Τι είναι το Antinomia:
Είναι γνωστό ως αντινομία προς την αντίφαση, πραγματική ή προφανή αντίθεση μεταξύ δύο νόμων, αρχών, ιδεών, λέξεων, φαινομένων, μεταξύ άλλων. Η λέξη αντινομία είναι ελληνικής προέλευσης "αντινομία", σχηματίζεται από το πρόθεμα "αντι-" τι σημαίνει "κατά", "Νομός" τι εκφράζει "Του νόμου", και το επίθημα "-Αα" τι σημαίνει "ποιότητα".
Η νομική ή νομική αντινομία, παρατηρείται από την αντίφαση δύο νόμων, και αυτό συμβαίνει όταν δύο νομικοί κανόνες υπονοούν την ίδια νομική υπόθεση, επιτυγχάνοντας το ίδιο πεδίο εφαρμογής και αντιπροσωπεύοντας ένα πρόβλημα αποτελεσματικότητας και νομικής ασφάλειας στο νομικό σύστημα αυτής της χώρας.
Στην περίπτωση ενός νομικού που βρίσκεται σε κατάσταση αντινομίας, οι κανόνες ή οι αρχές που πρέπει να εφαρμόζονται για την επίλυση της εν λόγω αντίφασης είναι:
- Το Lex superior, δύο αντιφατικοί κανόνες διαφορετικών ιεραρχιών πρέπει να υπερισχύσουν του ανώτερου.
- Αργότερα Lex, ο μεταγενέστερος νόμος υπερισχύει του προηγούμενου νόμου.
- Το Lex specialis, όπως υποδηλώνει το όνομά του, υπερισχύει ενός συγκεκριμένου νόμου έναντι ενός γενικού κανόνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο νομικό σύστημα του Μεξικού η διαδικασία για την επίλυση της αντινομίας γίνεται μέσω μιας δοκιμής Amparo.
Από την πλευρά του, η συνταγματική αντινομία Είναι μια αντίφαση μεταξύ των κανόνων που αποτελούν μέρος του Συντάγματος μιας χώρας.
Οι αντινομίες μπορούν να είναι συνολικές, δηλαδή, και τα δύο σώματα των δύο προτύπων παρουσιάζουν αντίφαση. ολικό - μερικό, το πλήρες σώμα ενός κανόνα παρουσιάζει ασυμβατότητα με ένα μέρος του άλλου κανόνα, και τέλος, μερικό - μερικό, χαρακτηρίζεται επειδή και οι δύο κανόνες παρουσιάζουν ασυμφωνία σε ένα μέρος του πλαισίου τους.
Η αντινομία ταξινομείται ως ένα είδος παράδοξου, θεωρούνται συνώνυμα, επειδή και οι δύο παρουσιάζουν αντίφαση μεταξύ των ιδεών. Το παράδοξο χαρακτηρίζεται από τη χρήση εκφράσεων που περιέχουν αντίφαση, για παράδειγμα: είναι ένα παράδοξο που θερμαίνεται τόσο πολύ και πάντα πηγαίνει στην παραλία.
Τα συνώνυμα της αντινομίας είναι αντίθεση, αντίθεση, αντίφαση, ασυμβατότητα, ασυμφωνία.
Η αντινομία στη φιλοσοφία
Για την Καντιανή φιλοσοφία, η αντινομία σημαίνει τη σύγκρουση μεταξύ των νόμων του καθαρού λόγου, τις αντιφάσεις στις οποίες εκτίθεται όταν προσπαθεί να λύσει τα τέσσερα θεμελιώδη προβλήματα της ορθολογικής κοσμολογίας: είναι ο κόσμος περιορισμένος στον χώρο και τον χρόνο του; Είναι ο κόσμος διαιρετός σε απλά μέρη ή είναι απεριόριστα διαιρετό; Είμαι ελεύθερος στις πράξεις μου ή, όπως και άλλα όντα, καθοδηγούνται από το πεπρωμένο; Τέλος, υπάρχει ένα υπέρτατο πράγμα στον κόσμο ή πράγματα της φύσης και η σειρά αυτών των πραγμάτων είναι το τελευταίο αντικείμενο όπου πρέπει να τελειώσουν οι έρευνές μας;
Τα παραπάνω είναι τα τέσσερα ερωτήματα, των οποίων τα υπέρ και τα μειονεκτήματα μπορούν να υποστηριχθούν με επιχειρήματα ίσης δύναμης, τα οποία αποτελούν τις τέσσερις αντινομίες του καθαρού λόγου. Κάθε αντινομία αποτελείται από διατριβή και αντίθεση, οι δύο πρώτες είναι μαθηματικές αντινομίες και οι άλλες δύο δυναμικές.
