Τι είναι η συμβίωση:
Συμβίωση είναι μια έννοια του βιολογία που αναφέρεται στον τύπο του σύνδεση μεταξύ δύο ατόμων, είτε είναι ζώα είτε φυτά, και από τα οποία ωφελείται τουλάχιστον ένα από αυτά. Ως τέτοια, η λέξη αποτελείται από τις ελληνικές ρίζες δια (sýn) «con» και βίωσις (biosis), «μέσα διαβίωσης».
Με αυτή την έννοια, συμβίωση Είναι μια σχέση που συμβαίνει μεταξύ των δύο συμβιωτές, όνομα που εφαρμόζεται στους οργανισμούς που εμπλέκονται σε αυτόν τον τύπο συνδέσμου.
ο συμβίωση μπορεί να είναι διάφοροι τύποι: υποχρεωτικός, όταν είναι απαραίτητο για την επιβίωση ενός ή και των δύο ειδών, ή προαιρετικός, όταν, παρόλο που δεν παύει να είναι ευεργετικό, δεν είναι απαραίτητο για την επιβίωση. Επιπλέον, η διάρκειά του μπορεί να ποικίλει και να είναι και τα δύο μόνιμος Τι προσωρινός.
Η ταξινόμησή τους ποικίλλει ανάλογα με τον τόπο όπου συμβαίνει η συμβίωση: εξωσυμβίωση, όταν ένα από τα άτομα ζει πάνω από ένα άλλο, ή ενδοσυμβίωση, όταν ένα από τα είδη ζει μέσα στο άλλο.
ΕΝΑ κλασικό παράδειγμα συμβίωσης Απαραίτητες είναι οι λειχήνες, που σχηματίζονται από την ένωση ενός μύκητα και ενός μονοκύτταρου άλγου, και τα οποία βρίσκονται σε βράχους ή στο φλοιό των δέντρων.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι μικροκάρρυκες, οι οποίες είναι συμβίωση μεταξύ των ριζών ορισμένων φυτών και ορισμένων μυκήτων, δεδομένου ότι οι ρίζες ωφελούνται από την ικανότητα απορρόφησης θρεπτικών ουσιών των μυκήτων, και τους μύκητες για να αποκτήσουν από το φυτό τις ουσίες που χρειάζεται να ζήσει.
Ενα είδος συμβίωση ενδιαφέρον είναι αυτό που εμφανίζεται μεταξύ ενός ταύρου, για παράδειγμα, και των βακτηρίων και των πρωτόζωων που ζουν στο στομάχι του. Το τελευταίο παρέχει στον ταύρο τη δυνατότητα να αφομοιώσει την κυτταρίνη που βρίσκεται στα βότανα που τρέφεται, την ίδια στιγμή που τα βακτήρια και τα πρωτόζωα τρέφονται. ο Του ανθρώπουΥπό αυτήν την έννοια, έχουμε οργανισμούς στην εντερική χλωρίδα μας που κάνουν παρόμοια δουλειά με αυτούς που ζούμε σε συμβίωση.
- Πρωτόζωο
- Οικολογία
Τύποι συμβίωσης
Τώρα το συμβίωση Καταγράφονται σύμφωνα με τον τύπο της σχέσης που έχουν δημιουργήσει τα συμβιβαστικά μεταξύ τους. Τα κύρια είναι:
- Αμοιβαιότητα: τα δύο συμβιωτικά οφέλη μεταξύ τους. Για παράδειγμα, λειχήνες.
- Κομισμαλισμός: ένα από τα συμβιωτικά οφέλη, ενώ το άλλο, ούτε ωφελεί ούτε βλάπτεται, είναι αδιάφορο για τη συμβίωση. Για παράδειγμα, αράχνες που ζουν σε ένα φυτό όπου έχουν υφανθεί τον ιστό τους.
- Παρασιτισμός: η μία εταιρεία επωφελείται εις βάρος της άλλης. Είναι ένας τύπος σχέσης που βλάπτει ένα από τα συμβιωτικά. Για παράδειγμα: τσιμπούρια.
Συμβίωση στην Ψυχολογία
ο Ψυχολογία έχει λάβει την έννοια του συμβίωση να αναφερθώ στον τύπο σχέσης που δημιουργείται μεταξύ ατόμων που έχουν δημιουργήσει έναν δεσμό αλληλεξάρτησης. Ένας τύπος συμβίωσης που είναι απαραίτητος και φυσικός για την επιβίωση των ανθρώπων είναι αυτός που δημιουργούν μητέρα και γιος κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού. Σε αυτόν τον τύπο σχέσης, το παιδί εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τη μητέρα (ή όποιος το αντικαταστήσει) για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του από άποψη τροφής, φροντίδας, κινητικότητας κ.λπ. Το φυσιολογικό είναι ότι αυτή η συμβίωση διαρκεί τους πρώτους πέντε μήνες της ζωής του παιδιού, αλλά από τότε είναι απαραίτητο να γίνει ένας σταδιακός διαχωρισμός που επιτρέπει τη διαφοροποίηση και την ανεξάρτητη ανάπτυξη του παιδιού σε ψυχικό επίπεδο.
Αν θέλετε, μπορείτε επίσης να συμβουλευτείτε το άρθρο μας για την Ψυχολογία.
