Τι είναι η τοκογλυφία:
Ο τοκογλυφία δείχνει καταχρηστική συμπεριφορά εκ μέρους ενός δανειστή, συνήθως μέσω του καταχρηστική είσπραξη τόκων ή υποχρεώσεων για το αρχικό δάνειο.
Η λέξη τοκογλυφία προέρχεται από τα λατινικά, που αποτελείται από τη λέξη έντερα που δηλώνει "δικαίωμα χρήσης" και το επίθημα -σουρά που εκφράζει έναν τύπο δραστηριότητας. Υπό αυτήν την έννοια, ο τοκογλυφία σημαίνει χρέωση για το δικαίωμα χρήσης κάτι που του ανήκει, γενικά χρημάτων.
Εκείνοι που ασκούν τοκογλυφία καλούνται χρηστών. Υπό αυτήν την έννοια, το τοκογλυφία θεωρείται ανήθικη στάση, αφού εκμεταλλεύεται αυτά που μπορεί για δικό του όφελος.
Η πρακτική της τοκογλυφίας επηρεάζει τους πιο ευάλωτους και γίνεται κοινωνικό πρόβλημα, επομένως ηθικό. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούνται νόμοι κατά της τοκογλυφίας για τον περιορισμό των φιλοδοξιών κέρδους με κόστος καταχρήσεων.
Με τη βιβλική έννοια, το τοκογλυφία αναφέρεται στο βιβλίο της Εξόδου ως μια ανήθικη στάση των επιτευγμένων, εκείνων που επιδιώκουν να κερδίσουν με οποιονδήποτε τρόπο ή μορφή. Ο τοκογλυφία σχετίζεται με την απληστία, μια από τις πρωταρχικές αμαρτίες του Χριστιανισμού.
Νομοθεσία
Στο νομικό πεδίο, το τοκογλυφικό αναφέρεται στον υπερβολικό τόκο που απαιτείται από τον οφειλέτη ενός κεφαλαίου. Σε πολλές χώρες, η τοκογλυφία θεωρείται έγκλημα που ορίζεται από το νόμο.
Στον Ποινικό Κώδικα της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας του Μεξικού, για παράδειγμα, το άρθρο 387, η ενότητα VIII ορίζει τα ακόλουθα για τον ορισμό του εγκλήματος:
«Χρησιμοποιώντας την άγνοια ή τις κακές συνθήκες ενός ατόμου, αποκτήστε περιφρονητικά πλεονεκτήματα από αυτόν μέσω συμβάσεων ή συμφωνιών στις οποίες ορίζονται αξίες ή κέρδη υψηλότερα από αυτά που συνηθίζονται στην αγορά».
Τοκογλυφία και ενδιαφέρον
Κατά τον Μεσαίωνα, το τοκογλυφία χρησιμοποιήθηκε ως συνώνυμο του οικονομικού συμφέροντος και ήταν απαγορευμένη πρακτική επειδή πιστεύεται ότι τα χρήματα δεν πρέπει να βγάζουν χρήματα. Παρ 'όλα αυτά, ήταν μια κοινή πρακτική.
Μόνο στα τέλη του 15ου αιώνα ήταν οι πρώτοι πίνακες που περιόρισαν τα ποσά που χρεώθηκαν για ένα δεδομένο δάνειο, όπου προέκυψε η κύρια διαφορά μεταξύ τόκων και τοκογλυφίας.
Ο τόκος ήταν η προμήθεια ή το επιτόκιο που χρεώθηκε εντός των τιμών που καθορίζονται στον πίνακα που παρέχεται από τον Νόμο και το τοκογλυφία έγινε ο όρος που αναφέρεται στη συλλογή επιτοκίων πάνω ή πάνω από το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο.
