληνα ζηλωτή (zelotai), τι σημαίνει αιρετικός. Στα αραμαϊκά qanayya, που προέρχεται από τα εβραϊκά קנא (qanaim), Που σημαίνει φρουρά, δηλαδή να ζηλεύεις.
Ο ζήλος ήταν ένα άτομο που ανήκε σε μια ομάδα ή μια θρησκευτική αίρεση του εβραϊκού λαού που ιδρύθηκε από τον Ιούδα ο Γαλιλαίος τον 1ο αιώνα που χαρακτηρίζεται από το ζήλο για τον Ιεχωβά ή τον Γιαχβέ, την ακαμψία, τη ριζοσπαστικότητα και την ένταση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού τους, προσποιώντας , ακόμη και μέσω της βίας, ότι ο Εβραϊκός λαός επιστρέφει στον καθαρό μωσαϊκό νόμο (του Μωυσή) για να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού και επίσης να αποκτήσει μια πλήρη εθνική ανεξαρτησία (Ιουδαία) από τους Ρωμαίους.
Αυτό το πολιτικό κίνημα Zealot λέγεται ότι ξεκίνησε το 6 μ.Χ. όπου υπήρξε μια εξέγερση με επικεφαλής τον Simon ο Γαλιλαίος λόγω απογραφής που επέβαλε η Ρώμη. Για μερικά χρόνια αυτό το κίνημα προετοιμάστηκε για να είναι μια ένοπλη και οργανωμένη ομάδα. Έτσι, ανέλαβαν τον έλεγχο της Ιερουσαλήμ στη «Μεγάλη Εβραϊκή Επανάσταση» του 66-73 μ.Χ. έως ότου η πόλη ανακτήθηκε από τους Ρωμαίους και κατέστρεψαν τον Ναό. Το τελευταίο καταφύγιο Zealot ήταν στο φρούριο Masada και το 76 μ.Χ. μετά την αυτοκτονία των υπερασπιστών του, οι Ρωμαίοι το ανέκτησαν.
Μεταξύ των μαθητών του Ιησού της Ναζαρέτ υπήρχε κάποιος ζήλος, για παράδειγμα, ο Σάιμον ο Χαναναίτης, ονομαζόταν επίσης Ζηλωτός, και ο πιθανώς χαστάντζας (μέρος των ζήλοων), ο Ιούδας Ισκαριώτης, ο οποίος ήθελε έναν θριαμβευτικό, βίαιο και επαναστατικό Μεσσία. Ο Ιησούς δεν θριάμβευσε με τη βία, στην πραγματικότητα το απέρριψε, ήταν πνευματικός ηγέτης και όχι γήινος ηγέτης, όπως πολλοί πίστευαν ότι πρέπει να είναι ο Μεσσίας, συμπεριέλαβε ακόμη και ως έναν από τους μαθητές του έναν συνεργάτη από τη Ρώμη, τον Μάθιου ο Φολάν, συλλέκτη φόρων.
